Leo Houlding z zespołem przeszedł klasycznie nową drogę na ścianie Prow of Roraima w Gujanie

Międzynarodowy zespół w składzie: Leo Houlding, Wilson Cutbirth, Waldo Etherington, Dan Howard, Matt Pycroft, Anna Taylor wytyczył i przeszedł klasycznie nową drogę na ścianie Prow of Roraima w Gujanie. Linia liczy 600 m. Większość wyciągów udało się pokonać OS.

Anna Taylor i Leo Houlding na „Niewidzialnej Półce” (fot. Coldhouse Collective & Berghaus)

Gujana to niewielkie państwo w Ameryce Południowej. Zwieńczony płaskowyżem masyw górski Roraima leży w pobliżu zbiegu granic Wenezueli, Brazylii i Gujany. Najwyższy punt masywu, Laberintos del Norte (ok. 2810 m), jest równocześnie najwyższym wzniesieniem ostatniego z tych państw. Słowo prow w nazwie ściany (Prow of Roraima) oznacza „dziób okrętu” i oddaje charakterystyczny, przewieszony kształt tej formacji.

Mount Roraima. Zespół Leo Houldinga biwakuje w ścianie (fot. Coldhouse Collective & Berghaus)

Leo Houldinga znamy dobrze z licznych wypraw. Warto wspomnieć chociażby grenlandzką przygodę na Mirror Wall, Spectre Trans-Antarctic Expedition, wspinaczkę na Ulvetanna Peak na Antarktydzie czy klasyczne poprowadzenie nowej drogi na El Capitanie – The Prophet. Houlding wspina się w najróżniejszym otoczeniu i strefach klimatycznych. Biorąc pod uwagę dorobek Brytyjczyka, nietypowy cel ostatniej wyprawy nie jest więc zaskakujący, co nie zmienia faktu, że przygoda była wyjątkowa.

Roraima to miejsce trudno dostępne, położone w głębi lasu tropikalnego. Aby dotrzeć do podstawy ściany, zespól musiał pokonać pieszo liczącą ponad 50 km drogę. Trekking i transport ładunków przez pozbawioną szlaków i ścieżek dżunglę (pomagali w nim lokalni przewodnicy) zajął grupie dwa tygodnie. Po dotarciu pod północną ścianę wspinacze założyli obóz.

Zespół Leo Houldinga w ścianie (fot. Coldhouse Collective & Berghaus)

Wspinaczka rozpoczęła się w tym samym punkcie co droga brytyjskiego zespołu (Mo Antoine, Joe Brown, Hamish MacInnes, Don Whillans) z 1973 r. – pierwsza wspinaczkowa linia na Roraimie od strony Gujany. Po dotarciu do półki o wiele mówiącej nazwie – Tarantula Terrace – zespół kontynuował wspinaczkę, pokonując serię dachów. Przewieszenie w tej szczęści ściany jest na tyle duże, że wspinaczka była możliwa pomimo tropikalnych ulew.

Houlding wspina się na Prow of Roraima ponad mgłą i dżunglą (fot. Coldhouse Collective & Berghaus)

Wyprawa rozpoczęła się 4 listopada. Na wierzchołku wspinacze stanęli 3 grudnia. Jak podaje Leo Houlding, droga została pokonana w całości klasycznie i niemal w całości w stylu OS, a sama linia prowadzi odważnie przez środek ogromnego przewieszenia.

Komentarz Houldinga:

Podróż przez ten krajobraz, przez Prow of Roraima, wspólnie z naszymi przyjaciółmi [na szczycie stanęli również lokalsi, Edward i Troy – red.], była dla mnie unikalną i głęboką radością. Przez wieki ich przodkowie opowiadali o „Matce Wielkiej Wody”, a im jako pierwszym udało się dotrzeć na szczyt tej góry – stanęliśmy na nim jak równi, dzieląc razem podróż w tym rewelacyjnym otoczeniu.

Film z wyprawy:

Michał Gurgul
źródła: gripped.com, rockandice.com