Czekan Mallory’ego sprzedany – Anglia zaniepokojona

Na początku kwietnia br. na aukcji przeprowadzonej przez dom aukcyjny Christie’s został sprzedany czekan, który jak powszechnie się uważa należał do George’a Mallory’ego. Aukcja czekana, którego wartość wstępnie została oszacowana na 6 do 8 tysięcy funtów poszybowała do niebotycznego poziomu 132 100  funtów brytyjskich (ok. 672 000 zł).

Czekan Mallory’ego wystawiony na sprzedaż

Ponieważ nie wiadomo czy anonimowy nabywca jest Brytyjczykiem na Wyspach rozgorzała wręcz narodowa dyskusja o tym czy czekan powinien pozostać, jako dobro narodowe, w Wielkiej Brytanii.

Ktoś mógłby spytać, „o co tyle krzyku”? Zrozumienie, kim dla Anglików jest Mallory, być może w jakimś stopniu pomoże nam w odpowiedzi na tak postawione pytanie. George Mallory obok Edmunda Hillarego jest chyba najbardziej znanym szerokiemu społeczeństwu na Wyspach wspinaczem, w dodatku Anglikiem. Historia obu wspinaczy nierozłącznie związana jest z Everestem.

Hillary, jako pierwszy (wraz z Tenzingiem Norgayem) stanął w 1953 roku na Evereście, natomiast Mallory, jest znany ze swych pełnych zaangażowania i uporu prób zdobycia najwyższego szczytu świata na początku lat 20. XX wieku. Kto wie czy prób nie zakończonych sukcesem, bowiem Anglik zaginął podczas swojej ostatniej próby wejścia na Everest w 1924 roku, a jego ciało zostało odnalezione na stokach najwyższej góry Świata w 1999 roku przez amerykańskiego alpinistę Conrada Ankera.

„Wildest Dream” – pełnometrażowy dokument o wyprawach Mallory’ego oraz poszukiwaniach jego ciała przez Conrada Ankera:

Mimo braku jednoznacznych dowodów na to, że Mallory zdobył Everest – nie odnaleziono m.in. aparatu fotograficznego, który mógłby dać taką odpowiedź – jego historia rozpala umysły wszystkich interesujących się górami wysokimi a tych, co wierzą, że był on pierwszym na „dachu świata” jest mniej więcej tylu, co powątpiewających w to by Anglik mógł stanąć na Evereście prawie 30 lat wcześniej przed Hillarym.

Unikatowy film z wyprawy w 1924 roku zrekonstruowany z materiałów filmowych Johna Noela (szkoda, że tylko trailer):

Legenda czekana Mallory’ego jest nierozłącznie związana z Brytyjską wyprawą na Everest z 1922 roku. Była to wyprawa pionierska pod wieloma względami. Jako pierwsza używała tlenu i korzystała z pomocy Szerpów powyżej bazy. To właśnie w trakcie tej wyprawy podczas wycofu po jednym z ataków, jeden z towarzyszy Mallory’ego poślizgnął się i pociągnął za sobą kolejnych dwóch wspinaczy.

George i Ruth Mallory (fot. kadr z filmu „Wildest Dream”)

Cała czwórka zawdzięcza życie refleksowi Mallory’ego i wytrzymałości jego czekana, który utrzymał dzięki owiniętej dookoła drewnianego styliska linie, ciężar całej czwórki. Czekan ten swoją budową jest typowy dla swoich czasów, ma 89 cm długości, długie drewniane stylisko i stalową głowicę wykonaną z jednego kawałka stali. Egzemplarz należący do Mallory’ego to wyrób wiedeńskiej manufaktury I. Horeschowski.

W ostatnich latach był wypożyczony na National Mountaineering Exhibition w Rheged, ale po zamknięciu wystawy został zwrócony w prywatne ręce. Aż do dnia, gdy trafił na aukcję w Christie’s, po której zyskał status najdroższego czekana na świecie.

Negocjacje prowadzone przez Mountain Heritage Trust miały nie dopuścić do tego by czekan trafił na aukcję, ale zakończyły się one niepowodzeniem. Choć na chwilę obecną nie wiadomo czy nabywca jest Brytyjczykiem to prawie pewne jest, że czekan zniknie z publicznego pola widzenia.

W opinii większości biorących udział w dyskusji na temat „co dalej z czekanem Mallorego” sytuacja, w której czekan znalazłby się poza granicami Wielkiej Brytanii, byłaby wielkim wstydem dla Brytyjczyków.

Czekan jest wyjątkowym przedmiotem dla każdego wspinacza, a czekan Mallory’ego niesie ze sobą dodatkowo potężny walor historyczny, do którego Anglicy przywiązują wielką wagę. Był wszak używany przez legendarnego wspinacza podczas zdobywania wielu najwyższych gór, przyczynił się do uratowania kilku istnień ludzkich. Co równie ważne był w Anglii od 1933 roku kiedy to został odnaleziony na Evereście przez członków brytyjskiej wyprawy.

Podobnie jak czekan Edwarda Whympera wraz z końcówką liny, która pękła w 1865 na Matterhornie (oba te eksponty znajdują się w muzeum w Zermatt), tak i czekan Mallory’ego zasługuje na to by zostać wystawionym na widok publiczny a nie zniknąć w prywatnej kolekcji.

Wilan
Źródło: ukclimbing.com