Ines Papert zdobyła północną ścianę Bigphera Go Shar (6730 m)
Sześciotysięcznik Bigphera Go Shar (inaczej Likhu Chuli I, 6730, 6718 m) orograficznie należy do grupy Rolwaling Himal (Himalaje Nepalu), choć najbliżej do niego jest z rejonu Khumbu. Stanowi zwornik w grzbiecie, ciągnącej się równoleżnikowo na południe od doliny Rolwaling. Odchodzi od niego w kierunku północnym grań, w której leżą znane sześciotysięczniki, m.in. trekkingowy Parchamo (6273 m), Tengi Ragi Tau (6943 m) i strzelisty Dragnag Ri (6801 m).
Bigphera Go Shar zdobyty został już 53 lata temu – 21 października 1960 roku – przez francuską wyprawę pod kierunkiem Roberta Sandoza. Francuzi weszli stromą i trudną zachodnią granią, od strony lodowca Trakarding.
Ines Papert, znana dotychczas z wybitnych osiągnięć w sportowej wspinaczce lodowej i w górach typu alpejskiego, tym razem postawiła sobie za cel zdobycze himalajskie. Jesienią 2013 roku, z Thomasem Senfem, zamierzali wytyczyć nową drogę na północnej ścianie Tengkangpoche (6499 m). Z nieznanych dotychczas powodów, zmienili zamiar i postanowili zaatakować nieodległą, dotąd dziewiczą, ok. 1500-metrową lodowo-skalną północną ścianę Bigphera Go Shar.
Ścianę zaatakowali 11 listopada w stylu alpejskim, w czasie, gdy inni alpiniści już dawno opuścili rejon wysokich gór. Toteż mróz i wiatr ostro dawał im się we znaki. Trzeciego dnia wspinaczki Thomas Senf zaczął odczuwać oznaki odmrożenia palców u stóp i zrezygnował z wejścia na wierzchołek. Ines Papert stanęła na nim samotnie w dniu 13 listopada 2013.
Była to jedna z najbardziej mroźnych wspinaczek w moim życiu – napisała potem 39-letnia Niemka. Szczegóły przejścia zapewne wkrótce na jej stronie internetowej.
Janusz Kurczab
Źródła: facebook.com/inespapert, 4sport.ua
Ines Papert - pierwsze wejście. Aktualizacja [1]
Ines Papert... jednak pierwsza na szczycie. "Papert's climb is now…
brade