Sezon letni w Tatrach 2020 – podsumowanie

Zapraszam do lektury podsumowania sezonu letniego w Tatrach. Działo się sporo – szczególnie po stronie słowackiej, gdzie powstało dużo nowych dróg (z mieszaną asekuracją i nie tylko). Sporo osób działało w rzadko uczęszczanych dolinach/ścianach. Dopisali w tym roku soliści, mieliśmy kilka ciekawych łańcuchówek (szczególnie historycznych). Poniżej zamieszczam subiektywny (jak zawsze) wybór przejść z tego sezonu.

***

6 czerwca powstaje Valentina VI+, na lewo od Galerii Osterwy. Drogę (z mieszaną asekuracją) wytyczają Ondrej Bizub i Lubomir Kolarsky.

(fot. / topo Ondrej Bizub, Lubomir Kolarsky)

25 czerwca Rado Staruch i Martin Varga wytyczają nową drogę na Galerii Osterwy. Titanic IX- to obita wielowyciągówka z dobrą asekuracją.

30 czerwca Michal Sabovčík, Igor Pap i Sis Kristofovičova wytyczają nową drogę (z mieszaną asekuracją) w Łomnickiej Grani (dla uszczegółowienia autorzy wprowadzili nazwę Limbový Hájik – polska propozycja to zatem Limbowy Zagajnik). Masozrava Rastlina VII A1. Ciekawostką jest występowanie na niej wspomnianej „mięsożernej rośliny”, czyli Tłustosza Alpejskiego :-).

(fot. / topo M. Sabovčík, I. Pap i S. Kristofovičova)

5 lipca Miro Sim i Ivan Staroň wytyczają Matejov kút VIII- na Wschodnim Żelaznym Szczycie.

(fot. / topo M. Sim i I. Staroň)

Warto wspomnieć o przejściach 16-letniego Jana Gurby, który w tym sezonie pokonał takie drogi w Tatrach jak: Dies Irae IX na Osterwie (5 lipca 2020, RP 2. próba), Tytanic IX- na Osterwie (22 lipca, RP, 2. próba), Pasieka IX+ na Zamarłej Turni (12 września, RP 2. próba, 2. przejście drogi).

Jan Gurba podczas przejścia Pasieki (fot. arch. J. Gurba)

15 lipca z Maciejem Chmieleckim wybraliśmy się do Doliny Suchej Jaworowej na Pośrednią Kapałkową Turnię, z zamiarem wytyczenia nowej drogi. Niestety mokra ściana sprawiła, że musieliśmy iść po w miarę suchym i wytyczyliśmy potencjalnie nową linię (być może ktoś to robił?). Śladów żadnych nie znaleźliśmy. Jakość skały całkiem niezła. Wystawa ściany południowa. Lewa połać ma trudności ok. V.

(fot. D. Granowski)

16 lipca duet Martin Krasnansky i Jozef Krištoffy uklasyczniają słynną Gilotynę na Małej Pośredniej Grani. Trudności oceniają na X-. Jest to jedno z mocniejszych uklasycznień tego sezonu! 5 września drogę powtarzają Miroslav Peťo i Soňia Oravcová. Miro pokonał drogę w stylu AF.

(fot. / topo M. Krasnansky, J. Krištoffy)

28 lipca Darek Kałuża i Marcin Gąsienica-Kotelnicki poprowadzili nową drogę na Ministrancie. Powstała Golgota (X/X+), stanowiąca wariant do Opętania X.

„Golgota” X/X+, Marcin Gąsienica-Kotelnicki, asekuruje Darek Kałuża (fot. Adam Kokot)

1 sierpnia Michał Czubak, Maciej Hebda, Rafał Nowak wytyczają na Zmarzłych Czubach 3-wyciągową drogę Lato w Kobylanach VI+. Posiada mieszaną asekurację i można zjechać tą samą linią, co jest również ciekawą opcją na zjazdy (2x 60m) z Zamarłej Turni.

