Topo, Podkarpackie, Ciężkowice



	Topo:Polska:Podkarpackie
	Ciężkowice

Opracował: Rafał Nowak
Aktualizacja: 20.XI.2001
Info: drukowana wersja przewodnika ukazała się na łamach Magazynu Górskiego nr 4-5/2001

Wspinaczkowa historia skałek ciężkowickich liczy sobie już kilkadziesiąt lat. Warto przypomnieć, że w latach dziewięćdziesiątych znajdowało się tutaj kilkadziesiąt dróg poprowadzonych głównie na najwyższych skałach nad rzeką (Ratusz, Czarownica). Wspinanie z liną w Ciężkowicach jest jednak aktualnie niemożliwe, gdyż w wyniku działań tarnowskiego konserwatora przyrody usunięto praktycznie wszystkie ringi w rejonie.

Z lewej Krzysztof Pieniążek na Songo VI.3+ BU, z prawej Marek Rzemieniec na Pałacu Cudów VI.4 BU

Kilka ostatnich lat przyniosło jednak renesans wspinaczkowej aktywności w Ciężkowicach. Do czego przyczynili się w znacznym stopniu: Adam Pieprzycki, Aleksander Pyzio, Krzysztof Pieniążek i Jano Wota. Spojrzenie na piaskowcowe turnie "Ciężek" z bulderowej perspektywy przesunęło centrum aktywności wspinaczkowej w rejon Grupy Borsuka, gdzie skałki takie jak Ryba, Mała Baszta, Flakon, Dzik, Grzybek, Żółw czy Niedźwiedź umożliwiły wytyczenie najtrudniejszych i chyba najpiękniejszych problemów bulderowych w Małopolsce. W chwili obecnej to właśnie Ciężkowice stanowią wiodący rejon bulderowy Polski południowo-wschodniej, a najtrudniejsze przystawki rejonu pretendują do miana najtrudniejszych bulderów w kraju.

Prezentujemy wam topo kilku skał Grupy Borsuka (ponad 100 przystawek), które stanowią bulderowe centrum rejonu. Warto jednak pamiętać, że w pozostałych grupach skalnych (Ratusz i Czarownica, Warownie, Piramidy itd.) znajduje się w sumie drugie tyle bulderów, a możliwości eksploracyjne tych grup skalnych prezentują wciąż ogromny potencjał.

Pogoda dla rejonu

Onet

Dojazd

Pociągiem z Tarnowa dojeżdżamy do stacji Bogoniowice-Ciężkowice i dalej czarnym szlakiem przez ciężkowicki rynek i ulicę Tysiąclecia docieramy do Skały Z Krzyżem, dalej już niebieskim szlakiem docieramy do Grupy Borsuka. Podobnie autobusami PKS (kursy także z Krakowa).

Samochodem sprawa wygląda jeszcze lepiej. Jadąc z Tarnowa na Grybów parkujemy na parkingu z lewej strony drogi, pod okazałą skałą z wykutą tablicą pamiątkową (Grunwald), niespełna 1 kilometr za miasteczkiem. Grupa Borsuka znajduje się ok. 200 metrów w górę stoku.

Grupy:

Borsuka

Inne strony

http://cerber.tarnow.pl/~adam12/