Wielka Buczynowa Turnia – ścianę pd.-zach. prezentuje Staszek Bobak
Stanisław Bobak opisuje południowo-zachodnią ścianę Wielkiej Buczynowej Turni. Znajdziecie tam drogi, których współautorem jest Staszek.
Wielka Buczynowa Turnia – ściana pd.-zach.
Drogi na południowo-zachodniej ścianie Wielkiej Buczynowej Turni:
- Zew tytanu V, Łukasz Bandrowski, Stanisław Bobak, Marcin Firczyk, Jędrzej Myśliński, 28-08-2020
- Płytową załupą II, Władysław Cywiński, 01-08-1991
- Środkowym kominem II, Kazimierz Dobrucki, Witold H. Paryski, Marian Paully, Jan Staszel, 27-07-1931
- Szare Miraże V, Stanisław Bobak, Adrian Koźbiał, Jędrzej Myśliński, 25-06-2015
- Prawy Y IV, Stanisław Bobak, Wojciech Karpiel, Krzysztof Korn, Marcin Firczyk, 11-11-2018
- Lewy Y III, Stanisław Bobak, Adrian Koźbiał, 07-11-2018
- Przez Serce IV+, Łukasz Bandrowski, Stanisław Bobak, 15-08-2017
↑1. „Zew tytanu” V 310 m, Łukasz Bandrowski, Stanisław Bobak, Marcin Firczyk, Jędrzej Myśliński, 28-08-2020
„Zew tytanu” (V 310 m), Wielka Buczynowa Turnia – Bandrowski Łukasz, Firczyk Marcin, Myśliński Jędrzej, Bobak Stanisław
Początek drogi pod skrajnie lewym filarkiem ściany czołowej Południowej Grzędy. Filarkiem II m. IV na płytową załupę, która prowadzi droga WC 182, na której zakładamy stanowisko (st. 1, 55 m).
Z załupy w górę skosem w lewo trawkami, następnie w prawo kilka metrów III (krucho) do płytkiej depresji którą do góry i w lewo, gdzie przewinięcie na drugą stronę żebra, skąd pd ściankę (st. 2, 50 m).
Ze stanowiska w prawo na bloki pod jasnymi przewieszkami, z których skośnie w prawo przez płytę IV (hak) do litego zacięcia, którym w górę V (hak) na półkę z blokami (st.3, 45 m).
Z półki przez uskok płytkim kominkiem IV+ na leżącą płytę, którą w lewo pod zacięcie i nim IV pod kolejną płytę podciętą od dołu. Na płytę i nad nią, gdzie pod przewieszkami zakładamy stanowisko (st. 4, 50 m).
Stąd w lewo przez uskok IV- i dalej żebrem przez kolejny na poziomy odcinek żebra pod litym stromym uskokiem (st. 5, 45 m). Przez uskok ostrzem IV w pięknej wspinaczce (pętla na bloku) na poziomego konia skalnego i nim do gzymsu po lewej stronie żebra, gzymsem i rysą IV na wygodną półkę (st. 6, 40 m).
Z półki zacięciem z rysą V na żebro i nim na wierzchołek Buczynowej Turniczki. Z wierzchołka zjazd ok. 20m na Buczynową Szczerbinkę i dalej na szczyt WBT lub do domu Orla Percią. Droga ciekawa i zajmująca.
↑4. „Szare Miraże” V, Stanisław Bobak, Adrian Koźbiał, Jędrzej Myśliński, 25-06-2015
„Szare Miraże” V, Wielka Buczynowa Turnia – Stanisław Bobak, Adrian Koźbiał, Jędrzej Myśliński
Droga na południowo-zachodniej ścianie, prowadząca żebrem ograniczającym z lewej strony komin, którym prowadzi droga WHP 304 lub WC 183.
