Nowe tradowe wyzwanie w północnej Walii. Osian Parry otwiera „Llechan Lân” (E10 6c)

Nowe tradowe wyzwanie w północnej Walii. W październiku Osian Parry otworzył Llechan Lân (E10 6c). Autorska rekomendacja brzmi: „wspaniała droga, z niesamowitymi przechwytami w przyjaznej dla skóry skale”. Jest jeszcze mały szkopuł, w przypadku lotu można zaliczyć paskudne lądowanie na ostrej krawędzi płyty. Ale jak mówią: jest ryzyko, jest zabawa.

Osian Parry na „Llechan Lân” E10 6c, północna Walia (fot. arch. O. Parry)

***

Trad znajduje się w łupkowym kamieniołomie Dorothea, w dolinie Nantlle (Gwynedd). Rzut beretem od miejsca zamieszkania Parrry’ego, dzięki czemu mógł w pełni poświęcić się projektowi. A ten okazał się jednym z jego największych wyzwań, bo z tradowym wspinaniem, na takim poziomie, Osian nie miał wcześniej do czynienia. Po przejściu przyznał: „ta linia zdecydowanie zmieniła moje nastawienie do wspinania”. Niemniej wcale nie było pewne, że walijska droga „skończy” jako trad.

Osian Parry:

Pamiętam, że po raz pierwszy zobaczyłem tę ścianę, kiedy miałem 13 lat. Wydawała się taka gładka i onieśmielająca. Musiało minąć kilka lat, zanim w końcu dokładnie się jej przyjrzałem. Po wyczyszczeniu i kilku kontrolnych próbach zamierzałem obić drogę, ale nie miałem wiertarki i boltów…

Nie przestawałem pracować nad przechwytami, powoli kluczowe ruchy zaczęły nabierać realnych kształtów, a ja nabierałem pewności, że możliwe będzie przejście drogi na kościach.

I tak też się stało, powstał trudny techniczny trad, wymagający niezłej psychy – lot znad kruksa może skończyć się lądowaniem tyłkiem na ostrej krawędzi płyty. Kluczowe miejsce zaczyna się właściwie zaraz nad startową półką, to kilka boulderowych ruchów około 7B lub 7B+ ze słabymi stopniami.

Osian Parry na „Llechan Lân” E10 6c, północna Walia (fot. arch. O. Parry)

Parry obawiał się prowadzenia, ale ostatecznie nie było tak źle:

Najbardziej zaskoczył mnie fakt, że podczas prowadzenia nie czułem strachu. Zupełnie jakby mój mózg po prostu go wyłączył, ze względu na powagę sytuacji.

I na koniec konkluzja:

Strasznie się cieszę, że nie obiłem tej linii. Patrząc na przyszłe projekty, już wiem, że coś, co początkowo wydaje się totalnie abstrakcyjne, może się szybko zmienić – dzięki treningowi i wielu próbom. To naprawdę ekscytujące!