Wspinaczka na „Lato w Kobylanach” (fot. Rafał Nowak)

W okresie 1-3 sierpnia Łukasz Szwarczyński, Daniel Pietrek i Arek Tabisz działali w rejonie Żółtego Szczytu. Powstała droga Tres colores de los pedos VI+/VII- na zachodniej ścianie Żółtego Szczytu w Dolinie Staroleśnej. Droga liczy 185 metrów i jest podzielona na 5 wyciągów: 1. VI+/VII- (55 m.), 2. IV (15 m.), 3. V+ (40 m.), 4. Vl+/VII- (30 m.), 5. V+ (50 m.). Całość poprowadzona od dołu. Poniżej roboczy schemat.

Opracowanie Łukasz Szwarczyński

Później powstała Pierdostrada V-. To 3-wyciągowa droga ewidentnym leżącym filarem. Start Kominem Tatarki (droga nr 10 w tatry.nfo), później łatwo filarem. Droga kończy się ładnym zacięciem, wspólnie z Trhliną (droga na 16 w tatry.nfo).

Udało się odhaczyć Trhlinę (droga nr 16), wycena ok. V+, może miejsce VI.

(fot. / topo tatry.info)

2 sierpnia zespół Rado Staruch i MK (?) przechodzą dwie drogi na Wielkiej Łomnickiej Baszcie*: Začiatok príbehu 6+, 8-, 8-, 100 m CH i Nekonečný príbeh 7-, 8+, 6+.

(*) Chodzi o ścianę czołową lewego filara Wielkiej Łomnickiej Baszty. Turnia ta przez Słowaków często nazywana jest Turnią PP (dawniej skrótowo „PP-variant”) od współautora pierwszej, historycznej, wówczas jeszcze hakowej drogi (PP = Pavel Pochylý, szczegóły WHP3246B).

6 sierpnia Piotr Sienkiewicz samotnie przechodzi Pośrednią Śnieżą Turnię, różnymi wariantami za ok. V. Szczegóły na tatry.przejscia.pl. W ciągu tego dnia połączył sporo przejść (śladami Wiesława Stanisławskiego), robiąc ciekawą łańcuchówkę na Śnieżnych Turniach. Warto nadmienić, że Piotr w czasie tego sezonu pokonał sporo dróg samotnie.

7 sierpnia Marek Pronobis wytycza Smugę cienia V A1 na Pośredniej Liptowskiej Turni (Kozí hrb) w Dolinie Furkotnej. Długość drogi to ok. 200 metrów.

(fot. . topo M. Pronobis)

9 sierpnia Mariusz Biedrzycki i Andrzej Mirek działali na Mnichu. Przeszli górę Wachowicza wariantem hakowym + nowy wariant do Trawersu Ła-Py. Trudności ocenili na VII. Szczegóły relacji tutaj.

W dniach 13-14 sierpnia Kacper Tekieli zdobył wszystkie 14 szczytów Wielkiej Korony Tatr. Całość zajęła mu 37h 28min. Jest to najszybsze przejście tej łańcuchówki – poprzedni rekord to 49 godzin. Więcej o przejściu tutaj.

Droga Motyki na Żłobistym Szczycie, raczej rzadko uczęszczana, w tym roku doczekała się kilku przejść. Najpierw 12 sierpnia przeszli ją Anna Kwinta i Grzegorz Folta. Następnie 26 sierpnia samotnie Piotr Sienkiewicz. Natomiast 16 września wbił się w nią zespół: Dawid Byledbał i Krystian Loret. W wyniku problemów orientacyjnych ominęli oni kluczową kulisę, więc przy ostatnim przejściu mowa raczej o wariantach Motyki.

2 sierpnia Paweł Bańczyk i Damian Bielecki przeszli Drogę Długosza na Kazalnicy Mięguszowieckiej. Kluczowy wyciąg w stylu A0 (mokro).

9 sierpnia Mario&Aluth (KW Wieżos) zrobili Pavuci Lezu do neba VIII-/VIII na Jastrzębiej Turni.

Wspinanie na Diagonalnych przewieszeniach Wielkiej Kaplicy (fot. arch. M. Krasnansky, J. Krištoffy, P. Šofránka)

10 sierpnia Słowacy Martin Krasnansky, Jozef Krištoffy i Petr Šofránka uklasycznili Diagonalne przewieszenia na ścianie Wielkiej Kaplicy (Zimnowodzka Grań). Oryginalnie droga miała VIII A3, po uklasycznieniu IX-.

