Kinga Baranowska pierwszą Polką na Dhaulagiri
1 maja 2008 roku Kinga Baranowska (Alpinus Expedition Team) jako pierwsza Polka stanęła na szczycie Dhaulagiri!
Kinga, wykorzystując okres lepszej pogody, zdobyła szczyt po brawurowym ataku, w towarzystwie śmietanki światowego himalaizmu (patrz Ivan Vallejo – 14. zdobywca wszystkich ośmiotysięczników, Kobiecy wyścig do Korony Himalajów trwa – Gerlinde w koszulce lidera!)!
Kinga Baranowska na szczycie Dhaulagiri
Dhaulagiri (8167 m n.p.m.) jest siódmym co do wysokości ośmiotysięcznikiem świata. Do tej pory górę tą zdołało pokonać 11 Polaków:
- 1980 – Wojciech Kurtyka i Ludwik Wilczyński
- 1983 – Mirosław Gardzielewski, Jacek Jezierski, Tadeusz Łaukajtys i Wacław Otręba
- 1985 – Andrzej Czok i Jerzy Kukuczka – pierwsze wejście zimowe
- 1990 – Krzysztof Wielicki
- 1994 – Piotr Pustelnik i Józef Goździk
- 2008 – Kinga Baranowska
Droga północno-wschodnim żebrem na Dhaulagiri
(fot. Janusz Kurczab/HiMountain)
Kinga Baranowska działała w wyjątkowym, bo wyłącznie kobiecym zespole Alpinus Expedition Team z Katarzyną Skłodowską z Olsztyna. Dziewczyny nie korzystały ze wsparcia Szerpów, czyli wysokościowych tragarzy/przewodników, atakując wierzchołek od strony północno-wschodniej, drogą pierwszych zdobywców z 1960 roku.
Newsy o wyprawie:
- Polskie wyprawy w Himalajach
- Kinga Baranowska – oczekiwanie na dobrą pogodę
- Kinga Baranowska po akcji ratunkowej na Dhaulagiri
- Dhaulagiri Women Team – Polki wyruszyły z obozu I
- Polki wyruszają zdobywać ośmiotysięcznik.
- Dhaulagiri Women Team – Jesteśmy w bazie!
Dhaulagiri ("Biała Góra") – szczyt w Himalajach o wysokości 8167 m n.p.m. oddzielony od pobliskiej Annapurny głęboko wciętą doliną rzeki Kali Gandaki. Do ośmiotysięczników, na których jeszcze nie było żadnej polskiej himalaistki, należą teraz Kangchenjunga i Manaslu. Szczyt Dhaulagiri został zdobyty w 1960 roku przez wyprawę szwajcarską m.in. przez Kurta Diembergera, zaś pierwszego i jak do tej pory jedynego zimowego wejścia na Dhaulagiri dokonali Polacy: Jerzy Kukuczka i Andrzej Czok w 1985 roku.
Kinga Baranowska (fot. arch. Kinga Baranowska)
Kinga Baranowska – pochodzi z Kaszub, mieszka w Warszawie. Wspinanie poza granicami Polski zaczęła od Alp m.in. Matterhornu. W 2002 roku wspinała się na Mt Kenia (Batian 5199 m), a także stanęła na wierzchołku Chan Tengri (7010 m) w górach Tien Shan.
Pierwsza wyprawa w Himalaje w 2003 roku zakończyła się sukcesem dzięki zdobyciu Cho Oyu (8201 m) – została tym samym 9 Polką w historii, której udało się wejść na wierzchołek ośmiotysięczny.
W 2004 roku brała udział w wyprawie na jeden z najtrudniejszych siedmiotysięczników świata – Pik Pobiedy (7439 m) w górach Tien Shan, trudne warunki atmosferyczne nie pozwoliły jej jednak na zdobycie wierzchołka.
W lipcu 2006 roku powróciła w góry wysokie, tym razem w Karakorum, by stanąć na szczycie Broad Peak’a (8047 m) jako 11 kobieta w historii.
Rok 2007 zaowocował zdobyciem Mount McKinley (6194 m) na Alasce – najwyższego szczytu Ameryki Północnej oraz ośmiotysięcznika Nanga Parbat (8125 m) słynną, prawie 4 km ścianą Diamir (jedyna kobieta na wyprawie, która wspinała się na Nangę w tym sezonie). Na Dhaulagiri (8167 m) dotarła do wys. 8076 m, jednakże z racji zbyt niebezpiecznych warunków musiała zrezygnować ze szczytu (patrz Dhaulagiri 8167 – bez szczytu, zabrakło naprawdę niewiele).
Jest Członkiem Zarządu Klubu Wysokogórskiego Warszawa (od 2008 r.), należy do sportowego teamu Alpinusa (Alpinus Expedition Team).
Sponsorzy wyprawy:
Patroni medialni:
