Zmarł Konstanty Miodowicz

Konstanty Miodowicz urodził się 9 stycznia w 1951 roku w Gniewkowie. Był synem byłego szefa OPZZ Alfreda Miodowicza. Z wykształcenia był etnografem. Ukończył studia na Wydziale Filozoficzno-Historycznym Uniwersytetu Jagiellońskiego oraz podyplomowe studium z zakresu dydaktyki i pedagogiki w krakowskiej Akademii Wychowania Fizycznego. Przez pewien czas był zatrudniony w Zakładzie Alpinizmu AWF.

Konstanty Miodowicz (fot. interia.pl)

Kostek Miodowicz od początku uprawiania taternictwa był członkiem Akademickiego Klubu Alpinistycznego w Krakowie. Wspinał się w latach 70. i to na najwyższym poziomie. Często jego partnerką była siostra, Dobrosława Mrówka Miodowicz-Wolf.

W Tatrach Polskich przeszedł m.in. kilka trudnych dróg na Kazalnicy Mięguszowieckiej (m.in. samotnie drogę Łapińskiego i Paszuchy) i na Małym Młynarzu. Ma także nową drogę na zachodniej ścianie Kościelca (Droga Kostka, VI+ A2) poprowadzoną 28.06.1977 z Jerzym Zającem.

Kostek Miodowicz w latach 70.
(fot. arch. Janusz Kurczab)

W Tatrach Słowackich dokonał pierwszych polskich przejść Drogi Slimaka na północnej ścianie Rogowej Grani (10.08.1977) oraz Drogi Bellevue na Żółtej Ścianie (23.08.1977). Podczas tych ostatnich dwóch wspinaczek towarzyszyła mu Dobrosława Miodowicz-Wolf.

W 1976 roku wspinał się w Alpach, przechodząc m.in. drogę Brown-Whillans na zachodniej ścianie Aiguille de Blaitiere (17.07) oraz Directe Americaine na zachodniej ścianie Dru (6-7.08). Na obu drogach jego partnerem był Leszek Kozakiewicz.

W 1978 roku wyjechał w Kaukaz, gdzie wszedł na Pik Szczurowskiego Drogą Przez Bastion 5B. Podczas tego przejścia partnerami Kostka byli Grzegorz Chwoła, Wiesław Krajewski, Michał Momatiuk i Marek Zierhoffer.

Należał do pokolenia Kaskaderów, formacji która nadawała ton wspinaczce skałkowej w latach 70. Kaskaderzy z Rico Malczykiem na czele zrewolucjonizowali polskie wspinanie. Kostek miał w tym znaczący udział zapisując na swoim koncie m.in. przejście bez asekuracji jednej z najpopularniejszych dróg podkrakowskich czyli Rysek nad tablicą VI+ w Dolinie Bolechowickiej. Również do niego należy autorstwo współczesnych klasyków, takich jak Cygaro VI+ (1979, Dol. Kobylańska), Ryski Kaskaderów VI.1+ (1977, Dol. Kobylańska), czy też Mrówcze zacięcie VI.1 (1975, Zakrzówek).

Kostka nie miałem okazji spotykać w górach, natomiast dobrze go poznałem w latach 1980-1983, gdy kierowałem Komisją Sportową Polskiego Związku Alpinizmu, a on był jej członkiem. Pamiętam, że był opanowany i spokojny, bardzo logiczny i przekonywający w wypowiedziach. Jeśli przyjechał z jakąś koncepcją organizacyjną czy personalną, to niemal zawsze spotykał się z akceptacją.

Od chwili gdy zajął się polityką, rzadziej kontaktował się ze środowiskiem ludzi gór. Ostatni raz spotkałem go na pogrzebie Andrzeja Zawady w 2000 roku.

Chrzest polityczny przeszedł w zdelegalizowanych strukturach Niezależnego Zrzeszenia Studentów. Wspólnie z m.in. Janem Rokitą założył pacyfistyczny Ruch Wolność i Pokój. W latach 1990-1996 pracował w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych i Urzędzie Ochrony Państwa, gdzie jako szef kontrwywiadu współtworzył służby specjalne.

Konstanty Miodowicz od prawie szesnastu lat był nieprzerwanie posłem na Sejm. Swoją pierwszą kadencję sprawował z ramienia Akcji Wyborczej Solidarność, później przystąpił do Stronnictwa Konserwatywno-Ludowego. Był także posłem IV, V, VI, VII kadencji Sejmu, z ramienia Platformy Obywatelskiej.

Do PO przystąpił w 2001 roku. Do sierpnia 2008 był przewodniczącym zarządu świętokrzyskich struktur tej partii. W lipcu 2004 roku wybrano go do komisji śledczej powołanej do zbadania afery Orlenu. W Sejmie VII kadencji zasiadał w Komisji Spraw Wewnętrznych i Komisji do Spraw Służb Specjalnych. W lipcu 2004 wybrano go do komisji śledczej powołanej do zbadania afery Orlenu.

Dzień 1 maja Konstanty Miodowicz spędzał w Busku Zdroju, gdzie mieszkał. Nagle poczuł się źle i tego samego dnia trafił na oddział neurochirurgiczny Wojewódzkiego Szpitala Zespolonego w Kielcach z objawami wylewu krwi do mózgu. Tu przeszedł wielogodzinną operację. Na dalszą hospitalizację został przewieziony do Centralnego Szpitala Klinicznego MSW w Warszawie. Zmarł 23 sierpnia 2013 roku.

Konstanty Miodowicz był odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi (1993) i Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1995).

Janusz Kurczab