McAron Napisał(a):
-------------------------------------------------------
(...)
> Porównamy dwa zdania:
> 1. Jednak dopiero mając dziewiętnaście lat,
> Szafirski odkrywa w sobie umiłowanie do górskich
> wędrówek, które skłoni go do pokonywania
> kolejnych tatrzańskich klasyków i ekstremów.
>
> 2. Jednak dopiero mając dziewiętnaście lat,
> Szafirski odkrył w sobie umiłowanie do górskich
> wędrówek, które skłoniło go do pokonywania
> kolejnych tatrzańskich klasyków i ekstremów.
>
> Pierwsze sugeruje wyraźnie, że od "odkrycia
> umiłowania do wycieczek" do pokonania pierwszych
> ekstremów, musiało upłynąć sporo czasu - a w
> każdym razie, że nie jest to bezpośrednie
> następstwo zdarzeń.
> Drugie zdanie takiej informacji nie zawiera,
> mogło by się ono równie dobrze odnosić do
> przypadku, bodajże, Leporowskiego, który
> "odkrył zamiłowanie" i zaczął się
> ekstremalnie wspinać praktycznie tego samego
> dnia.
Pozwólcie, że jako znany polonista wtrącę swoje 3 grosze.
Otórz zastanawiam się czemu ograniczasz znaczenie zdania 2 do wypadku, gdy najpierw odkrywa zainteresowanie a dopiero potem, to zainteresowanie go do czegoś skłania. Mam wrażenie, ze zdanie 3 pasuje równierz do sytuacji gdy nieuświadomione umiłowanie popycha Szafirskiego do .., a później w wieku 19 lat odkrywa to zamiłowanie (uświadamia je sobie) dopiero w tym momencie rozumiejąc co go popchnęło do ....
>
> > Natomiast jeśli już "wchodzimy z narracją w
> > tamten czas", i pozostawiamy "odkrywa" to
> > konsekwentnie WEDŁUG MNIE powinno być napisane
> >
> > "skłania go".
>
> Ale to byłby jakiś absurd - że niby spojrzał
> na Giewont z Gubałówki i z miejsca "był
> skłoniony" ku ekstremalnej wspinaczce?
> Księżniczka pisze o zasianiu ziarna i o tym, że
> trafiło ono na podatną glebę, tzn. coś tam z
> niego wykiełkuje i będą owoce, ale przecież
> nie od razu.
>
> > Nie jestem polonistą, ale cenię sobie ładny
> > język.
>
> Więc pewnie jesteś laryngologiem:-)
>
> > 1. Jest tylko teraźniejszość
> > 2. Jest tylko teraźniejszość, ale BYŁA
> > przeszłość (CZYLI de facto JEJ NIE MA; JUŻ
> NIE
> > ISTNIEJE).
> > 3. Jest tylko teraźniejszość, ale BYŁA
> > przeszłość i prawdopodobnie BĘDZIE
> > przyszłość.
> > 4. Nie ma teraźniejszości, a wyłącznie
> > przeszłość i przyszłość
>
> Liznąwszy (językiem, niekoniecznie ładnym)
> podstawy mechaniki kwantowej mogę Cię zapewnić
> o wzajemnej niesprzeczności powyższych
> stwierdzeń - co więcej, o ile istnieje
> teraźniejszość, mogą być one równocześnie
> prawdziwe.
tzn. fałszywe?
Pozdrowienia
Sz.
