Łysina – bo długość ma znaczenie!

Łysina – druga co do wysokości skalna ściana polskiej Jury doczekała się w końcu pierwszych klasycznych linii rozwiązujących prawą jej połać. Drogi zostały przygotowane przez ekipę członków KW Kraków w składzie: Jakub Ćwiąkała, Paweł Ćwiąkała, Michał Kowalski, Paweł Woźniak i niżej podpisany.

Nowe linie startują wspólnie, rozdzielają się przy 6. ringu, mają wspólne pośrednie stanowisko i niezależne stanowiska końcowe. Można je pokonywać w ciągu lub rozkładać na dwa wyciągi. Drogi posiadają komplety ringów i stanowisk.

A: Cech Rzemiosł Różnych:
1. wyc. VI- (10R+ST), 2. wyc. V (9R+ST)
Autorzy: W. Bieniek, J. Ćwiąkała, P. Ćwiąkała, P. Woźniak, 2013

B: Syndrom Póły VI+/1: 1. wyc. VI+/1 (9R+ST), 2. wyc. VI+/1 (10R+ST) (ogranicznik naturalny: bez lewej ściany zacięcia)
Autorzy: W. Bieniek, J. Ćwiąkała, P. Ćwiąkała, M. Kowalski, 2014

Topo i foto Wojtek Bieniek

Skała jest średniej jakości, więc rzeźba dróg (a zatem ich wycena) może jeszcze nieco ewoluować. Największym atutem obu dróg jest ich długość (ok. 55 m), a z pewnością wyjątkowo korzystna proporcja długości podejścia z parkingu (i przystanku) pod ścianę do wysokości ściany :) Trudności dróg to wspinanie w połogu po względnie dobrych, rozstrzelonych chwytach i na słabych stopniach, więcej pionu znajdziecie na Syndromie Póły.

Paweł Ćwiąkała w dolnej części „Syndromu Póły” (fot. Wojtek Bieniek)

Zasady bezpieczeństwa przy wspinaniu na Łysinie są może i oczywiste, ale powtarzać trzeba:

• Potrzebna jest lina 60 m, pamiętaj o węźle na końcu!
• Na skale jest jeszcze trochę drobnej kruszyzny, zatem używanie kasków zdecydowanie zalecane.
• Startowa ścianka to strefa wiecznej kruszyzny, jest połoga, łatwa, ale ze względu na kruszyznę trzeba dobrze wybierać stopnie i chwyty.
• Nie należy dotykać wielkiego bloku na prawo od pośredniego stanowiska (także przy zjazdach)!
• Po ukończeniu wspinaczki wracamy dwoma zjazdami, więc umiejętność zjazdu z przesiadką jest nieodzowna.

Materiały ekiperskie wykorzystane do ubezpieczenia dróg pochodzą z funduszy KWSk PZA oraz z prywatnych funduszy autorów dróg.

Paweł Krupa sam na morzu wapienia (fot. Wojtek Bieniek)

W imieniu całej ekipy zapraszam do wspinania na Łysinie,

Wojtek Bieniek
źródło: KW Kraków

Topo lewej części Łysiny (Zimny Dół) znajdziecie tutaj (stan 2009) a listę dróg w naszym interaktywnym topo, a bardziej aktualne topo już w wersji papierowej znajdziecie w przewodnikach „Jura Południowa” (2013) oraz „Brama Krakowska i Garb Tenczyński” (2013). [przyp. red.]