(fot. / topo M. Krasnansky, J. Krištoffy, P. Šofránka)

22 sierpnia Paweł Bednarz i Janek Sokołowski powtarzają Pasję na Młynarczyku. Proponują wycenę VIII-.

Tego samego dnia na Wielkiej Łomnickiej Baszcie* Ondrej Bizub i Ľubomír Kolársky wytyczają Zárez – Zarez 2 VI+/VII-. Drugie stanowisko drogi i jej trzeci wyciąg biegną wspólnie z linią Nekonečný príbeh VIII-/VIII (Peter Haľko – Rasťo Labuda, 08.2017). Droga ma mieszaną asekurację.

(*) Patrz uwagi przy Wielkiej Łomnickiej Baszty.

(fot. / topo O. Bizub, L. Kolársky)

27 sierpnia Miro Sim i Ivan Staron wytyczają V chráme čiernych oblakov VII na Targanej Turni (Biskupská čiapka). Droga biegnie z prawej strony Bakos-Petrik. Ma 5 wyciągów, stanowiska są ze spitów, w kilku miejscach przelotowe.

(fot. / topo M. Sim i I. Staron)

28 sierpnia powstaje Zew tytanu V na Wielkiej Buczynowej Turni. Autorami tej nowości są Łukasz Bandrowski, Stanisław Bobak, Marcin Firczyk i Jędrzej Myśliński.

(fot. / topo S. Bobak)

29 sierpnia słowacki zespół Richard Nemec i Matej Prcin wytyczają Passage Cardiac VIII-/VIII na Żółtej Ścianie. 6-wyciągowa linia w kluczowych trudnościach została ubezpieczona dwoma nitami. Autorzy chwalą drogę za urodę.

(fot. / topo R. Nemec i M. Prcin)

Tego samego dnia powstaje Witchcraft VIII+ na Ścianie pod Skokiem. Autorzy drogi to Rebeka Gabcikova i Ján Svrček.

(fot. / topo R. Gabcikova, J. Svrček)

30 sierpnia Edyta Domagała i Sławomir Kwiecień przechodzą Komin Pokutników V+ na Buczynowej Strażnicy, słynną, ale rzadko odwiedzaną drogę.

4 i 5 września powstają dwie nowe drogi na Łomnickiej Kopie: Buržoázna atrakcja VI+ i Pogo VIII+. Autorami są Miroslav Medvec, Ondrej Mrklovský i Ján Smoleň. Na drodze zostały wbite stanowiska i kilka spitów na wyciągach.

(fot. / topo M. Medvec, O. Mrklovský, J. Smoleň)

5 września M. Hebda, R. Nowak, K. Ulicz wytyczają na Zmarzłych Czubach nową drogę Ryzykowne lato V (125 m, III, V, IV).

Opracowanie Rafał Nowak

13 września Edyta Domagała i Sławomir Kwiecień wspinali się na NE ścianie Koziego Wierchu. Wytyczyli (być może) nową linię. 7 wyciągi, trudności max. V.

Opracowanie Sławomir Kwiecień

13 września powstaje wariant do Primula Minima VI na Ostrym Szczycie. Trudności V-, autorzy Mikołaj Huczała i Piotr Ścisłowski. Ciężko powiedzieć (z racji popularności ściany), czy ten wariant nie był już wcześniej chodzony.

(fot. / topo M. Huczała, P. Ścisłowski)

Tego samego dnia powstaje również sportowa linia Odlot VI- na Zadnim Kościelcu. Autorzy to Grzegorz Kimla, Piotr Reng, Artur Pierzchniak.

Godny pozazdroszczenia pakiet przejść uzbierali Mariusz Harendarz i Alina Szyld. 5 września zrobili Tatarkovą Cestę VIII- na Turni nad Skokiem. 14 września drogę Kupczyk-Birkenmajer na Gerlachu, 16 września Rozlucka so slobodou VIII- na Wielkiej Granackiej Baszcie. Droga jest podobno ładna i długa – mimo nielicznych spitów jest to górska przygoda z solidną cyfrą. 19 września przeszli Via Veronę VIII- na Wielkiej Łomnickiej Baszcie (rysami, zacięciami, asekuracja – stare haki, friendy, kości. Tak, czy owak – pekna cesta).

