15 listopada 2022 16:13

„Wega” VIII+: nowa droga na wschodniej ścianie Mniszka (szczegóły)

1 września Paweł BednarzJanek Sokołowski (UKA, KW Zakopane) poprowadzili nową drogę wschodnią ścianą Mniszka. Powstała Wega – ponad 130 metrów wspinania podzielonego na sześć wyciągów: VIII+, VII+, VIII-, VIII, VIII, VII. O drodze mogliście przeczytać w podsumowaniu sezonu letniego w Tatrach 2022. Poniżej szczegóły.

"Wega" VIII+, Mniszek (rys. Janek Sokołowski i Paweł Bednarz, fot. Grzegorz Głazek - MASTER TOPO)

„Wega” VIII+, Mniszek (rys. Janek Sokołowski i Paweł Bednarz, fot. Grzegorz Głazek – MASTER TOPO)

***

Asekuracja na drodze jest mieszana. Na odcinkach pozbawionych możliwości własnej protekcji osadziliśmy kotwy. W pozostałych miejscach należy asekurować się z friendów. Pod tym względem kluczowy jest trzeci wyciąg przez prawą “łopatę” Śmigła (VIII-), gdzie stałe punkty znajdziemy tylko na stanowiskach.

Paweł po przejściu drugiego wyciągu VII+. Nad nim szeroki pas okapów Śmigła (fot. J. Sokołowski)

Paweł po przejściu drugiego wyciągu VII+. Nad nim szeroki pas okapów Śmigła (fot. J. Sokołowski)

Skała w większości jest dobrej jakości i lita, jednak należy zachować czujność i miejscami liczyć się z kruszyzną. Podczas prac korzystaliśmy ze wsparcia sprzętowego z IŚW Nasze Skały i UKA Warszawa.

aweł Bednarz na Płycie Epigonów. Powyżej widoczny Okap Śmigło, trzeci wyciąg drogi (fot. J. Sokołowski)

Paweł Bednarz na Płycie Epigonów. Powyżej widoczny Okap Śmigło, trzeci wyciąg drogi (fot. J. Sokołowski)

Pierwsza zaawansowana próba przejścia drogi, połączona z czasochłonnymi pracami wykończeniowymi (ostatnie przeloty, szczotkowanie i czyszczenie z kruszyzny) zakończyła się o zmierzchu na piątym wyciągu. To był piękny wycof w ciepłą sierpniową noc. Zjazdy oświetlała nam zawieszona nad wierzchołkiem Mniszka gwiazda Wega.

Ostatecznie prowadzenie całości odbyło się 1 września, w zupełnie odmiennych warunkach. Przewalająca się przez dolinę cwangla i podmuchy wiatru powodowały, że temperatura odczuwalna zbliżyła się do zera. A jednak w okolicy zebrało się spore grono koneserów  tatrzańskiego granitu, m.in. Lama z towarzyszem na Sadusiu oraz nieustający w eksploracji okolicznych formacji wklęsłych Biedruń. Dużą satysfakcję dało nam spotkanie zespołu Michał CzechKuba Kokowski, którzy tego dnia przeszli nasze Złote runo nicości. Ten sam zespół już dwa dni później powtórzył Wegę, potwierdzając wyceny i klasę drogi.

Michał Czech z uśmiechem zmiękcza bułę powtarzając wyciąg przez Okap Śmigło (fot. K. Kokowski)

Michał Czech z uśmiechem zmiękcza bułę powtarzając wyciąg przez Okap Śmigło (fot. K. Kokowski)

***

Dojście i opis drogi

Pod drogę najłatwiej dostać się podchodząc Mnichowym Żlebem. Z piargu do startu w Wegę mamy do przejścia około 40 metrów stromego, trawiastego terenu. Należy kierować się na charakterystyczny pomarańczowy blok, pod którym znajduje się łańcuch.

1. wyciąg przez Płytę Epigonów: trudności VIII+, asekuracja sportowa – 4 ringi, spit; stanowisko na półce z haka i spita. Kluczowa jest siłowo-techniczna sekwencja w pomarańczowym granicie, po której następuje przyjemna wytrzymałościowa końcówka. Stanowisko na półce najlepiej założyć z liny i odpowiednio wydłużyć, aby uniknąć tarcia liny o krawędź płyty podczas asekuracji drugiego.

