Rusza MAD Ski Project Himalaje 2023 – Annapurna i Dhaulagiri na nartach!

Za kilka dni (30 marca) do Nepalu wyruszy zespół MAD Ski Project Himalaje 2023 – Bartek Ziemski i Oswald Rodrigo Pereira (obaj KW Sakwa). Celem wyprawy są pierwsze zjazdy na nartach z Annapurny i Dhaulagiri. Zjazdy to zadanie dla Bartka, Oswald poza wspinaczką będzie odpowiedzialny za dokumentację zmagań. Himalaiści planują działać bez wsparcia Szerpów oraz bez dodatkowego tlenu z butli.

***

Akcja górska rozpocznie się od Annapurny (8091 m). Drugi etap przypadnie na Dhaulagiri (8167 m). Wyprawa zaplanowana jest do końca maja. Obie góry są wymagające – Annapurna choć należy do „niskich” ośmiotysięczników uchodzi za niebezpieczną górę, o czym świadczy wysoki współczynnik śmiertelności 4,31% – (stosunek liczby wypraw do wypadków śmiertelnych za app.powerbi.com / From The Expedition Archives of Elizabeth Hawley – red.). Niewiele wyższa Dhaulagiri również stawia przed zdobywcami wyzwania – kombinacja trudności oraz zmiennych warunków pogodowych powoduje, że wiele prób kończy się niepowodzeniem (to również groźna góra – „death ratio” 3,23%).

MAD Ski Project Himalaje 2023 – Oswald Rodrigo Pereira i Bartek Ziemski (po prawej) (fot. arch. MAD Ski Project)

Bartek to świetny alpinista i narciarz. W 2022 roku, działając w ramach Karakorum Beskid Expedition Team, wszedł na swoje dwa pierwsze ośmiotysięczniki – Broad Peak (8051 m) i Gasherbrum II (8035 m) i zjechał z nich na nartach! Z Gasherbruma II jako pierwszy Polak. Za ten wyczyn otrzymał wyróżnienie w kategorii Alpinizm podczas tegorocznych Kolosów. Doświadczenie górskie zbierał jako członek Grupy Młodzieżowej PZA. Ma za sobą alpejskie wspinaczki, na czele ze słynną Peuterey Integrale, jedną z najdłuższych alpejskich grani. Brał również udział wyprawach Polskiego Himalaizmu Sportowego na góry Lhotse (2018) i Laila Peak (2021). W 2021 działał w ramach wyprawy PHS w Peru, gdzie zjechał na nartach z kilku szczytów, między innymi z Vallunaraju Sur (5605 m), Artesonraju (zjazd południową ścianą, 6025 m) i Quitaraju (6040 m).

Oswald to filmowiec, dziennikarz, reporter, alpinista i himalaista. Pisze o sobie: „Poszukiwanie najbardziej nurtujących ludzkich historii i inspirujących dokonań zaprowadziło mnie tam, gdzie nigdy nie myślałem, że wyląduję – pod najwyższe góry świata”. Tych gór Pereira posmakował, relacjonując narodową zimową wyprawę na K2 w 2018 roku, a później jeszcze towarzysząc himalaistom w wyprawach Polskiego Himalaizmu Zimowego imienia Artura Hajzera na Nanda Devi East, Lhotse i Batura Sar. Jest reżyserem filmu K2. GÓRA PAMIĘCI. Dziennikarstwo Pereira łączy z aktywnym uprawianiem sportu. W 2021 roku wszedł na swój pierwszy ośmiotysięcznik Broad Peak (8051 m). W 2022 pojechał na Manaslu, w roli filmowca, ale także z zamiarem zdobycia możliwie dużej wysokości. Niestety, z powodu trudnych warunków wyprawa zakończyła się niepowodzeniem.

***

Dhaulagiri (fot. Solundir via Wikipedia, CC BY-SA 3.0)

Oba ośmiotysięczniki notowały już zjazdy i mniej lub bardziej zaawansowane próby. W przypadku Annapurny Himalayan Database podaje:

• 1979 – Francuz Yves Morin (wejście bez dodatkowego tlenu), zjazd drogą normalną (północną ścianą); niestety Morin zmarł z wyczerpania na poręczówce po tym jak zaklinował mu się przyrząd na 6600 m;
• 1995 – Słoweńcy Andre (Drejc) Karničar i Davorin (Davo) Karničar (wejście bez dodatkowego tlenu), zjazd drogą normalną (północną ścianą), zjazd z wierzchołka do BC w ciągu jednego dnia. W przypadku próby Davo pojawiły się informacje (m.in. od Elizabeth Hawley), że Słoweniec rozpoczął swój zjazd 200 m poniżej wierzchołka.

Słoweńcy tak jednak relacjonują swoją wyprawę w informacji zamieszczonej w HDB:

W 1979 francuski narciarz rozpoczął zjazd nie na wierzchołku, a 200 metrów niżej, spod skalnego odcinka. Doświadczeni Słoweńcy zaczęli jedynie 2 metry poniżej szczytu, zjechali kuluarem i dalej omijając skalny fragment terenem sąsiadującym z zachodnią ścianą. Francuz dodatkowo ściągał narty 2-3 razy poniżej obozu 3 (za każdym razem były to ok. 10-20 metrowe odcinki) – Słoweńcy w tym terenie nie ściągali nart. Obydwaj zakończyli zjazd 100 metrów powyżej BC – dalej była już kamienista morena.

Z kolei narciarska historia Dhaulagiri jest bardziej enigmatyczna. Za HDB mamy zanotowane takie wydarzenia:

• 1996 – Szwajcar Andre Georges (wejście bez dodatkowego tlenu), brak szczegółów dotyczących samego zjazdu;
• 2009 – Czech David Fojtik (wejście bez dodatkowego tlenu); David swój zjazd rozpoczął 20 metrów poniżej szczytowego kuluaru, pierwszy odcinek zakończył 30 m powyżej obozu 3, następnie zjechał z C2 (6700 m) do BC (4700 m);
• 2009 – Japończyk Nobukazu Kuriki (wejście bez dodatkowego tlenu); brak informacji o zjeździe
• 2014 – Nepaczyk Krishna (Krish) Thapa Magar (wejście z butlą); brak informacji o zjeździe

Exploresweb wspomina jeszcze o próbie Szweda Frederika Ericssona, który zjechał z 7900 m.

MAD Ski Project Himalaje 2023 zapowiada się zatem niezwykle interesująco. Trzymamy kciuki za ambitny projekt!

***

Polskie zjazdy na nartach z ośmiotysięczników:

• 1987 – Shisha Pangma – Jerzy Kukuczka, częściowy zjazd z ok. 8000 m,
• 2004 – Cho Oyu – Olaf Jarzemski, 1. polski zjazd na snowboardzie,
• 2013 – Shisha Pangma (wierzchołek centralny) – Andrzej Bargiel, 1. polski zjazd,
• 2014 – Cho Oyu – Aleksander Ostrowski, 1. polski zjazd,
• 2014 – Manaslu (przedwierzchołek, czas 21 h i 14 min baza – szczyt – baza) – Andrzej Bargiel, 1. polski zjazd,
• 2015 – Broad Peak – Andrzej Bargiel, 1. polski zjazd,
• 2018 – K2 –  Andrzej Bargiel, 1. zjazd w historii,
• 2021 – Manaslu (przedwierzchołek) – Anna Tybor, 2. polski zjazd.

Źródło: explorersweb.com, wikipedia.org, Himalayan Database