Uczciwie informujemy o stylu, w jakim się wspinamy | Deklaracja UIAA | Rozdział 1

UIAA opublikowała obszerny dokument „Deklaracja UIAA: wędrówki, wspinaczka i wspinaczka górska”, prezentujemy rozdział 1. z pierwszej części zatytułowanej: Etyka i styl.

Uczciwie informujemy o stylu, w jakim się wspinamy

„Styl” w alpinizmie to skrót od „zasady gry”. Wspinanie jest ograniczone zasadami, które chętnie akceptujemy. Gdyby tak nie było, nic nie powstrzymywałoby nas przed bezpośrednim dotarciem helikopterem na szczyt. Nie istniałoby nic, co uniemożliwiałoby instalowanie via ferrat na najtrudniejszych skalnych drogach. Wspinaczka jako dyscyplina przestałaby istnieć. Reguły definiują styl i ewoluowały wraz z alpinizmem. To, czy zdecydujemy się przestrzegać jednego zestawu zasad, czy innego, dotyczy tylko nas i naszego sumienia. Wspinacze powinni mieć swobodę wyboru dowolnego stylu wspinaczki i nie ma znaczenia, jaki styl wybierzemy, pod warunkiem, że nie zaszkodzimy środowisku naturalnemu ani doświadczeniom innych.

Możemy wybrać nasze własne zasady, ale pozostają zasady nadrzędne, które dotyczą wszystkich stylów alpinizmu; a mianowicie, że powinniśmy jasno określić styl, w jakim się wspinamy. Musimy być uczciwi, opisując zasady, którymi się kierowaliśmy. Brak rygorystycznej uczciwości prowadzi, niestety, do częstych oskarżeń o oszustwo. Istnieją dwie kolejne niepodważalne zasady wspinaczki; nie powinniśmy szkodzić środowisku naturalnemu i powinniśmy uważać, aby nie wpływać negatywnie na doświadczenia innych w trakcie tego procesu. Są to trzy nadrzędne zasady, według których się wspinamy. Określają one granice naszej wolności w stosunku do innych i środowiska naturalnego.

• Uznajemy, że wszyscy wspinacze (amatorzy lub sportowcy) mają prawo do wspinania w dowolnym stylu, takim jakim chcą i zgodnie z ich umiejętnościami.
• Wspinacze powinni relacjonować swoje przejścia uczciwie. Dokładne sprawozdanie zwiększa nie tylko wiarygodność wspinacza, ale także ogólne postrzeganie tego sportu. W sportach górskich uczciwość jest niezbędna do oceny osiągnięć. Cyfrowo ulepszona fotografia zmienia rzeczywistość tego, co zostało zobaczone i doświadczone, i należy do takich działań zniechęcać. Alpinizm nie powinien być sprowadzany do zdjęcia lub nagrania wideo ze szczytu dla „prawa do przechwałek” – każdy aspekt doświadczenia, od planowania po zespół, ma istotne znaczenie i powinien być zawarty w naszych relacjach.
• Drogi „przygodowe” powinny być pozostawione tak naturalne, jak to możliwe, należy polegać na własnej asekuracji, gdy jest dostępna, i korzystać ze spitów tylko wtedy, gdy jest to konieczne i zawsze zgodnie z lokalnymi zasadami.
• Nie ma czegoś takiego jak gwarantowany sukces w alpinizmie. Najbogatsze doświadczenia zdobywa się tylko poprzez zaakceptowanie wysokiego ryzyka porażki w górach.
• Odpowiedzialnie korzystamy z mediów społecznościowych, aby nie dewaluować wspinaczki i alpinizmu oraz nie niszczyć środowiska górskiego.