Zmarł Krzysztof Belczyński (1971-2024)

13 stycznia 2024 roku zmarł Krzysztof Krzykacz Belczyński, taternik, alpinista, naukowiec – astrofizyk teoretyczny. W czasie długiej kariery wspinaczkowej pokonał blisko tysiąc dróg skalnych w Europie, Ameryce Północnej i Południowej oraz w Azji.

Krzysztof Belczyński (fot. camk.edu.pl)

***

Wspinał się od 1990 roku. Miał na koncie liczne przejścia trudnych dróg w Tatrach, zarówno latem latem, jak i zimą – m.in Expander (4 x Sprężyna) w 23 godz. i 9 minut, Kant Wielkiego Zacięcia na Kazalnicy Mięguszowieckiej. W 1996 roku z rąk prezesa Polskiego Związku Alpinizmu otrzymał nagrodę za wybitne osiągnięcia w Tatrach.

Dużo wspinał się w górach Ameryki Północnej. Przeszedł między innymi słynny The Nose i South Seas na El Capitanie w Yosemite. Pokonał trudne drogi (także zimą) na Looking Glass w Północnej Karolinie, w Red River Gorge w Kentucky oraz na ścianach Zion w Utah.

W 2001 roku wspinał się w Karakorum, gdzie wraz Marcinem Tomaszewskim wspięli się na Denbor Brakk (4800 m), wytyczając drogę Tańcząc w ciemnościach na dziewiczej zachodniej ścianie masywu.

Rok później brał udział w wejściu nową drogą na Mount Thor na Ziemi Baffina. Powstała linia Absolute End (ok. 1000 m, VI big wall, A4, 6.2).

„Ostatni Krzyk Motyla” – Krzysiek Belczyński wchodzi w „punkt G”, 5 wyciąg drogi (A3) (fot. David Kaszlikowski/StudioWspin.com.pl)

W 2003 roku przeszedł nową drogę Ostatni krzyk motyla (1200 m, 25 wyciągów, VI bigwall, VII UIAA, A4, C3, lód 70 st.) na Citadel w masywie Kichatna Spires na Alasce. Za to przejście wraz z partnerami z zespołu został nominowany do Złotego Czekana i otrzymał Kolosa w kategorii alpinizm.

W 2004 roku wytyczył Trzeci Stopień Wyobcowania (VI, A4 VI+) na Torre Paine Sur w Patagonii. To przejście zostało nagrodzone pierwszą Jedynką.

Krzysztof był także uznanym naukowcem. Miał tytuł prof. dr hab., był pracownikiem Centrum Astronomicznego im. M. Kopernika PAN w Warszawie. Specjalizował się w badaniach obiektów zwartych, takich jak czarne dziury, gwiazdy neutronowe i białe karły.

Jest autorem ponad 200 recenzowanych publikacji naukowych, opublikowanych w renomowanych czasopismach międzynarodowych. Był kierownikiem licznych projektów badawczych. Jego badania przyczyniły się do znaczącego postępu w zrozumieniu fizyki obiektów zwartych i ich ewolucji. Jego prace są istotne dla zrozumienia istoty źródeł fal grawitacyjnych, które są obecnie jednym z najistotniejszych tematów badań naukowych.

Źródła: WEGA, camk.edu.pl

Jego koledzy z Centrum Astronomicznego zachęcają do dzielenia się wspomnieniami o Krzyśku na stronie: mykeeper.com.

***