Topo, Świętokrzyskie, Stokówka



	Topo:Polska:Świętokrzyskie
	Stokówka

Opracował: Paweł "dr know" Olendzki (p.olendzki@mitex.com.pl)
Aktualizacja: 27.IX.2002

Opisywany rejon stanowi nie lada gratkę dla Kielczan (i nie tylko), z tej prostej przyczyny, że jako jeden z niewielu tak licznych ogródków skalnych rozsianych wokół Kielc nie jest rezerwatem.

W tym roku za intensywną eksploatację wzięła się "młoda krew" kielecka w składzie Karol "Herman" Dąbrowski i Paweł Michalski przy wsparciu finansowo-logistyczno-transportowym niejakiego Wieśka (nie pytajcie kto to - On sam o już nie wie Kim Jest).

Autorzy "zagospodarowania Stokówki" nie roszczą sobie palmy pierwszeństwa do bycia odkrywcami rejonu (może oprócz Wieśka - stary Ci on, ale cały czas w formie). Wiadomo, że już w latach 80-tych działali tu intensywnie kieleccy (i nie tylko) speleolodzy. Pozostałością są bardzo dziwne kotwy w trawkach powyżej ścian - użyteczne także dziś.

Pobyt w Stokówce, gdy już nam wspin zbrzydnie, umilić sobie można spacerami po okolicznych wzgórzach (kierunek Zelejowa Góra - szlak niebieski i czerwony na mapie). Można zobaczyć Jaskinię Piekło, pospuszczać się do różnych dziur w jej okolicy, a także zajrzeć do zelejowskich kamieniołomów - atrakcyjnych wspinaczkowo (należy pamiętać że są one objęte ochroną i obowiązuje zakaz wspinu - topo wkrótce dla wybranych).

Przedstawione topo nie wyczerpuje całości tematu (jedynie najatrakcyjniejszą i najbezpieczniejszą część), trwają prace nad lewą połacią ściany (jest już stanowisko czwarte - niewidoczne na zdjęciach - na lewo od stanu nr III), ściana wschodnia to piękny żółty okap - nieco kruchy, są przymiarki do haczenia, kilkanaście prowadzeń w stylu DDS w południowej części kamieniołomu, także nieco kruchej etc.

Wszystkich serdecznie zapraszamy do łojenia w Stokówce, w razie pytań dodatkowych, kontaktować się należy z dr know.

Skała

Jaka jest każdy widzi na zdjęciach, dodam, że jest to kalcyt (a kalcyt to wg encyklopedii Onetu: (CaCO3), występująca powszechnie w przyrodzie najtrwalsza krystaliczna postać węglanu wapnia, o strukturze trygonalnej (sieć romboedryczna). Może być bezbarwny lub w zależności od domieszek dawać odmiany barwne żółte, różowe lub szare. Składnik wielu skał osadowych (wapieni, margli) oraz metamorficznych (marmurów). Wykorzystywany jest głównie w przemyśle ceramicznym i szklarskim. Stokówski kalcyt występuje we wszystkich odmianach kolorystycznych. To co jest obite jest lite, porowate - a więc wymarzone do wspinania.

Wysokość ścian (do stanowisk) waha się od 12 m - 15 m (wiem, wiem na zdjęciach wygląda to jak Zerwa - sam się dziwię). Długość dróg (miejsce osadzenia stanów) determinował stopień twardości skały (steinerowski młotek był w użyciu - kto sprawdzał twardość betonu ten wie o co chodzi).

Asekuracja

Stanowiska - ringi HILTI, na kleju HILTI
Ringi - ringi HILTI, na kleju HILTI
Plakietki - stalowe, przykręcane do trzpieni HILTI

Przeloty (plakietki) sprawdzane zrywarką (wytrzymałość 18 kN), w związku z tym na drodze nr 4 (Kant Stokówki) chwilowy brak pierwszych trzech wpinek - jak się pojawią dam znać na forum. Praktyczna uwaga - otwory w plakietkach niezbyt duże, nie każdy typ karabinka się zmieści (z moich to tylko Kongi 32 kN nie wchodzą).

Sprzęt

Lina dynamiczna, 6 - 7 ekspresów, piwko.............i napieramy.

Wspinanie

Aby rzucić wędkę mamy do wyboru: wspin z dołem najłatwiejszą drogą, a potem trawersik do odpowiedniego stanu; lub wycieczkę na wierzchowinę kamieniołomu i zjazdy ze wspomnianych wyżej kotew, do odpowiedniego/wybranego stanu.

Stan zakładamy z dwóch taśm, a wędkę wieszamy przez własny karabinek (wg wspinaczkowego BHP) - odstępstwa od podanych założeń będą surowo karane przez gospodarzy rejonu (chodzi głównie o wycieranie ringów).

Podane pięć dróg (i wariantu), traktujmy niezbyt sztywno. Będąc w ostatnią niedzielę z kolegami zrobiliśmy 11-ście różnych przystawek (wariantów) wprowadzając sobie ograniczenia (logiczne).

Podsumowanie

A w zasadzie uwagi ogólne: nie śmiecimy, nie hałasujemy, ognisko palimy w wyznaczonym miejscu (u wylotu Kamieniołomu), płyny kupujemy w skibowskim spożywczym - a będziemy żyć w zgodzie i harmonii z przyrodą (po naszych drogach śmigają wiewiórki - na żywca) oraz miejscową ludnością.

Pogoda dla rejonu

Onet

Dojazd

Z krajowej "siódemki" (Warszawa-Kraków) skręcamy w drogę 762 w kierunku Małogoszczy. Dalej wg rysunku:

Jadąc w kierunku Małogoszczy (droga nr 762) skręcamy w prawo na Zajączków.
Po ujechaniu ok. 0,5 km odbijamy w prawo na wieś Skiby.
Przejeżdżamy wieś (w połowie sklep spożywczy, należy się zaopatrzyć w płyny - uwaga nie kupować piwa "Wojak") i przy cmentarzu skręcamy w prawo - droga po kilkudziesięciu metrach zmieni się z asfaltowej w gruntową (jedziemy nią na "dwójce").
Trzymając się cały czas głównego traktu dojeżdżamy do lasu i skręcamy w lewo.
Trzymając się cały czas głównego traktu jedziemy przez lasek (po lewej i prawej) około 2 km, aż po prawej ukaże nam się wyraźna przecinka/łąka, z rzadko posadzonymi sosenkami (latem mnóstwo poziomek). W głębi widać zajawkę skałek. Parkujemy samochód i wprost przez łąkę udajemy się do "skalnego raju".
Po pokonaniu niewielkiego wału, jesteśmy na miejscu. Kroki kierujemy pod ściany zachodnie.

Schematy