15 maja 2023 19:44

Najtrudniejsze polskie drogi wspinaczkowe A.D. 2023

Co kilka lat staramy się pokazać stan sportowego wspinania w polskich skałach. Od ostatniego zestawienia minęła prawie dekada, zatem najwyższy czas zabrać Was na przegląd najtrudniejszych polskich dróg!

***

Stan eksploracji polskich skał widziany przez pryzmat najtrudniejszych dróg pokazaliśmy w 2014 roku w tekście Najtrudniejsze polskie drogi wspinaczkowe A.D. 2014. I co z tym Pandemonium?. I właśnie tytułowe Pandemonium wydawało się nam najbardziej palącym „problemem” do rozwiązania…

Rafał Mocka na "Pandemonium" VI.8 (fot. Studio Graficzne Freney)

Rafał Mocka na „Pandemonium” VI.8 (fot. Studio Graficzne Freney)

Biegnąca na Gołębniku (Podzamcze) droga została przebyta w 2001 roku przez Rafała Mouckę. Była pierwszą linią na Jurze, dla której zaproponowano VI.8. Wtedy wycena ta uchodziła za wygórowaną, jednak czas i nadwyrężone palce kolejnych pretendentów do drugiego przejścia potwierdziły opinię Rafała. Droga została powtórzona dopiero po 13 (!) latach. Dokonał tego w 2014 roku niezawodny Łukasz Dudek. Kolejnych przejść przez ostatnie 9 lat nie odnotowano… Pandemonium można uznać za pierwszą w historii potwierdzoną (lub lepiej możliwą do potwierdzenia) polską VI.8.

Łukasz Dudek podczas jednej z prób na „Pandemonium” (fot. Przemek Mizera)

Łukasz Dudek to wspinacz, który w ostatnich dwóch dekadach zdecydowanie najwięcej wnosił do zasobu polskich najtrudniejszych dróg. W naszym zestawieniu ma na koncie 7 autorskich linii o trudnościach V.7+ i VI.8, ale wytyczał także liczne te ciut łatwiejsze. Trzeba zaznaczyć, że działał w różnych rejonach, był bywalcem Jaskini Mamutowej (o niej zaraz więcej), gdzie np. jako pierwszy przeszedł w 2014 roku Capoeirę VI.8, ale trudności potrafi znaleźć nie tylko tam – w 2019 roku wytyczył Utyje szarańcza VI.8 w Czarnorzekach. Łukasz nie ogranicza się do własnych projektów, robi liczne powtórzenia trudnych dróg, no i jeszcze realizuje niesamowite przejścia na dużych ścianach. Nieustający szacun!

Łukasz na "Utyje szarańcza" VI.8 (fot. Kaśka EM)

Łukasz na „Utyje szarańcza” VI.8 (fot. Kaśka EM)

Jednak jeśli chodzi o nagromadzenie najtrudniejszych linii rządzi podkrakowska Jaskinia Mamutowa. To tam znajduje się blisko połowa wszystkich najtrudniejszych dróg w Polsce.

Piotr Schab na "Stali Mielec" VI.8+ (fot. Wojtek Kozakiewicz / wojtekozakiewicz.com)

Piotr Schab na „Stali Mielec” VI.8+ (fot. Wojtek Kozakiewicz / wojtekozakiewicz.com)

Rejon ten za sprawą wyjątkowej rewolucji, polegającej na usunięciu sztucznych chwytów i zaklejeniu niektórych wykutych, patrz Mamutowa – Okrągły Stół, przeżywał od 2010 roku „drugą młodość”. Rewolucja ta trwała aż do poprowadzenia w 2016 roku Stali Mielec. Linię tę jako pierwszy w nowym kształcie przeszedł Piotrek Schab i została wyceniona na VI.8+! Jest to jedyna droga w Polsce o takich trudnościach. W kolejnych latach udało się ją powtórzyć jeszcze trzem wspinaczom, są to: Mateusz Haładaj, Adam Mach i Kamil Ferenc.

