Paciencia klasycznie na Eigerze

Doborowy szwajcarski zespół Stephan Siegrist i Ueli Steck przeszedł klasycznie najtrudniejszą drogę na północnej ścianie Eigeru, 23-wyciągową Paciencia 8a. Chociaż północna ściana Eigeru słynie przede wszystkim ze znajdujących się na niej klasycznych alpejskich dróg to jednak prawa część ściany oferuje znakomitej jakości wapień i kilka wymagających skalnych dróg.

Linia drogi "Paciencia" na północnej ścianie Eigeru (fot. Ueli Steck)

Siegrist i Steck po raz pierwszy przeszli Paciencia w 2003 roku, kiedy to pokonali przewieszony monolit Rote Fluh i kontynuowali pionowym Czeskim Filarem gdzie zarówno używali spitów, jak i tradycyjnej asekuracji.

Ich linia biegnie trochę na lewo od La Vida es Silbar – 27-wyciągowej drogi, którą obaj przeszli klasycznie (7c) w 2003 roku. Podczas próby na Paciencia pokonali większość drogi, w tym dwa z wyciągów o wycenie 7c+, ale pełne przejście klasyczne drogi nie powiodło się.

Na drodze zostały pozostawione spity tylko w miejscach gdzie było to niezbędne, w miejscach gdzie jest tradycyjna asekuracja trzeba być przygotowanym na długie loty (fot. Ueli Steck)

W ostatnich dniach sierpnia 29 i 30 Stephan i Ueli przeszli Paciencia w doskonałych warunkach (paradoksalnie cale lato charakteryzowało się złymi warunkami w ścianie). Steck prowadził wszystkie kluczowe wyciągi wliczając jeden o trudnościach 8a i dwa 7c+ i przeszedł całą drogę klasycznie. Siegrist również przeszedł klasycznie wszystkie wyciągi, które prowadził, ale idąc na drugiego odpadł kilka razy z urwanymi chwytami. Oprócz wspomnianych wcześniej trzech wyciągów powyżej 7c+ na drodze trzeba zmierzyć się jeszcze z pięcioma wyciągami 7a-7c i wieloma z zakresu trudności 6a-7a.

Szwajcarzy korzystali z Czeskiego Biwaku, który wypadł po ich 11 wyciągu, rankiem drugiego dnia musieli pokonać szybko kolejnych 16 wyciągów, ponieważ Siegrist miał w planach pokaz slajdów…

Kariera wspinaczkowa obu wspinaczy jest nierozerwalnie związana z Eigerem. Oprócz La Vida es Silbar, wspólnie wytyczyli w 2001 roku drogę The Young Spider (7a A2 WI6 M7), trudną mikstową drogę biegnącą na lewo od Direttissimy Harlina.  W styczniu 2006 roku Steck powrócił na drogę robiąc jej pierwsze solowe i zimowe, a drugie w ogóle przejście. Do niego należy także rekord prędkości na Drodze Klasycznej, którą ostatniej zimy przeszedł w niewiarygodnym czasie 2 godziny 47 minut i 33 sekundy [news].

Zobacz też:

• Historia Eigeru – ściana północna. Cz. 1.
• Drogi północnej ściany Eigeru – Cz. 2.

Wilan

Źródła: Climbing