Wiązanie się do uprzęży w 'ósemkę'

Przypomnialo mi sie przy okazji tego artykulu - bo wg mnie sposob wiazania sie do uprzezy to kolejny element, ktory moze wydluzyc lot. Przy tradycyjnym prowadzeniu liny przez kolucha uprzezy, czyli rownolegle do lacznika, jest szansa, ze przy wyciaganiu liny do wpinki, osemka moze sie nie podniesc i pozostac pod lacznikiem. Jest to calkiem prawdopodobne przy ciasnym (czyli prawidlowym) jej wiazaniu, albo tez/dodatkowo przy przycisnieciu jej cialem do sciany. W tej sytuacji wyciagamy do wpinki ok. 15cm wiecej liny, niz gdy jest nad gornym koluchem uprzezy.

Zeby zapobiec obracaniu sie osemki pod spod, wiaze sie od jakiegos czasu patentem, ktory mi sprzedal kolega jaskiniowiec i goprowiec: lina wchodzi od gory (Blondas kazali:) przez gorne kolucho uprzezy, ale potem - zamiast od wewnatrz przez dolne, tak jak idzie lacznik - przeciagam ją od zewnatrz - lina tworzy wtedy miedzy koluchami uprzezy osemke, ktora zawsze utrzymuje wezel u gory, nad gornym koluchem. Wg mnie to drobna, ale przydatna rzecz, mogaca jednak czasem stanowic istotna roznice na korzysc - a ze przeciwwskazan nie widze, to stosuje. Chyba, ze cos przegapilem - ale tu chyba moge na Was liczyc:)