Klasyczne przejście Donnafugata na Torre Trieste w wykonaniu Mauro Bubu Bole
Trzy lata temu, dokładnie 30 września 2004 roku, Mauro „Bubu” Bole wytyczył direttissimę południowo-zachodniej ściany Torre Trieste, dedykowaną Patrickowi Berhault (nazwaną zresztą Patrick Berhault, 8a, news). W lipcu tego roku Włoch powrócił w Dolomity, tym razem by pokonać klasycznie drogę Donnafugata.
Donnafugata 8a, 750-metrowa linia biegnąca południową ścianą Torre Trieste (2458 m), wytyczona została 8 sierpnia 2004 roku przez zespół włosko-szwajcarski, Christopha Hainza i Rogera Schäli. Praca nad drogą zajęła im wówczas 8 dni. Wspinacze przeszli ją z użyciem spitów, bez których jak przekonuje Hainz pokonanie ściany byłoby niemożliwe. Warto przypomnieć, że Christoph Hainz to znakomity alpejski przewodnik i wspinacz. W 2003 roku w rekordowym czasie pokonał drogą klasyczną słynną, otoczoną mroczną historią, północną ścianę Eigeru, w ciągu zaledwie 4 godzin i 30 minut [news]. Wynik czekał na przebicie aż do tego roku, kiedy 21 lutego Ueli Steck ustanowił nowy niesamowity czas, zamykający się w 3 godzinach i 54 minutach [news].
Wracając do Donnafugata… Poznanie, rozpracowanie i w rezultacie pierwsze klasyczne przejście 23-wyciągowej linii, zajęło Mauro Bole w sumie pięć dni. Na początku, w pierwszej połowie lipca, pracował nad drogą z Ines Papert. Ograniczona ilość czasu i inne obowiązki Ines spowodowały, że ostatecznie Bubu poprowadził Donnafugata RP w zespole z Gabriele Gorobey. Data przejścia: 4 sierpień, czas: 13 godzin i 30 minut. Wszystkie wyciągi prowadził Bole.
Włoch powiedział o Donnafugata między innymi:
To wspaniała linia, nawet wspanialsza niż wygląda. Droga ma dobrą asekurację, obita została za pomocą spitów i haków, ubezpieczenie jest bezpieczne. Kilka rad, zwłaszcza na pierwsze cztery wyciągi to m.in. wyczucie w poruszaniu się w kruchym terenie, które przychodzi po latach doświadczeń. Potrzebny jest też utalentowany partner, wytrzymałość, i motywacja do zrobienia całej drogi w ciągu jednego dnia. I.naprawdę ciasne buty na piętnasty wyciąg [najtrudniejszy wyciąg całej drogi, wyceniony na 8a].
Donnafugata, południowa ściana Torre Trieste,
Długość: 750 m,
Wycena: max 8a,
Wyciągi: L1: 4a, 50m; L2: 5a, 50m; L3: 5a, 50m; L4: 5a, 50m; L5: 6b, 25m; L6: 6c, 45m; L7: 6b+, 25m; L8: 7b+, 30m; L9:6b, 25m; L10: 7a, 40m; L11: 6a, 30m; L12: 6b, 30m; L13: 7b, 30m; L14: 6b+, 45m; L15: 8a, 45m; L16: 6c, 50m; L17: 7a, 25m; L18: 7b, 25m; L19: 6a, 40m; L20: 5a, 50m; L21: 6a, 40m; L22: 6a, 40m; L23: 5a, 50m.
Brunka
Źródła: planetmountain