Wielkie Zacięcie prawie zimowo-klasycznie – Jasiek Kuczera i Przemek Cholewa

Choć za oknem wiosna w Tatrach panują zimowe warunki i dochodzą do nas informacje o szybkich przejściach (podsumowanie wkrótce). Tym razem jednak dotarła do nas wiadomość o przejściu ważnej i trudnej drogi na Kazalnicy, czyli Wielkiego Zacięcia. Zespół w składzie Janek Kuczera i Przemek Cholewa pokonali tę niezwykle wymagającą drogę w czasie 25 godzin na szczyt (wyciągi powyżej 7- prowadził Janek).

Wspinaczka na 1. wyciągu (fot. arch. Janek Kuczera / Przemek Cholewa)

Warto zaznaczyć, że Wielkie Zacięcie to droga biegnąca jednym z najwyższych spiętrzeń Kazalnicy, przez co oferuje ponad 400 metrów ściany do wspinania. Pokonywane w każdym stylu to wielka wspinaczkowa przygoda, o czym świadczy choćby to, że ostatnie przejście miało miejsce w 1997 roku – zespół Piotr Drobot, Marcin Michałek, Staszek Piecuch (15 godz.).

W swoim przewodniku po Kazalnicy tak Jan Żurawski opisuje drogę:

Piękna i długa droga, sporo kruchej skały. Prowadzi wybitnymi wklęsłymi formacjami, trudności do samego końca. Hakówka może nie jest z tych najtrudniejszych (około A2/A2+), ale jej ilość czyni tę wspinaczkę jedną z najpoważniejszych. Liczne odcinki nadają się do przejść zimowoklasycznie i zapewne nieodległy jest dzień, w którym pokonana tak zostanie cała droga.

Wspinaczka na „Wielkim Zacięciu” – podejście pod płytkę z „Długosza” (fot. arch. Janek Kuczera / Przemek Cholewa)

Wielkie Zacięcie to kolejna tak ważna droga w dorobku Janka – dwa lata temu przeszedł wraz Marcinem Księżakiem Drogę Daga oryginalnym wariantem.

Na Wielkie Zacięcie zespół uderzył z zamiarem zimowo klasycznego przejścia, przeważającą liczbę wyciągów udało się pokonać OS (jeden RP). Warunki nie pozwoliły na klasyczną wspinaczkę (w butach wspinaczkowych) na płytce na Długoszu (latem VIII, zimą A1). Styl na płytce na Długoszu mogą próbować poprawiać kolejne zespoły, choć jej charakterystyka (obłe krawądki, stopnie) nie pasuje raczej do wspinaczki zimowej. Mimo tego brakującego do pełnego uklasycznienia fragmentu przejście jest niezwykle poważną i trudną technicznie wspinaczką.

***

A oto relacja Janka Kuczery (Instruktor Taternictwa PZA, hardrock-wspinanie.pl, współpracuje z Black Diamond):

Ze względu na nie najlepsze warunki pogodowe: lekki opad śniegu i silny wiatr, który towarzyszył nam niemalże od początku do końca wspinaczki, zrezygnowaliśmy z brania miękkich butków (butki zostały ostatecznie pod ścianą) w celu przejścia płytki na Długoszu wycenionej latem na VIII UIAA.

Widoki (fot. arch. Janek Kuczera / Przemek Cholewa)

Wielkie Zacięcie to droga poważna i wytężająca ze względu na swoją długość, ciąg trudności, a przede wszystkim kruchą skałę i wymagającą, miejscami ryzykowną asekurację. Nawet na wyciągach wycenionych na A1, ze względu na jakość skały, asekuracja nie rozpieszcza, stare haki których na dodatek nie jest za dużo, często są w słabym stanie.

Schemat z przebiegiem drogi „Wielkie Zacięcie” (za przewodnikiem „Kazalnica. Drogi zebrane” Jan Żurawski – topo do nabycia w ksiegarnia.wspinanie.pl)

Poszczególne wyciągi wg schematu z przewodnika „Kazalnica – drogi zebrane” autorstwa Jana Żurawskiego:

1. wyciąg 8/8+ OS (stare A2+?)

2. wyciąg 7+ OS (stare IV, A1+)

3. wyciąg 7+ OS (stare A2)

4. wyciąg 7+ po locie w zapychu zaraz nad stanowiskiem RP (stare IV, A1)

5. wyciąg 7+ OS (stare A1,V-)

6. wyciąg 4 OS (dwa wyciągi połączone w jeden wyciąg, stare V, A0)

7. wyciąg A1 płyta z Długosza

8. wyciąg 5+ OS

9. wyciąg 3 OS

10. wyciąg 8-/8 OS (stare A1)

11. wyciąg 7- OS (stare 5+/A0)

12. wyciąg 8-/8 OS (stare A1)

13. wyciąg 8/8+ OS (stare  A1)

Wg schematu 10. wyciąg (nam wyszło 40 m) i 11. wyciąg (35 m) to jeden wyciąg.  W praktyce konieczne jest rozbicie tego wyciągu na dwa niezależne ze względu na duże tarcie liny (bardzo nieewidentny przebieg szczególnie po ciemku) i samą długość tego odcinka drogi.  Niezgodność może wynikać albo z za nisko założonego stanowiska po 10. wyciągu albo jest błąd w topo.

Wyceny górnych wyciągów ze względu na zmęczenie, warunki pogodowe oraz ciemności w rzeczywistości mogą okazać się łatwiejsze, jednak w trakcie prowadzenia moje odczucia na temat ich trudności były właśnie takie.

Wyceny zimowo-tatrzańskie jak dla mnie nie odnoszą się jedynie do samych trudności technicznych, uwzględniają także trudności z zakładaniem asekuracji, jak i jej jakość. Dlatego np. dolny wyciąg ma 8/8+ chociaż technicznie nie jest bardzo trudny. Ostatni wyciąg na drodze wydawał mi się technicznie najbardziej wymagający.

Zatem wycena odnosi się do ogólnej powagi i informuje o stopniu zaangażowania, podobnie jak jest ze skalą szkocką.

Jeśli byśmy chcieli uwzględniać wyłącznie trudności techniczne to od tego mamy skalę M.

Warto zaznaczyć, że 1. wyciąg został już pokonany na dziabkach 1xA0 przez Kubę Radziejowskiego jakieś 6-7 lat temu! Dziaby były wtedy dużo, dużo gorsze.

Osobiście dla mnie jest to zdecydowanie najpoważniejsza droga, jaką miałem okazję do tej pory robić na Kazalnicy. Wg mnie przejście tej drogi w jakimkolwiek stylu jest dużym wyzwaniem.

Wielkie Zacięcie na Kazalnicy (Plakat Jan Żurawski „Kazalnica Mięguszowiecka – Zima, Master Topo nr 12 – topo do nabycia w ksiegarnia.wspinanie.pl)

Wielkie Zacięcie

Przemek Cholewa, Janek Kuczera
Przejście zimowo-klasyczne 8/8+ (trudności V+, A2+), z wyjątkiem hakowego odcinka na płytce z Długosza (A1) po nitach.

Czas przejścia 22.5h nonstop do końca drogi, 25h do szczytu Kazalnicy
14-15 styczeń 2014, start 6.50 rano, koniec 5.20 rano

podejście pod płytkę z długosza