2 października 2013 09:22

Igły Olkuskie – rewitalizacja

Jeszcze w 2008 roku Igły Olkuskie (koło Pazurka, kierunek Wolbrom) oferowały pojedyncze trady – patrz "Jura Środkowa", str. 136-137. Po pięciu latach prace ruszyły pełną parą, rozpoczęto rewitalizację rejonu, zmieniło się też jego oblicze.

Pojawiła się pokaźna liczba dróg na własnej, ale i kilka linii sportowych. Obite zostały nieasekurowane połacie i jak zapewnia autor Grzesiek Rettinger – „Nowe ringi nie wpływają na asekurację istniejących linii prowadzonych na własnej, centralna część grupy od Korkociągu do Soni z Ustronia pozostaje strefą tradową”.

Zacznijmy od obitych propozycji. Póki co znajdziemy cztery takie drogi, poza tym dwie pozostają w fazie projektów. Najłatwiejsza to Strefa rokendrola wolna od Angola VI.1 (6R+ST) naturalnie ograniczona od prawej. Startując z najwyższej półeczki pod 1.R otrzymujemy „zadane” trudności, zaczynając od dołu jest bardziej rozgrzewkowo.

Urodą wyróżniają się dwa pasaże. Gratką dla koneserów będzie z pewnością Bal boa VI.3 (6R+ST), nietypowy lej biegnący przez całą ścianę – uwaga: rozstawiając się w kominie dojdziemy aż do 5.R i osiągniemy trudności ok. VI. Druga z perełek to Akupunktura VI.3+ (6R+ST), wąska, lekko przewieszona igliczka (ogr. naturalny). Najtrudniejsze w grupie są Bary Barbary VI.4+ (4R+ST), oferujące – jak się łatwo domyślić :) – sprężne boulderowe przechwyty.

Drogi zostały obite ze środków PZA.

Przejdźmy do strefy tradowej, tu czeka na nas aż kilkanaście dróg. Część z nich była w przeszłości czyszczona, ale ich historia pozostaje nieznana. W ciągu ostatnich miesięcy światło dzienne ujrzały zarówno wymagające, techniczne linie, jak również szerokie, kiepsko asekurowane kominy. Prace wykonali Grzesiek Rettinger i Damian Granowski.

Wyzwaniem będą z pewnością Opuszczone porty VI.5 R. Początek drogi biegnie wspólnie z Mambą Crack VI.3+, po założeniu ostatniej kości (tej samej, która asekuruje kluczowe trudności Mamby) odbijamy w prawo za filarek, po czym następuje powrót na płytę nad rysą. Do następnej dobrej kości prowadzą blisko 4 metry płyty o skąpej rzeźbie.

Grzesiek o Portach:

Pierwsze prowadzenie odbyło się w stylu PP, przy czym kluczową kość przedłużono podwójnym ekspresem, by wpinka możliwa była z korzystnej pozycji. Przy wycenie postawiono literkę R z myślą o przejściu w stylu RP. W przypadku próby OS lub GU, czyli jak się kiedyś mówiło „RP bez znajomości”, będzie to bardzo tłuste R!

Wymagającą asekuracją ma też linia Ni przypiął ni przyłapał VI.2 W. Droga startuje wspólnie z Explorers Club V+ i od pierwszych nachwytów na płycie (na wysokości 1.R Barbary) odbija w płytę.

Uwaga: Dla chętnych pozostaje jeszcze sporo skały do oczyszczenia!

Poniżej topo Igieł, na których zaznaczono m. in. nowości:

1. Ukryta rysa VI+, G. Rettinger 2013                                        
3. Rysa warta zachodu V                

10. To będzie klasyk IV+, D. Granowski 2013
11. Widły olkuskie IV+                    
12. Strefa rokendrola wolna od Angola VI.1, G. Rettinger 2013
13. Rozpacz skałojeba IV, D. Granowski 2013
14. Akupunktura VI.3+, G. Rettinger 2013

19. Opuszczone porty VI.5 R, G. Rettinger 2013
25. Bal boa VI.3, G. Rettinger 2013
26. Kominy szczęście dają IV, D. Granowski 2013
27. Bary Barbary VI.4+, G. Rettinger 2013
28. Ni przypiął ni przyłapał VI.2 W, G. Rettinger 2013
29. Explorers Club V+, D. Granowski 2013
30. projekt                                          
31. Szanuj zieleń VI.1, G. Rettinger 2013
32. projekt                                          
33. Piękne okoliczności przyrody VI.1 W, D. Granowski, G. Rettinger 2013
34. Komin przyrodniczy III                            
35. Welcome to the Jungle III+, D. Granowski 2013

Brunka




    • Komentarze na forum Dodaj swój wątek
    Brak komentarzy na forum