Nepal dodaje sześć ośmiotysięczników do oficjalnej listy
W celu rozwoju turystyki górskiej w kraju Nepal podjął decyzję o oficjalnej rejestracji sześciu kolejnych ośmiotysięczników. Według Departamentu Turystyki na ten tytuł zasługują: Yalung Kang, Yalung Kang West, Kanczendzonga Południowa, Kanczendzonga Centralna, Lhotse Middle i Lhotse Shar.
Mapa Nepalu pokazująca czternaście ośmiotysięczników wg rządu nepalskiego (rys. nepalhimalpeakprofile.org)
Lobbing Nepalu w tej sprawie trwa od ponad dekady. Chodzi o uznanie kilku od dawna znanych (i już zdobytych) bocznych wierzchołków większych masywów za szczyty samodzielne. Na początku 2013 roku grupa ekspertów powiązana z nepalskim Departamentem Geodezji ogłosiła, że w ich kraju znajduje się czternaście gór o wysokości ponad 8000 metrów, zamiast powszechnie akceptowanej liczby ośmiu. Pod koniec tamtego roku przygotowano 113-stronicowy dokument zalecający uwzględnienie sześciu nowych szczytów. Pisał o tym w 2013 roku Janusz Kurczab: Nowe ośmiotysięczniki?.
Argumenty Nepalczyków opierają się na definicji, zgodnie z którą szczyt uznaje się za odrębny, jeżeli odległość od przełęczy, oddzielającej go od innego szczytu, wynosi 500 metrów, oraz jeżeli posiada on oddzielne drogi wejścia.
NMA (Nepalskie Stowarzyszenie Alpinizmu) i rząd Nepalu zwróciły się do UIAA z prośbą o zajęcie stanowiska w tej sprawie i ewentualne potwierdzenie wniosków nepalskich badań. W lutym w 2024 roku UIAA wydała oświadczenie, w którym stwierdziła:
UIAA jest zdania, że za ośmiotysięczniki należy uznać 14. „klasycznych” gór o wysokości ponad 8000 metrów. Jeżeli rząd Nepalu, z przyczyn administracyjnych lub innych, zdecyduje się uznać więcej szczytów, oczywiście ma do tego prawo.
Jak widać rząd Nepalu opinię UIAA postanowił zignorować. Ciekawe czy Nepalczykom uda się przeforsować swoją koncepcję i w konsekwencji powiększyć himalajski rynek wypraw komercyjnych o:
- Yalung Kang (in. Kanczendzonga Zachodnia, 8505 m),
- Yalung Kang West (8077 m),
- Kanczendzonga Centralna (8482 m),
- Kanczendzonga Południowa (8476 m),
- Lhotse Middle (8410 m),
- Lhotse Shar (8382 m).
Drogi na wierzchołki Kangczendzongi – z lewej centralny (środkowy), z prawej południowy
Warto w tym miejscu dodać, że pierwsze wejścia na dwa z „nowych” ośmiotysięczników zawdzięczamy polskiej wyprawie z 1978 roku, prowadzonej przez Piotra Młoteckiego. Na wierzchołku Kanczendzongi Południowej stanęli 19 maja Eugeniusz Chrobak i Wojciech Wróż. Natomiast Kanczendzongę Centralną zdobył 22 maja zespół w składzie: Wojciech Brański, Kazimierz W. Olech oraz Zygmunt Andrzej Heinrich (więcej o tej wyprawie w artykule Janusza Kurczaba – Historia polskiego wspinania. Himalaje Cz. I (do końca lat 70.)
