Zmarł Janusz Fereński (1942-2020)

W wieku 78 lat zmarł Janusz Fereński, taternik, alpinista, instruktor alpinizmu, grotołaz. Uczestnik wypraw himalajskich.

Janusz Fereński

Zaczął się wspinać w 1961 roku w Tatrach, gdzie poprowadził m.in. dwie nowe drogi i był współodkrywcą Jaskini Czarnej.

W Dolomitach uczestniczył m.in. w przejściach nowych dróg na Cima del Burel (1967), Pan di Zuccero (1968) i Cima del Pizzon. W Masywie Mont Blanc w Alpach Zachodnich przeszedł nową drogę na filarze wschodniej ściany Aiguille de L’Eboulement (1969).

Brał udział w wyprawie w Hindukusz Afgański, gdzie m.in. wszedł samotnie na Aspe Safed (6607 m) oraz uczestniczył w pierwszym wejściu na Kohe Zard (1971).

Wspinał się również w Kaukazie (m.in. nową drogą przeszedł północną ścianę Bżeducha w 1973) oraz w 1974 w Pamiro-Ałaju (nowe drogi na Sacharnoj Gołowie i Alirze w Górach Fańskich).

Uczestnicy wyprawy na Broad Peak Middle w bazie. Od lewej, siedzą w pierwszym rzędzie: oficer łącznikowy Abdul Ghani, Janusz Fereński, Zbigniew Jurkowski i Jerzy Woźnica; w drugim rzędzie: Bogdan Nowaczyk, Kazimierz Głazek, Tadeusz Barbacki, Roman Bebak, Stanisław Anioł i Wojciech Jonak; stoją: Andrzej Sikorski, Marek Kęsicki, Jan Juszkiewicz, Marian Sajnóg i Janusz Kuliś (fot. Janusz Fereński)

W 1975 kierował 14-osobową wyprawą Wrocławskiego Klubu Wysokogórskiego w Karakorum, która dokonała pierwszego wejścia na dziewiczy ośmiotysięcznik ‒ Broad Peak Middle. 28 lipca 5 jej uczestników (Marek Kęsicki, Andrzej Sikorski, Bohdan Nowaczyk, Kazimierz Głazek i Janusz Kuliś) stanęło na  szczycie – był to historycznie pierwszy szczyt ośmiotysięczny zdobyty przez Polaków. Niestety, Marek Kęsicki, Andrzej Sikorski, Bohdan Nowaczyk zginęli w czasie zejścia.

W 1976 roku uczestniczył w wyprawie na K2. W Himalajach kierował wyprawą na Manaslu w 1980 roku.

Opublikował szereg artykułów o tematyce alpinistycznej, m.in. Historię wrocławskich wypraw w góry wysokie w miesięczniku „Góry i Alpinizm”. Działał w organizacjach alpinistycznych: był aktywnym działaczem Klubu Wysokogórskiego we Wrocławiu (m.in. jego prezesem) i PZA (był m.in. członkiem Sądu Koleżeńskiego PZA). Odznaczony brązowym medalem „Za Wybitne Osiągnięcia Sportowe”. Z zawodu był prawnikiem.

Źródła: „Wielka Encyklopedia Gór i Alpinizmu” t. VI, Ratownictwo Górskie