Nieśmiała dziewczyna w Himalajach Nepalu
Trzeba było czekać aż do połowy lata, żeby na łamach internetowej prasy alpinistycznej znalazła się relacja z jednego z najciekawszych sportowych zdobyczy wiosny 2014 w Himalajach Nepalu.
Thamserku (6608 m) to szczyt dobrze znany, doskonale widoczny zarówno z Namche Bazar, jak i innych partii doliny Khumbu i okolic. Mimo tego, rzadko bywa obiektem zainteresowania alpinistów. Został zdobyty południową granią w 1964 roku przez czwórkę Nowozelandczyków, członków wyprawy Edmunda Hillary’ego, w składzie: Lyn Crawford, Peter Farrell, John McKinnon i Dick Stewart.
Thamserku od południowego zachodu (fot. summitpost.org)
Thamserku ma trzy interesujące ściany: 1200-metrową północną, która wznosi się nad lodowcem Phunki, wysoką na 1400 m południowo-wschodnią ścianę ponad lodowcem Kyashar oraz południowo-zachodnią. Ta ostatnia jest najwyższa – liczy ponad 1600 m i wznosi się ponad wiszącym kotłem małego lodowczyka Thamserku. Jej lewym skrajem na przełęcz między Thamserku a Thamserku Nup (6346 m) i dalej północno-zachodnią granią, prowadzi droga japońska z 1979 roku. Do ostatniej wiosny środek południowo-zachodniej ściany był niepokonany. Jedyną próbę zdobycia właściwej ściany podjęli Hiszpanie w 1986 roku. Zespół w składzie: Jose Manuel Gonzales, Jose Luis Fernandez, Azucana Lopez i Miguel Rodriguez dotarł do miejsca położonego 300 m poniżej wierzchołka i zdecydował się na wycofanie z powodu awarii maszynki do gotowania.
Wiosną 2014 roku ścianę pokonała dwójka rosyjskich alpinistów z Sankt Petersburga Aleksander Gukow i Aleksiej Łonczynski. 10 kwietnia Rosjanie podeszli z Monjo na wschód doliną Kyashar i rozbili namiot w okolicy normalnej bazy wypraw atakujących sąsiedni Kusum Kanguru (6369 m). Gukow i Łonczynski próbowali dla aklimatyzacji wejść na P. 5579 m, leżący w północno-zachodniej grani Kusum Kanguru. Nie udało im się, więc zeszli i udali się do doliny Imja Khola. Tam wspięli się na Imja Tse (in. Island Peak, 6189 m), biwakując w wejściu na wysokości 6000 m.
Widok pd.- zach. ściany Thamserku od południa (fot. summitpost.org)
Teraz wrócili do swojego głównego zamierzenia. Wspominają, że gdy 24 kwietnia opuszczali w Monjo szlak trekkingowy wiodący do Namche Bazar, turyści próbowali ich zawrócić, krzycząc za nimi, że pomylili drogę… Południowo-zachodnią ścianę Thamserku zaatakowali w stylu alpejskim w dniu 27 kwietnia. Zabrali ze sobą mały namiot bez stelażu, mogący również służyć jako rodzaj hamaka.
Gukow i Łonczynski podjęli wspinaczkę stosunkowo najbezpieczniejszą formacją – centralnym żebrem, wiodącym wprost na główny wierzchołek. Ścianę pokonali z sześcioma biwakami. Przeważały głównie trudności śnieżno-lodowe w terenie o nachyleniu około 70o. Na czterech wyciągach prowadzących środkową, skalną partią żebra, maksymalne trudności ocenili na A2.
Widok jednego z biwaków (fot. www.mountain.ru)
Wspinaczka w skalnej partii pd.- zach. ściany Thamserku (fot. www.mountain.ru)
Na wierzchołek weszli 3 maja około godz. 6.40. Po 7-wyciągowym zejściu granią południową, 22. zjazdami prawą częścią pokonanej wcześniej ściany i po jeszcze jednym biwaku, 4 czerwca wrócili na lodowiec Kyashar i do bazy.
Gukow i Łonczynski na szczycie Thamserku (fot. www.mountain.ru)
Droga Rosjan została nazwana Shy Girl, po rosyjsku Stiesnitielnaja diewuszka (w tłum. Nieśmiała dziewczyna). Ogólna wycena drogi wg skali rosyjskiej – 5A. Według oceny znanego brytyjskiego fachowca od alpinizmu, Linsaya Griffina, nowa rosyjska droga na Thamserku należy do najlepszych osiągnięć sezonu w wiosennego w Himalajach.
Linia drogi „Shy Girl” z miejscami biwaków. Z prawej droga pierwszych zdobywców, z lewej japońska (fot. www.mountain.ru)
Janusz Kurczab
źródło: Alpinist, www.mountain.ru, www.thebmc.co.uk
