Hansjörg Auer i Much Mayr klasycznie w Norwegii

Austriacy Hansjörg Auer i Much Mayr są autorami nowej kombinacji Tingeling (400 m, 7c+) na granitowej turni Blaamann, na wyspie Kvaoleya (Norwegia).

Ściana Blamann z linią drogi "Tingeling" 7c+
(fot. Reinhard Fichtinger)

W 2007 roku Auer wspinał się na Blamann dokonując z Martinem Heldem pierwszego jednodniowego klasycznego przejścia drogi Arctandria (8b, uklasyczniono z A2+). Podczas wspinaczki wypatrywał możliwości poprowadzenia na ścianie nowej drogi. Na początku lipca br. pojawił się pod ścianą wraz z Much’em Mayrem, z którym dokonał ostatnimi czasy kilku bardzo wartościowych przejść (Waiting for Godot w Patagonii i La Cattedrale na Marmoladzie w Dolomitach).

Pierwotnie plan zakładał uklasycznienie drogi Bongo Bar 6c+ A3, 400 m (Blixt-Ekefalk-Massih, 1998) w lewej części ściany. Droga jednak była permanentnie mokra i Austriacy nie byli w stanie przejść klasycznie trzeciego przewieszonego wyciągu. Wtedy pojawił się pomysł wytrawersowania w lewo przez dziewiczy teren do drogi Atlantis 7b+ (Guldal-Nesheim-Nesheim, 1980, pierwotnie A1) i nią zakończyć wspinaczkę. Trawers okazał się możliwy, jednak z uwagi na jakość skały na tym fragmencie ściany niezbędne okazało się wbicie spita, bez którego klasyczne przejście byłoby bardzo problematyczne. Prawdopodobnie trawers Austriaków przeciął, a być może nawet w pewnej części pokrywał się z jeszcze jedną drogą na ścianie, a mianowicie Lost and Fund 6b A3 (Henttonen-Kärkkäinen-Kurki, 2008).

Much Mayr na drugim wyciągu (7c+) "Tingeling"
(fot. Reinhard Fichtinger)

Hansjörg i Much poświęcili pięć dni na skompletowanie klasycznego przejścia wszystkich wyciągów kombinacji, ale z uwagi na deszcz nie byli w stanie dokonać jednodniowego klasycznego przejścia w ciągu. Asekuracja na Tingeling to copperheady, haki, kości, mechaniki i jeden spit, a propozycja wyceny to 7c+. 

Warto przypomnieć, że na północnej ścianie Blamann znajduje się obecnie 9 dróg, z których wszystkie w momencie wytyczenia były hakówkami. Obecnie cztery z dziewięciu linii doczekały się już klasycznego przejścia. Skała jest bardzo dobrej jakości, a ściana wciąż oferuje możliwości poprowadzenia poważnych wielowyciągowych dróg o charakterze alpejskim.

Wilan

Źródła: planetmountain