Trzecie przejście Złotego Filara na Spantiku (7028 m)

Japońscy alpiniści Kazuaki Amano, Fumitaka Ichimura i Yusuke Sato dokonali w stylu alpejskim trzeciego przejścia drogi brytyjskiej na Złotym Filarze Spantika (7028 m) w Karakorum. Trójka alpinistów, która w tym roku odebrała nagrodę Złotego Czekana za przejście północnej ściany Kalanka w 2008 roku, potrzebowała zaledwie czterech dni na pokonanie filara. 

Japończycy należący do grupy Giri-Giri Boys (grupa młodych japońskich alpinistów, mających na swym koncie wiele topowych przejść w górach) planowali pierwotnie wytyczenie nowej drogi na północno-zachodniej ścianie, jednak planowana linia wydala im się niebezpieczna z powodu wiszących nad nią seraków, tak więc postanowili wspiąć się drogą brytyjską z 1987 roku.* Jednak tutaj też nie wszystko szło zgodnie z planem. Podczas wyjścia aklimatyzacyjnego, podczas którego osiągnęli wysokość 6200 m, zostali porwani przez lawinę i tylko cudem uniknęli śmierci.

Po tygodniu odpoczynku w bazie na 4500 m, wyruszyli po dużym opadzie śniegu do góry, osiągając pierwszego dnia wspinaczki na filarze wysokość 6000 m. Następnego dnia osiągnęli wysokość 6400 m, a kolejnego założyli biwak na 6600 m. Pech ich nie opuszczał, bowiem na biwaku posłali na dół jedyną maszynkę do gotowania, jaką mieli. Na cały czwarty dzień wspinaczki mieli jedną dziesiątą litra wody, którą udało im się uzyskać topiąc śnieg zapalniczką. Po osiągnięciu szczytu rozpoczęli zejście południowo-zachodnią granią i północno-zachodnim ramieniem z kolejnym biwakiem na 6800 m, zanim osiągnęli bazę.

*Wytyczona w siedmiodniowej wspinaczce (sierpień 1987 roku) przez Micka Fowlera i Victora Saundersa droga liczy sobie 2000 metrów i przez wiele lat była praktycznie nieznana. O powadze drogi świadczy fakt, że z końcowych 40 wyciągów (około 1100 metrów) ponad połowa została wyceniona na szkocką piątkę i wyżej. Na jednym lub dwóch odcinkach w górnej części filara Anglicy nie byli w stanie założyć jakiegokolwiek przyzwoitego punktu stanowiskowego, nie wspominając o przelotach na wyciągu.

Filar zyskał ponownie przejście dopiero w 2000 roku . Rosjanie Michaił Davy i Aleksander Klenov dokonali w stylu oblężniczym przejścia przedłużonej niezależnej linii po lewej stronie filara, wyceniając przebytą drogę na 7a, A3 i 95°, podczas gdy w tym samym czasie powtórzenia brytyjskiej drogi dokonał międzynarodowy zespół Emmanuel Guy (Francja), Attila Osvath (Węgry), Emmanuel Pellissier (Francja) i Marko Prezelj (Słowenia). Ci drudzy potwierdzili, że większa część drogi oferuje trudności pomiędzy szkocką IV a VI podczas, gdy pozostała część drogi nie przedstawia jakichś wygórowanych trudności. Niemniej ich zdaniem droga w momencie powstawania była prawdopodobnie jedną z najtrudniejszych w Karakorum.

Wilan

Źródła: thebmc.co.uk