Kinga Ociepka-Grzegulska na "Sprawie honoru" VI.8 (fot. Stefan Madej)

Kinga Ociepka-Grzegulska na „Sprawie honoru” VI.8 (fot. Stefan Madej)

W kontekście najtrudniejszych dróg i Jaskini Mamutowej trzeba wspomnieć Kingę Ociepkę-Grzegulską, która w 2016 roku poprowadziła Sprawę honoru. To oczywiście rekordowe polskie kobiece przejście, a Kinga jest jedyną dziewczyną w naszym zestawieniu, i to z odnotowanymi dwoma prowadzeniami powyżej VI.7.

Konrad Ociepka na „Kundapura” VI.7+ na Wacmanie (fot. Daria Brylova)

Konrad Ociepka na „Kundapura” VI.7+ na Wacmanie (fot. Daria Brylova)

Niestety, ogólny obraz dotyczący rozwoju wspinania skałkowego w najwyższych stopniach trudności w Polsce nie jest optymistyczny. Jeśli wyłączyć Jaskinię Mamutową, gdzie „powstawanie” dróg wynikało z naprawiania błędów przeszłości, to w ostatniej dekadzie poprowadzono trzy (!!!) nowe drogi o trudnościach większych niż VI.7, mowa o wspomnianej już linii Łukasza Dudka Utyje szarańcza oraz Kundapurze VI.7+ Konrada Ociepki na Wacmanie a także Opus Magnum VI.7+ Grzegorza Sowy w Obłazowej. Zaś w Mamutowej jedyna nowa kombinacja to Game Over VI.8 Adama Macha. A przypomnijmy, że VI.7+ to mniej więcej francuskie 8c+…

Grzegorz Sowa na „Opus magnum” VI.7+, Jaskinia Obłazowa (fot. FB Grzegorz Sowa)

Grzegorz Sowa na „Opus magnum” VI.7+, Jaskinia Obłazowa (fot. FB Grzegorz Sowa)

No dobra, hiszpańskich czy greckich skał nie będziemy mieli, więc wracając do naszego podwórka trzeba jeszcze wspomnieć ostatnią historyczną niewiadomą naszych skał. Mowa o pasażu Tomka Oleksego Tysiąc kotletów z 2000 roku. Ustanowiony przy pomocy ograniczników i zacementowanych chwytów nie doczekał się powtórzenia. Najprawdopodobniej, jak raportuje Michał Jaworski, który w 2017 roku poprowadził własny wariant 900 kotletów VI.6+/7, oryginalna linia raczej nie istnieje:

Chwyty startowe, do których się skakało lub sięgało, są już dobrymi krawądkami i urwałem stopień, który też zmienia dużo.

Kończymy jednak z nadzieją, że gdzieś w naszych polskich lasach kryje się intensywny ciąg przechwytów na miarę VI.9 i mocno dopingujemy do jego poszukiwania :).

Najtrudniejsze polskie drogi

Pod ikonką ↹ znajdziecie historyczne przejścia dróg w Jaskini Mamutowej, gdzie etapami odkręcano sztuczne chwyty oraz zaklejono część wykutych dziur, co najczęściej powodowało zmianę trudności.

Droga Wycena Gdzie Autor Rok Powtórzenia
Stal Mielec VI.8+ J. Mamutowa P. Schab 2016 M. Haładaj (2017)
A. Mach (2018)
K. Ferenc (2018)
Stal Mielec (historycznie) VI.7+ J. Mamutowa B. Rokosz