14 września na południowej ścianie Batyżowieckiego Szczytu powstaje Pilierissima VII (Miro Slim, Ivan Staroň). Droga na własnej asekuracji, choć posiada dwa spity przelotowe oraz obite stanowiska, które są opcją na bezpieczny powrót zjazdami z tej części ściany.

(topo M. Slim, I. Staroň)

Następnego dnia ten sam zespół wytycza na Kościółku drogę Orion VII. Droga po wyczyszczeniu z porostów oferuje dobrą asekurację z friendów.

15 września Ania Cichoń i Andrzej Ficek robią Kupczyka-Birknemajera na Gerlachu. Przez pomyłkę prawdopodobnie uklasycznili ściankę A3 na Drlik Orolin (ok. VI+).

Także 15 września w masywie Kołowego Szczytu (dokładnie na Kołowym Mnichu) duet Ondrej Bizup – Ľubomír Kolársky wytycza Merci la Vie VII+/VIII- (90 m, 3 wyciągi) i Morálový tanec VII+/VIII- (105 m, 3 wyciągi). Obie drogi mają mieszaną asekurację i należy liczyć się z wysokimi wyjściami nad przeloty (RS2).

Tego samego dnia Marek Pronobis wytycza nową drogę Kozi róg IV A2 Dolinie Młynickiej (Ściana pod Limbą).

(fot. / topo M. Pronobis)

16 września Dawid Woźniak przechodzi samotnie (z asekuracją) drogę Trajkolorowe Limby VII na Galerii Osterwy.

20 września Adam Kaniak i Marek Kultan wytyczyli nową drogę na północnej ścianie Jaworowego Szczytu. Vojna a poézia VIII/VIII+ została pokonana w stylu AF, więc jest szansa na poprawę stylu. Autorzy byli zaskoczeni jakością  skały. Dzień wcześniej pokonali drogę Bratříčku zavírej vrátka VIII-.

22 września Rado Staruch i Martin Varga wytyczają nową drogę Arches VIII na Małej Szarpanej Turni. Droga ma 3 wyciągi i wyposażona jest w mieszaną asekurację (RS2).

(fot. / topo R. Staruch, M. Varga)

23 września Grzegorz Sowa i Tomasz Zając zrobili prawdopodobnie drugie przejście Złotego Runa Nicości na Mnichu. Zakopiańczycy sugerują wycenę X- (francuskie 8a).

2 października Piotr Sienkiewicz odwiedził Dolinę Rówieniek, gdzie przeszedł Drogę Birkenmajera IV na Rówieńkowej Turni oraz Drogę Stanisławskiego IV na Jaworowym Rogu. Cel na lato raczej rzadko odwiedzany :).

22 października Matej Ember Baláž i Martin Varga przeszli klasycznie drogę Variant PP IX+ na Wielkiej Łomnickiej Baszcie.

Od kilku lat w masywie Osterwy powstają nowe drogi. Przeważnie w lewej połaci (nad Galerią Osterwy), są to łatwe, bezpieczne drogi „dla ludzi”. Na james.sk pojawiła się informacja o nowych obitych drogach. Póki co są to robocze opisy (bez zdjęć i rysunków), ale może niedługo będzie więcej informacji.

Ostatnie słoneczne dni listopada wykorzystał zespół Agata i Rafał Miklerowie, udając się na Żabiego Mnicha. Przeszli 8 listopada drogę Polakowski-Skłodowski VI 1xA0, uklasyczniając ją na VII-/VII.

(fot. / rys. R. Mikler)

***

Na osobne omówienie zasługuje tegoroczna działalność Grześka Folty.

1. Rok 1934

w 13 godzin pokonał 8 tatrzańskich ścian w Dolinie Batyżowieckiej, wspinając się solo bez sprzętu. Niektórymi drogami schodził (trudności do IV). Szczegółowy opis znajdziecie w powyższym linku. Dodatkowo wpis z tatry.przejscia.pl oraz komentarz Grześka Głazka.

2. Kieżmarski Kwintet

5 dróg pokonanych w masywie Kieżmarskiego Szczytu. Opis Grzegorza Folty:

Rozpocząłem od Prawego Puškáša (WHP3334, V, 50minut do punktu 2400). Po 10-minutowej przerwie ruszyłem w dól Filarem Grosza (WHP3332, IV, 1h10min). Po 15-minutowej przerwie na piargach udałem się na Birkenmajera (WHP3336, IV, 45min do punktu 2400), po czym od razu z punktu 2400 rozpocząłem zejście Lewym Puškášem (WHP3341, IV, 50min).

Na piargach spędziłem 25 minut, po czym rozpocząłem ostatnią drogę Filarem Mogilnickiego. Oryginalna linia rozpoczyna się jednak dopiero na wysokości Cmentarzyska, stąd też wybrałem prostowaniem z 1981 roku (Bilski-Cywiński, IV, 35min), a na siodełku 2260 dotarłem do drogi oryginalnej, która tam się dopiero rozpoczyna (WHP3348, III m.IV, 50min). W ten oto sposób po niemal 6h osiągnąłem wierzchołek Kieżmarskiego Szczytu kończąc „Kieżmarski Kwintet”.

Jak łatwo się domyślić w całości wspinałem się bez asekuracji. Wszystkie drogi oprócz Mogilnickiego, na którym byłem tylko raz, robiłem wcześniej dwukrotnie. Wszystkie drogi oprócz Prawego Puškáša robiłem wcześniej bez liny. Łączna liczba metrów w ścianie to 2015m, z czego 1275m w górę, a 740m w dół.

3. Zamarła 2+2 (Droga Motyki w górę, Lewi Wrześniacy w dół, Droga Klasyczna w górę i Festiwal Granitu w dół).

4. 73 drogi w 4,5 miesiąca (55 na żywca).

5. Zadnia Garajowa Turnia – Krywań

6. GG: Klasyczna w 26 min oraz Filar Puškáša w 50 min

7. Motyka na Żłobistym Szczycie (z Anną Kwintą)

8. Północna Małego Jaworowego – dwa razy w dwa dni pod rząd (z Iloną Podlecką): Stanisławski V Na Małym Jaworowym Szczycie i Środek Ściany VI- Małego Jaworowego Szczytu

9. Północna ściana Małego Kieżmarskiego Szczytu drogą Heftyego

10. Łańcuchówka: Cesta k Slnku V- na Kopie Lodowej + Motyka V na Małym Lodowym Szczycie.

11. Łańcuchówka: Wielki Szczyt Wideł +Puškáš na Łomnicy (Puškáš na żywca nie jest chyba często chodzony)

12. Wyżnia Basztowa Przełęcz  (z Anną Kwintą)

Grzegorz Folta:

Dopełniając obrazu powspinałem się również w ciekawym i chyba niepraktykowanym (biorąc pod uwagę, że raczej bardzo mało osób wspina się w dół) „letnio-zimowym” stylu. W zaśnieżonych Tatrach szukałem suchych południowych ścian by nimi wejść i zejść bez dotykania śniegu zalegającego dookoła na graniach i piargach. Najpierw przetestowałem to na w miarę łatwej parze na Małym Ostrym Szczycie: Sawicki i Firsoff. A potem na jednak trochę poważniejszej na Czarnym Szczycie.

***

Co się działo w Tatrach

Na Drodze Tatarki VI+ na południowej ścianie Batyżowieckiego Szczytu wymieniono stanowiska na spity. Wygląda, że w razie czego można tamtędy zjechać. Dodano również dwa spity w newralgicznych miejscach, dzięki czemu droga jest bezpiecznie asekurowalna z friendów i kości.

15 lipca dokończono wymianę asekuracji (wycinka spitów) na drodze Fantazja VII- na Żabim Mnichu.

9 września wydane zostają dwa nowe plakaty Master Topo Grzegorza Głazka: Niżne Rysy i Kazalnica.

Damian Granowski
www.drytooling.com.pl