Start drogi z prawej strony żebra około 25 metrów na lewo od komina z drogą WHP 304, WC 183. Jasnymi, litymi płytami (II-III) w górę do płytkiego kominka, którym (V, zostawiony heks z pętlą) na stromy trawnik, którym pod dobrze urzeźbione połogie płyty (st. 1, 35 m).
Ze stanowiska płytami (I-II) na siodełko na ostrzu żebra. Następnie trawers ok. 15 metrów w prawo (krucho, ekspozycja IV) za winkiel, skąd prosto w górę ryskami (IV+), potem (II) do nyży i w lewo na trawniczek na ostrzu żebra (st. 2, 50 m).
Z lewego skraju trawniczka zaciątkiem (III) na kolejny trawnik, następnie w prawo do charakterystycznego komina o jasnych skałach i nim (III+) na łatwy teren, którym 20 metrów do stanowiska (st. 3, 50 m).
Stąd trawers w prawo w stronę igły skalnej, którą obchodzimy po prawej (II) i stromą ścianką (III) na trawnik (st. 4, 45 m).
Ze stanowiska w prawo ścianką z wystającymi blokami (III) do leżącej załupy z jałowcem i nią (II) na ostrze, którym w lewo i ścianką (III) na kulminacje żebra (st. 5, 45m).
Z tego miejsca następuje łatwe zejście na siodełko z którego żebrem (I-II) na kopkę i z niej na Buczynowe Siodełko, przez które prowadzi Orla Perć (st. 6, 60 m).
Dalej razem z WC 173 B na lewo od ostrza 80 metrów (II) na wierzchołek Wielkiej Buczynowej Turni.
↑5. „Prawy Y” IV, Stanisław Bobak, Wojciech Karpiel, Krzysztof Korn, Marcin Firczyk, 11-11-2018
Depresją do miejsca gdzie się rozdziela (st. 1, 50 m). Dalej prawą odnogą IV (hak) na gzyms, gdzie zakładamy stanowisko (st. 2, 30 m). W prawej części gzymsu stary hak z pętlą zjazdową. W lewo gzymsem II pod próg i nim III na łatwy teren (st. 3, 40 m). Dalej łatwo do Orlej Perci i Drogą Gadowskiego na szczyt.
Wielka Buczynowa Turnia: „Lewy Y” III – Stanisław Bobak, Adrian Koźbiał; „Prawy Y” IV – Stanisław Bobak, Wojciech Karpiel, Krzysztof Korn, Marcin Firczyk
↑6. „Lewy Y” III, Stanisław Bobak, Adrian Koźbiał, 07-11-2018
W płd.-zach. ścianie Wielkiej Buczynowej Turni znajduje się depresja, która po 50 m rozdziela się na dwa ramiona, całość przypomina literę Y. Depresją do miejsca, gdzie się rozdziela (st.1, 50 m). Następnie 3 wyciągi depresją II m. III do Orlej Perci . Dalej w lewo przez ściankę na grań w rejonie Budzowej Przełączki i nią na szczyt.
↑7. „Przez Serce” IV+, Łukasz Bandrowski, Stanisław Bobak, 15-08-2017
„Przez Serce” IV+, Wielka Buczynowa Turnia – Łukasz Bandrowski, Stanisław Bobak, 15-08-2017
W rejonie wylotu żlebu z Przełęczy Nowickiego w ścianie Buczynowej Turni blisko piargów znajdują się trzy rysy tworzące formację podobną do serca. Depresją pod Serce i jego środkiem II (hak) na skalisto-trawiasty teren (st. 1, 35 m). Dalej do góry depresją II na wysokość siodełka w żeberku po prawej (st. 2, 40 m). Ze stanowiska skosem w lewo trawami pod ścianki (st. 3, 35 m). Stąd w prawo płytą III pod kruchy kominek, którym IV+ na Orlą Perć (st. z łańcucha 4, 25 m). Następnie w lewo przez ściankę II na grań w pobliżu Budzowej Przełączki i dalej granią I na Wielką Buczynową Turnię.
Stanisław Bobak