2. wyciąg pod Śmigło: trudności VII+, asekuracja mieszana, trzy spity. Początek wspólny z drugim wyciągiem Kantu Gierycha. Pierwsze metry to niebanalne V+ (po drodze stary hak). Po dojściu do wygodnej półki idziemy nowym terenem – początkowo zacięciem na wprost i za chwilę w lewo w płytę, gdzie charakter rzeźby się zmienia (VII+, trzy spity). Techniczne wspinanie po kierunkowych chwytach doprowadza do poziomego pęknięcia, którym trawersujemy w lewo pod stanowisko.

3. wyciąg przez Śmigło: trudności VIII-, asekuracja własna, stanowisko z łańcucha na Bażynowej Półce. Ten ekscytujący i estetyczny wyciąg rozpoczynamy ciasnym trawersem w lewo w kierunku wyraźnego pęknięcia w dachu. Kluczową trudność stanowi sforsowanie okapu, jednak lita płyta powyżej oferuje dużo wspinania w zauważalnej ekspozycji.

4. wyciąg: trudności VIII, asekuracja mieszana – początek na własnej, dalej dziewięć spitów, końcówka na własnej. Stanowisko na Brusznicowym Filarku z łańcucha. Start po prawej do skośnej rysy, którą do góry i w lewo do widocznego w przewieszce spita. Tutaj bulderowa sekwencja by wydostać się na połogą płytkę. Warto w tym miejscu przedłużyć ekspresy żeby pod koniec wyciągu uniknąć przesztywnienia liny. Dalej wypychającym, lekko przewieszonym zacięciem i po kilku metrach w lewo. Jest to najdłuższy wyciąg na drodze – w sumie ponad 35 metrów angażującego wspinania.

5. wyciąg Zmierzch Epigonów: trudności VIII, asekuracja mieszana – początek na własnej, dalej siedem ringów, stanowisko z dwóch spitów przy Chwiejnym Bloku. Nad stanowiskiem trzymamy się lewej strony kantu. Przecinamy linię Diretissimy i podążamy do góry w lewo w stronę widocznego kilka metrów dalej ringa. Wspinanie na tym wyciągu ma wytrzymałościowy i techniczny charakter. Końcową przewieszkę można obejść lekko z prawej strony wychodząc na półkę, którą dalej w lewo i do góry do stanowiska.

6. wyciąg: trudności VII, asekuracja mieszana – na starcie cztery spity, dalej własna asekuracja do wierzchołka. Stanowisko na piku ze spitów. Charakter to lekko położona, lita płyta z czarnego granitu. Ze stanowiska na wprost aż do wysokości czwartej wpinki, gdzie czujnym trawersem w prawo. Tam przewinięcie na drugą stronę kantu, skąd na własnej asekuracji śmiało napieramy do wierzchołka.

Powrót pod ścianę odbywa się czterema zjazdami. Zjazd z wierzchołka (ze spitów osadzonych w czasach akcji TBM) wykonujemy na prawą stronę kantu, bezpośrednio do stanowiska na Brusznicowym Filarku. Kolejne zjazdy już z łańcuchów w linii drogi (orientacyjna długość: 45 m, 35 m, 55 m i ostatni do żlebu 40m).

Wega VIII+ (VIII+, VII+, VIII-, VIII, VIII, VII), wschodnia ściana Mniszka, około 130 metrów.

Sprzęt: set friendów (korzystaliśmy z zestawu od Dragonfly 3 po C4 3) i 10-12 ekspresów (w tym kilka przedłużanych).

Pierwsze przejście po przygotowaniu drogi ze zjazdu w latach 2020-2022: 1.9.2022: Paweł Bednarz, Janek Sokołowski. Weryfikacja i pierwsze powtórzenie (od razu w stylu flesz) 3.9.2022: Michał Czech, Kuba Kokowski.

Podziękowania dla: Ali Gadomskiej, IŚW Nasze Skały, Grzegorza Głazka, Juliana Kubowicza, Tomka Zająca, Wojtka Karpiela, UKA Warszawa, KW Zakopane.

Janek Sokołowski




  • Komentarze na forum Dodaj swój wątek
    Brak komentarzy na forum