Zasady dobrej praktyki w zarządzaniu ruchem wspinaczkowym na obszarach chronionych

Pod tym dość skomplikowanym tytułem kryje się cenna, naukowa publikacja Miłosza Jodłowskiego, której głównymi odbiorcami mają być instytucje oraz osoby mające wpływ na ochronę przyrody – Regionalne Dyrekcje Ochrony Środowiska, parki narodowe i krajobrazowe.

Miłosz, wspinacz, doktor nauk o Ziemi i adiunkt w Instytucie Geografii i Gospodarki Przestrzennej Uniwersytetu Jagiellońskiego, opisał m.in. rodzaje wspinaczki, rejony wspinaczkowe w Polsce oraz przedstawił stan badań naukowych nad oddziaływaniem wspinaczki na środowisko przyrodnicze. Cennym elementem są też przykłady innych światowych rozwiązań dotyczących ochrony przyrody na terenach wspinaczkowych.

Publikacja Miłosza to z punktu widzenia wspinaczy niezwykle wartościowa pozycja. Stan wiedzy ochroniarskich decydentów na temat wspinania (z braku naukowych opracowań) jest niewielki. A to co nieznane zawsze wydaje się groźniejsze niż jest w rzeczywistości. Warto tu zacytować samego autora:

Przede wszystkim mam nadzieję, że praca ta pomoże w realizacji celów ochrony przyrody na obszarach cennych pod względem przyrodniczym, a jednocześnie atrakcyjnych do uprawiania wspinaczki. Wydaje się, że zastosowanie odpowiednich rozwiązań i regulacji zaproponowanych w tym opracowaniu pozwoli na takie zarządzanie ruchem wspinaczkowym, by nie wpływał negatywnie na środowisko przyrodnicze.

Miejmy nadzieję, że efektem wydania tej pozycji oraz wspólnych systematycznych działań środowiska wspinaczkowego (Naszych Skał, PZA, klubów, Fundacji Wspinka itd.) będzie możliwości wspinania w większości spornych rejonów.

Mysza

Książkę można kupić na stronach UJ: Zasady dobrej praktyki w zarządzaniu ruchem wspinaczkowym na obszarach chronionych.