Nicolò Geremia i Mirco Grasso ukończyli „Chiaroveggenzę”. Powstała nowa droga na południowej ścianie Marmolady

Nicolò Geremia i Mirco Grasso zakończyli swój wieloletni projekt na emblematycznej południowej ścianie Marmolady (Dolomity). Powstała 900-metrowa Chiaroveggenza o trudnościach dochodzących do IX+.

„Chiaroveggenza” IX+, Marmolada (fot. IG Nicolò Geremia i Mirco Grasso)

***

Południowa ściana Marmolady to przepiękny skalny mur, rozciągający się na około 2 km i osiągający do 900 metrów wysokości. Biegnie na nim około 200 dróg wspinaczkowych o różnym stopniu trudności, od stosunkowo łatwych przez trudne i ważne historycznie klasyki, jak Droga przez rybę (IX-) czy linie, na których trudności sięgają X+ (np. Ego Land).

Historia projektu Nicolò i Mirco sięga roku 2019. Wtedy to na początku sezonu wytyczyli pierwsze dwa wyciągi przyszłej linii. W tym samym roku wrócili na ścianę i kontynuowali wspinaczkę wzdłuż wymyślonej linii do środkowej półki. Większość dróg wytyczonych w tej części ściany kończy się właśnie na niej. Jednak obaj postanowili kontynuować wspinaczkę w górnej części.

Wspinanie na „Chiaroveggenza” IX+ (fot. IG Nicolò Geremia i Mirco Grasso)

W kolejnych latach, zainspirowani Ultimo Tango, linią Mucha Mayra ku czci Hansjörga Auera zdecydowali o kontynuacji linii po lewej stronie górnego filara, w sektorze, który do tej pory był mało eksplorowany.

Ostatecznie prace na drogą Nicolò i Mirco ukończyli w 2025 roku. Po pięciu dniach wspinaczki wszystkie wyciągi zostały poprowadzone i powstała blisko 1000-metrowa Chiaroveggenza o maksymalnych trudnościach IX+ (obl. VIII+/IX-).

Nicolò Geremia i Mirco Grasso (IG Nicolò Geremia)

Mirco Grasso mówi:

To projekt, który zajmował nas latami z powodu pogody, kontuzji i przełożonych prób. Ukończenie go to niesamowite przeżycie. Droga jest górska i niezależna, z zaledwie kilkoma spitami przy stanowiskach i z rzadka pomiędzy: esencja tkwi we wspinaczce. Szesnaście wyciągów o stopniu trudności powyżej VIII, z najtrudniejszymi do IX+, w oszałamiającej i nigdy nudnej skale. To prawdopodobnie jedna z najtrudniejszych dróg na ścianie, ale też jedna z najpiękniejszych, jakie kiedykolwiek pokonałem.

Źródło: UP Climbing, IG Nicolò Geremia