2005

M. Wszołek (2005)
Ł. Dudek (2009)
P. Bunsch (2009)
Tysiąc kotletów VI.8 (?) Rożnów T. Oleksy 2000 brak
Pandemonium VI.8 Podzamcze R. Moucka 2001 Ł. Dudek (2014)
Made in Poland VI.8 Podzamcze Ł. Dudek 2010 A. Ondra (2014)
Sprawa honoru VI.8 J. Mamutowa Ł. Dudek 2012 M. Haładaj (2012)
A. Chmiała (2013)
A. Mach (2015)
P. Schab (2015)
K. Ociepka-Grzegulska (2016)
M. Jaworski (2018)
K. Heretyk (2022)
Sprawa honoru (historycznie) VI.7+ J. Mamutowa B. Rokosz 2008 Ł. Dudek (2009)
Capoeira VI.8 J. Mamutowa Ł. Dudek 2014 M. Haładaj (2015)
A. Mach (2016)
Capoeira (historycznie) VI.7 J. Mamutowa M. Oczko
G. Grochal
2001 B. Rokosz (2002)
T. Ręgwelski (2003)
M. Wszołek (z restem)
Konrad Ociepka (2004)
P. Wojtas (2005)
Ł. Dudek (2005)
T. Fudali (2006)
P. Bunsch (2007)
J. Matuszek (2009)
Acapulco Extension VI.8 J. Mamutowa A. Chmiała 2015 A. Mach (2018)
Acapulco Extension (historyczne) VI.7+ J. Mamutowa Konrad Ociepka 2011 K. Ferenc (2011)
P. Bunsch (2011)
Acapulco Extension (historyczne) VI.7 J. Mamutowa B. Rokosz 2005 brak
Game Over VI.8 J. Mamutowa A. Mach 2018 brak
Utyje szarańcza VI.8 Czarnorzeki Ł. Dudek 2019 brak
Prestiżowa robota VI.7+ Podlesice D. Sokołowski 1996 M. Jagielski (2011)
Ł. Dudek (2016)
Arachnofobia VI.7+ Podzamcze R. Moucka 2002 M. Jagielski (2012)
Ł. Dudek (2014)
Power of Love 1/2 VI.7+ Podzamcze M. Kilarski 2003 M. Jasiński (2004)
Ł. Dudek (2010)
M. Jagielski (2011)
Sen astralny VI.7+ Podlesice R. Moucka 2003 Ł. Dudek (2012)
T. Grajpel (2013)
Mental Terror VI.7+
8A+
Podlesice R. Moucka 2004 Ł. Dudek (2013)
A. Raczyński (2019)
Szydercze zwierciadło VI.7+ Podzamcze M. Jagielski

2011

T. Grajpel (2012)
Ł. Dudek (2013)
Parówa VI.7+ Pochylec P. Schab 2011 brak
Szaleństwo ludzi zdrowych  VI.7+ J. Mamutowa Ł. Dudek 2012 M. Haładaj (2012)
K. Ociepka-Grzegulska (2016)
M. Jaworski (2018)
Szaleństwo ludzi zdrowych (historyczne) VI.7+ J. Mamutowa Konrad Ociepka 2005 Ł. Müller (2005)
P. Wojtas (2009)
Ł. Dudek (2009)
Las Vegas Parano VI.7+ J. Mamutowa Ł. Dudek 2012 A. Chmiała (2015)
P. Schab (2015)
A. Mach (2015)
M. Haładaj (2015)
Konrad Ociepka (2016)
P. Bunsch (2016)
K. Ferenc (2018)
A. Karpierz (2022)
Las Vegas Parano (historyczne) VI.6/6+ J. Mamutowa M. Oczko 2001 G. Grochal (2001)
T. Ręgwelski (2001)
i wiele powtórzeń
Atak bezzębnego szkraba VI.7+ Dziewica (Olsztyn) Ł. Dudek 2013 brak
Księga Bokonona VI.7+ Podlesice Ł. Dudek 2013 Konrad Ociepka (2017)
A. Chmiała (2017)
Nieznośna lekkość bytu extension VI.7+ J. Mamutowa A. Chmiała 2013 Ł. Dudek (2014)
P. Schab (2015)
Nieznośna lekkość bytu extension (historycznie) VI.7+ J. Mamutowa Konrad Ociepka 2011 brak
Kundapura VI.7+ Wacman Konrad Ociepka 2016 brak
Opus magnum VI.7+ Obłazowa G. Sowa 2021 brak
Nieznośna lekkość bytu VI.7/7+ J. Mamutowa M. Haładaj 2012 M. Jaworski (2017)
Nieznośna lekkość bytu (historycznie) VI.7 J. Mamutowa P. Korczak 1992 T. Ręgwelski (2003)
Ł. Müller – z restem (2003)
O. Taistra (2005)
Kinga Ociepka (2005)
Ł. Dudek (2009)

 




  • Komentarze na forum Dodaj swój wątek

    Obłazowa [2]
    Jeszcze można dodać Opus magnum w Obłazowej Grześka Sowy za…

    15-05-2023
    baczus