Kolejna wielka droga Edu Marína: „Arco Iris” (8c+, 200 m)

Edu Marín wraca z kolejną wielką drogą. Hiszpan otworzył w Montserrat Arco Iris (8c+, 200 m).  „To jedyna taka linia w rejonie, na której przeważa techniczne wspinanie” – mówi.

Wygląda nieprawdopodobnie:

***

Najpierw, jeszcze w 2016 roku, Edu Marín poprowadził w Montserrat, w sektorze La Pared de Diables, Tarragó (240 m, 8b+) braci Ikera i Eneko Pou, po czym dodał swoją wersję – połączył dwa wyciągi (8a i 8b+) w jeden 8c – w efekcie powstało Tarragó Plus. Już wtedy zwrócił uwagę na sąsiadującą od lewej starą hakową linię (6a A2), otwartą w 1979 (1978?) roku przez Armanda Ballarta. I pewnie już wtedy pojawiła się myśl, by spróbować ją uklasycznić.

Latem ubiegłego roku Marín za zgodą Ballarta, i z pomocą Adriego Solery, zainstalował na drodze przeloty, zrobił to jednak bardzo oszczędnie, starając się uszanować autorki pomysł. Dla przykładu, kluczowy odcinek 8c+ ma zaledwie cztery bolty na 25 metrach.

Edu Marín na „Arco Iris” 8c+ (fot. Esteban Lahoz)

Edu Marín:

To była bardzo psychiczna walka ze względu na kilka przelotów, jakie zainstalowałem, potencjalne loty na ponad 15 metrów, małe chwyty, dalekie ruchy. Interesujący proces – aby czuć się komfortowo, wspinając z przelotem 12 metrów pod stopami!

Pierwsze przejście klasyczne (Edu poprowadził drogę z małą korektą przebiegu względem oryginalnej wersji, chodzi o końcówkę) padło 9 października, a Marínowi towarzyszył najwierniejszy partner od liny, 68-letni ojciec Francisco.

O samym Montserrat, rejonie szczególnie mu bliskim – tu stawiał pierwsze wspinaczkowe kroki, Marín mówi:

To dla mnie bardzo wyjątkowe miejsce, ze swoim zróżnicowanym stylem to jeden z najlepszych rejonów na świecie!

Przeloty są rozłożone wyjątkowo oszczędnie… (fot. Esteban Lahoz)

Wyciągi Arco Iris prezentują się następująco: L1 6a, L2 6b, L3 8b+, L4 8c+, L5 8b, L6 8a+.

***

Edu Marín ma jeden z najcenniejszych zestawów wielowyciągowek na świecie. Jego największą drogą, i to w dosłownym sensie, jest gigantyczna Valhalla z 2019 roku, przecinająca dach jaskini w dolinie Getu w Chinach: 400 metrów, 14 wyciągów i wycena 9a+. Kosmos!

Poza Walhallą Marin skompletował w ostatnich latach takie perły jak choćby: WoGü w Rätikonie, Orbayu na Naranjo de Bulnes (Picos de Europa), Digital Crack na Arête des Cosmiques, wspomniane Tarragó Plus 8b+ w Montserrat, Voie Petit na Grand Capucin, Pan Aromę na Cima Ovest di Laveredo w Dolomitach czy Sansarę w rejonie Lofer.

źródło: woguclimbing.com, Instagram, archiwum wspinanie.pl