Polski Himalaizm Sportowy (PHS): czym jest i zasady rekrutacji
Przedstawiamy zasady rekrutacji do programu wysokogórskiego PZA – Polski Himalaizm Sportowy (PHS). Z poniższego teksu dowiecie się też, jak powstał PHS i jakie są cele nowego programu.
***
- Jesteś samodzielnym wspinaczem, potrafisz szybko i sprawnie poruszać się po wielowyciągowych drogach w górach?
- Swobodnie prowadzisz co najmniej „piątkowe” trudności w skale na własnej asekuracji?
- Nie masz problemów z prowadzeniem mikstowych „czwórek”?
- Masz w wykazie długie drogi o charakterze alpejskim (o trudnościach co najmniej „D”) lub ich tatrzańskie odpowiedniki (np. Direta MSW, N Filar Ganku itp.)?
- Miałeś okazję zasmakować górskich biwaków w trakcie kilkudniowych przejść?
- Potrafisz bezpiecznie poruszać się po lodowcu?
Jeżeli na większość z poniższych pytań odpowiedziałeś twierdząco, to serdecznie zapraszamy do wzięcia udziału w nowym programie wysokogórskim PZA – Polskim Himalaizmie Sportowym (PHS)! Wyślij aplikację ze swoim „górskim CV” na adres phs@pza.org.pl do dnia 28.03.2021. Chcielibyśmy przede wszystkim poznać Twój wykaz przejść wspinaczkowych (wszelkiego typu), ale też np. wyjścia turystyczne na większych wysokościach czy sukcesy sportowe w innych dyscyplinach, osiągnięcia biegowe czy wyjazdy eksploracyjne.
A czym ma być program PHS? – przeczytasz poniżej.
Jaki jest cel programu?
Jest nim przede wszystkim wyszkolenie osób, których celem jest działalność sportowa w górach wysokich. Mamy tu na myśli zarówno działalność eksploracyjną na szczytach niższych niż 8 tysięcy, prowadzoną w stylu alpejskim, ale też sportowe wejścia na szczyty najwyższe – powtórzenia trudnych i rzadko atakowanych dróg w stylu oblężniczym, próby prowadzenia nowych dróg, czy też powtórzenia tych łatwiejszych w stylu alpejskim. Główną myślą, jaka nam przyświeca, jest jednak stworzenie mocnych zespołów, które w przyszłości, po zakończeniu programu, będą chciały samodzielnie obierać cele na poziomie przejść nominowanych do nagrody Złotego Czekana.
Jaki jest plan działania?
Zamierzamy w ciągu najbliższych 2 lat zorganizować szereg większych wypraw (Pakistan, Nepal, Azja Środkowa) oraz kilka obozów szkoleniowych ukierunkowanych na podnoszenie poziomu wspinaczkowego (np. Alpy, Tatry). Oprócz tego chcemy, aby program zawierał szkolenia związane z medycyną wysokogórską, ratownictwem lawinowym i lodowcowym. Mówiąc konkretnie – mamy już szczegółowy, rozpisany na terminy i cele plan działania, który czeka obecnie na zatwierdzenie.
Wyprawy podzieliliśmy na te związane z „technicznym wspinaniem” oraz takie, które pozwolą realizować cele sportowe na dużych wysokościach na nieco łatwiejszych drogach. Mamy nadzieję, że pomoże to realizować cele uczestników w zależności od ich predyspozycji – w końcu nie każdy musi marzyć o M6 na 6000 m n.p.m. Nie będziemy też wymagali udziału we wszystkich wyprawach (o tym w dalszej części tekstu). Ramowy plan działania przedstawia się następująco:
- obóz w Alpach ukierunkowany na wspinanie po drogach mikstowych,
- obóz na Kaukazie / w Kirgizji ukierunkowany na wspinanie w stylu alpejskim po długich drogach na średniej wysokości,
- wyprawa na siedmiotysięcznik w Nepalu – styl oblężniczy na nowej drodze / droga w stylu alpejskim,
- wyprawa eksploracyjna na 5- i 6-tysięczniki w Pakistanie – pierwsze wejścia lub nowe drogi,
- wyprawa zimowa w Pamir na jeden z 7-tysięczników z Zimowej Pantery,
- wyprawa na ośmiotysięcznik drogą inną niż normalna (możliwość sprawdzenia się na wysokości, bądź bardziej ambitnego ataku inną drogą/w innym stylu dla przygotowanych osób),
- wyprawa eksploracyjna nową drogą na 6/7-tysięcznik w Karakorum,
- wyprawa na ośmiotysięcznik trudną technicznie drogą w stylu oblężniczym lub nowa droga,
- wyprawa (być może zimowa) i eksploracyjna w Karakorum/Himalaje – nie K2 :),
- + 2x obóz szkoleniowy w Tatrach (ukierunkowany na wspinanie),
- + szkolenia medyczne,
- + opieka trenerska.
