Nie żyje Michał Gajewski (1928-2021)

22 stycznia w wieku 92 lat zmarł Michał Gajewski, taternik, ratownik i przewodnik tatrzański. Członek Honorowy TOPR, instruktor senior ratownictwa górskiego.

Michał Gajewski

***

Taternictwo uprawiał od 1946 roku. Wtedy wspólnie ze Zbigniewem Korosadowiczem przeszedł wiele dróg – np. Skrajna Walowa Ławka w grani Hrubego z Niewcyrki – 1. przejście, Wielka Teriańska Turnia północną ścianą – 2. przejście, Hruby Wierch z Doliny Hlińskiej drogą Komarnickich – próba pierwszego zimowego wejścia.

Członkiem Klubu Wysokogórskiego został w 1948 roku, a w 1949 roku wszedł do zarządu Koła Zakopiańskiego. Przewodnikiem tatrzańskim został w 1960.

Wspinał się z Janem Długoszem, w 1949 roku wspólnie dokonali pierwszego zimowego przejścia północnego Filara Świnicy. Długosz tak relacjonował tę 6-godzinną wspinaczkę i jeden ze swoich pierwszych sportowych wyczynów:

Bardzo eksponowanymi płytami zdążaliśmy krok za krokiem coraz wyżej. Dochodziliśmy do nowego i jak się potem okazało, już ostatniego trudnego miejsca. Był nim kilkumetrowy silnie eksponowany śnieżny trawers, zakończony męczącym wejściem na śnieżną grzędę. Największą trudnością było to, że oprócz braku chwytów na gładkiej ścianie nie było też nigdzie szczeliny, gdzie można by wbić hak i pewnie zaasekurować. Mimo, że w razie odpadnięcia groził upadek z wysokości ponad ośmiu metrów Michał zaryzykował. Posuwając się krok za krokiem – przeszedł trudny trawers i ostatnim wysiłkiem wspiął się na śnieżną grzędę.

W 1957 roku Gajewski uczestniczył wraz z Krzysztofem Berbeką i Ryszardem Wawro w przejściu całej Głównej Grani Tatr od Przełęczy Ździarskiej do Huciańskiej w 8 dni (2-9 czerwca), a w 1958 w próbie jej przejścia zimowego. Wspinał się też w Alpach.

Od 1946 był członkiem TOPR, a następnie zawodowym ratownikiem Grupy Tatrzańskiej GOPR i jej kierownikiem w latach 1967-69. Brał udział w 533 wyprawach ratunkowych, kierując wieloma z nich. Do historii pogotowia przeszła kierowana przez niego akcja z 1963 roku na Kazalnicy, w której użyto zestawu Grammingera. Zjechano wtedy (Józef Uznański) na rekordowej długości stalowej linie, już poza gwarantowaną granicą bezpieczeństwa tego sprzętu.

Był współtwórcą ratownictwa górskiego w Karkonoszach, Beskidach i Bieszczadach.

Za zasługi dla ratownictwa górskiego został odznaczony szeregiem odznaczeń państwowych w tym Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski i Medalem za Ofiarność i Odwagę.

***

Uroczystości pogrzebowe rozpoczną się Mszą Świętą żałobną 26 stycznia 2021 roku (wtorek) o godz. 13:00 w Kaplicy Cmentarnej przy ul. Nowotarskiej w Zakopanem.

Źródła: Trzydzieści siedem lat czynnego ratownictwa („Dziennik Polski”), „Taternik” 3/1967, TOPR, „WEGA” t. VI, „Wielka Encyklopedia Tatrzańska”