The Great White Jade Heist w chińskiej części gór Tien Szan

Amerykańsko-szkocki zespół Jed Brown, Kyle Dempster, Bruce Normand i Jard Vilhauer razem z małą grupą trekkingową dotarli do obszernego masywu górskiego Xuelian Feng (Snow Lotus Peak 6627 m), położonego w prowincji Xinjiang na północ od Doliny Xiate i lodowca Muzart. Prowincja Xinjiang graniczy z Kirgistanem i jego najbardziej znanymi szczytami Pikiem Pobiedy i Chan Tengri. W zeszłym roku Normand razem z innym zespołem eksplorowali północną część masywu Xuelian i odkryli ogromny potencjał wspinaczkowy w tamtejszych górach.

W tym roku zespołowi Brown, Dempster i Normand udało się wytyczyć liczącą 2650 metrów drogę Great White Jade Heist M6, WI5 5.7 R. Pionowa, mikstowa linia oferuje znaczne odcinki z bardzo iluzoryczną asekuracją, dodatkowo wspinacze rozważali dodanie przy wycenie literki S (ang. Spindrift – pyłówka), która obrazowałaby nieustanne pyłówki spadające w linii drogi. Droga wiedzie niewyraźnym dziobem na północnej ścianie wybitnego filara, który kulminuje na wysokości około 6422 m w zachodniej grani Xuelian, w pewnej odległości od głównego wierzchołka.

Linia „The Great White Jade Heist” biegnąca zachodnią granią Xuelian Feng z zaznaczonymi biwakami (fot. Jed Brown) – kliknij, żeby powiększyć

Wspinaczka obfitowała w znakomite warunki lodowe w dolnej części, solidny mikst powyżej, mało komfortowe biwaki z dużą liczbą pyłówek oraz burzę z silnymi wyładowaniami elektrycznymi, która dopadła wspinaczy na trzecim biwaku. Przejście trwało trochę ponad cztery dni z zejściem piątego dnia zachodnią granią.

Jeden z mikstowych wyciągów w środkowej części drogi
(fot. Jed Brown)

Typowa wspinaczka na „The Great White Jade Hist”
(fot. Jed Brown)

Wytyczenie drogi można uznać za zwieńczenie eksploracyjnej działalności w tym rejonie, podczas której wspinacze dokonali wcześniej także innych przejść. W ramach aklimatyzacji Brown i Normand weszli od zachodu ścianą na północną grań Xuelian osiągając wysokość 6472 m. Wspięli się także długą na 1700 metrów linią, osiągając wschodnią grań Xuelian na wysokości około 6400 m.

W tym samym czasie Dempster i Vilhauer wspinali się północną flanką tej samej grani. Oba zespoły spotkały się w wyższych partiach i połączyły swoje siły przed końcowym 800 metrowym odcinkiem obfitującym w głęboki, rozmokły śnieg. Załamanie pogody, które ogarnęło całą czwórkę zmusiło ich do nieplanowanego biwaku i tylko zabrany przez Dempstera i Villhauera „na wszelki wypadek” namiot pozwolił pozostałej dwójce uniknąć poważnych odmrożeń. Dwójce Dempster i Vilhauer udało się ponadto osiągnąć po wspinaczce mało wybitny punkt na końcu wschodniej grani Xuelian.

Wilan

Źródła: Climbing, thebmc.co.uk