Jaki jest profil uczestnika?
Chcielibyśmy, aby do programu zgłosiły się osoby mające doświadczenie górskie (niekoniecznie wysokogórskie) i wspinaczkowe podparte odpowiednim wykazem przejść. Wykluczamy jedynie doświadczenie trekkingowe i tzw. „turystów wysokogórskich” – osoby posiadające doświadczenia na większych wysokościach bez podstaw wspinaczkowych – tzn. technicznego wspinania po dłuższych drogach w Alpach lub/i Tatrach zimą. Mamy nadzieję, że program zasilą przede wszystkim osoby poważnie myślące o wspinaniu w górach wysokich – będzie on okazją, żeby do posiadanego już doświadczenia wspinaczkowego dołożyć czynniki związane z działaniem na wysokości i eksploracją. Liczymy na zainteresowanie ze strony absolwentów Grup Młodzieżowych PZA, ale także nieco starszych osób, które wspinają się na wysokim poziomie i w poprzednich programach PZA I PHZ nie znalazły miejsca na realizację swoich planów.
Jakie korzyści niesie udział w programie?
Zasadniczą i podstawową korzyścią jest możliwość wzięcia udziału w kilku drogich wyprawach, z dofinansowaniem na poziomie ok. 60-80% ich rzeczywistych kosztów. Zdajemy sobie sprawę z tego, że alpinizm i himalaizm to drogie sporty. Na udział w wyprawach w całości finansowanych z prywatnych środków mało kto może sobie pozwolić, a w szczególności młodzi ludzie, którzy mają największe sportowe predyspozycje.
Korzyściami niematerialnymi będą zdobyte doświadczenie i wiedza. Będziemy chcieli Was szkolić i doskonalić Wasze umiejętności techniczne, taktyczne i medyczne. Dużym walorem jest też uczestnictwo w wyprawach, które są organizowane przez bardziej doświadczone osoby – tym samym poznanie logistyki organizacyjnej i wszystkich „pozawspinaczkowych” tematów, o które rozbiła się niejedna ambitna wyprawa.
Na samym końcu mamy nadzieję, że na wyprawach PHSu będziecie mieli okazję solidnie się powspinać, zwiedzić ciekawe miejsca i poznać ludzi, z którymi fajnie się dogadacie i będziecie chcieli z nimi dalej działać. Nie planujemy natomiast wzmożonej aktywności w mediach społecznościowych w czasie pobytów w bazie, w której – mamy nadzieję – nie będziecie spędzać zbyt dużo czasu.
Czego oczekujemy?
Nie będziemy pisać coachingowych frazesów o zaangażowaniu :). W ciągu roku macie wziąć udział przynajmniej w jednym wyjeździe szkoleniowym (Alpy/Kaukaz lub inne niższe góry) oraz w jednej większej wyprawie. Do tego wymagamy udziału we wszystkich szkoleniach weekendowych (medyczne, Tatry, itp.). No i oprócz tego jasnym jest, że wspinacie się przede wszystkim dla siebie i wasze wspinanie nie opiera się jedynie o wyjazdy PHSu. Liczymy na stałe podnoszenie poziomu wspinaczkowego we własnym zakresie oraz w przypadku wyjazdu na wyprawę – rzetelnego treningu (chcemy również zapewnić opiekę trenerską pod tym kątem). Każdego będziemy traktować indywidualnie, ale jeżeli „zapuścicie się”, to będziemy musieli Wam podziękować:) W trakcie wypraw oczekujemy sportowego podejścia i działania w duchu zespołu. Nie będziemy również patrzeć przychylnie na zachowania ryzykanckie, toksyczne oraz na osoby nie potrafiące dostosować się do reszty członków zespołu.
Jak powstał program PHS i czym będzie się różnił od PHZ?
Program PHS ma za zadanie uzupełnić lukę „po zimowym zdobyciu K2”, które niejako zakończyło działalność PHZ. Mamy nadzieję, że będzie ukierunkowany bardziej w stronę technicznego i eksploracyjnego wspinania, niekoniecznie związanego z wielkimi i drogimi wyprawami na te „najwyższe szczyty”. Chcielibyśmy wsłuchać się w potrzeby uczestników i ostatecznie zostawić po zakończeniu programu wyszkolone kadry gotowe na realizację własnych celów. Przekładamy również po części model działania GM PZA na nowy program sportowy, tak aby bardziej inspirować i dawać możliwości jego uczestnikom.
Kto za to wszystko odpowiada?
Bezpośrednio za organizację: Wadim Jabłoński, Adam Bielecki, Marcin Rutkowski, Jarosław Gawrysiak
W skład rady programowej wchodzą również: Piotr Pustelnik, Janusz Majer, Miłosz Jodłowski
Wadim Jabłoński
PHS [6]
Cieszy mnie,że coś się ruszyło we wspinaniu himalaiskim. We wspinaniu…
łojant