27 października 2006 08:01

Ueli Steck – gość IV KFG

Szwajcar UELI STECK, z zawodu cieśla, jest jednym z najlepszych alpinistów młodego pokolenia, specjalizujących się we wspinaczce w stylu alpejskim oraz solówkach na wielkich ścianach Alp i w górach wysokich. O swoich efektownych dokonaniach i wspinaczkowej filozofii Ueli opowie podczas spotkania na IV Krakowskim Festiwalu Górskim. Serdecznie zapraszamy!

Ueli Steck

UELI STECK (ur. 1976, Szwajcaria)

Pierwsze znakomite przejścia Ueliego w Alpach przypadają – pomimo jego młodego wieku – już na koniec ubiegłego stulecia. Spośród pierwszych osiągnięć trzeba wymienić solówki na Kuluarze Hastona na Mönchu (3,5 godz.) w 1998 roku oraz Drodze Laupera na Eigerze (5 godz.). W 2000 roku Szwajcar jako drugi pokonał drogę Yeti na północnej ścianie Eigeru (ze Stephanem Siegriestem) oraz wytyczył nową drogę na północnej ścianie Möncha: Nordwand Express M5 WI5, 1000 m.


Ueli Steck (fot. Robert Bösch)

W 2001 roku w zespole z Ueli Buhlerem dokonał jednego z najlepszych przejść sezonu w Himalajach, wytyczając w stylu alpejskim nową drogę nową drogę na Pumori (Nepal). Wspinacze postanowili zaatakować imponujące 1400-metrowe urwisko zupełnie na lekko, bez sprzętu biwakowego i zaopatrzeni w jedną 60-metrową linę. Podczas przejścia nie udało się uniknąć niebezpiecznych przygód: najpierw Buhler został uderzony spadającym kamieniem, a w partii szczytowej Steck podciął deskę śnieżną, która zgarnęła obu wspinaczy. Kluczowe trudności stanowiła skalna bariera na wysokości powyżej 6600 metrów, oferująca odcinki lodowe o nachyleniu przekraczającym 80 stopni oraz teren mikstowy, wyceniony na M4. Szwajcarzy osiągnęli szczyt drugiego dnia o godzinie 6 nad ranem (po skróconym z powodu zimna biwaku). Zejście ze szczytu drogą normalną, prowadząca wschodnią granią, zajęło im cały dzień i w bazie na wysokości 5200 zameldowali się o godzinie 20.30. Cała akcja trwała 43 godziny.

W tym samym roku Steck wytyczył w zespole ze Stephanem Siegriestem swoją pierwszą wielką drogę na północnej ścianie Eigeru: Young Spider 7a A2 M7 WI6.

W 2002 roku, wspólnie z Seanem Eastonem zrobił nową wybitną drogę Blood from the Stone 5.9 A1 M7 AI6+ X na 1600-metrowej wschodniej ścianie Mt. Dickey na Alasce.

Wiosną następnego roku w towarzystwie Erharda Lorethana, Frederica Rouxa i Stephana Siegriesta uczestniczył w zaawansowanej próbie przejścia północnej ściany Jannu. Atak skończył się na wysokości 7100 metrów z powodu załamania pogody. Latem zaś po raz kolejny dokonał ważnego przejścia na północnej ścianie Eigeru. Było to, zrobione razem z Siegristem, pierwsze klasyczne przejście La Vida es Silbar (V 7c, 900 m), wytyczonej przez zespół Siegriest-Anker w 1999 roku. W ten sposób powstała najbardziej ciągowa klasyczna linia na ścianie, oferująca dwa wyciągi 7c, dwa 7b+, jeden 7b, dwa 7a+ oraz dwa 7a.

W listopadzie tego samego roku razem z Davidem Faselem, Ralphem Weberem i Stephanem Siegriestem udał się do Patagonii, gdzie powtórzył drogę Ermanno Salvaterry Spigolo dei Bimbi na Punta Heron. Było to drugie przejście drogi i trzecie wejście na wierzchołek turni.

Rok 2004 upłynął Steckowi przede wszystkim na wspinaczce na drogach skalnych. Bez asekuracji pokonał drogi Silberfinger (6b, 200 m) i Excalibur (6b, 350 m). Dokonał również pierwszego powtórzenia drogi Stefana Glowacza Letzte Ausfahrt Titlis (8b, 500 m) na wschodniej ścianie Titlis. Ueli i Ines Papert, która nieco później powtórzyła linię, zaproponowali obniżenie jej wyceny do 8a+. Najciekawszym przejściem Szwajcara z tego roku była jednak łańcuchówka, łącząca trzy słynne północne ściany: Eigeru, Möncha i Jungfrau. Przejścia dokonał w towarzystwie Siegriesta. Całość zajęła im 25 godzin.


Droga północną ścianą Cholatse (6439 m) (fot. Ueli Steck)

W 2005 roku Steck postanowił udowodnić, że ideę łańcuchówki można zastosować z powodzeniem również w górach najwyższych. Udał się w rejon Khumbu w Himalajach Nepalu, gdzie jako pierwszy cel obrał samotne przejście północnej ściany Cholatse (6410 m). Szwajcar wspinał się Drogą Francuzką z 1995 roku, do której w górnej części ściany (powyżej 5900 m) dodał własny wariant. Ueli określił wspinaczkę jako trudną i momentami niebezpieczną. Najtrudniejsze miejsca szacował na 5+ M6, lód 90 stopni. Szczyt osiągnął po 37 godzinach akcji. Po tygodniowym odpoczynku Ueli zaatakował wschodnią ścianę Tawoche (6495 m), niezdobytego od siedmiu lat sąsiada Cholatse. Obrana linia wiodła lodowym zboczem w lewej części ściany. Szwajcar dosłownie przebiegł 1500-metrową ścianę w ciągu 4.5 godziny (!). Wspinał się bez asekuracji (miał ze sobą jedynie 20-metrowy odcinek 5-milimetrowego kevlarowego repa i trzy śruby lodowe). W dolnej części ściany pokonał odcinki mikstowe, które oszacował na około M5; w górnej części przeszedł kilka pionowych wyciągów w lodzie. Akcję rozpoczął pół godziny przed północą, aby o 8 rano popijać kawę w bazie. Następnie uwaga Stecka skierowała się ku imponującej północno-wschodniej ścianie Ama Dablam (6814 m), a konkretnie drodze Strauf Belak Memorial Route, wytyczonej przez doborowy słoweński zespół Furlan – Humar. Niestety, tym razem Szwajcar musiał wycofać się z wysokości około 5900 metrów z powodu dużych opadów śniegu. Mimo to łańcuchówka została oceniona przez fachowców bardzo wysoko, czego najlepszym dowodem była nominacja do nagrody Złotego Czekana [ Łańcuchówka w Himalajach – niedokończona].


Ueli Steck w ścianie (fot. planetmountain)

W 2006 roku doczekaliśmy się kolejnych znakomitych przejść solowych Stecka w Alpach. W ciągu pięciu dni stycznia przeszedł samotnie i po raz pierwszy w stylu alpejskim swoją drogę na Eigerze Young Spider 7a A2 M7 WI6. W marcu zaś pokonał solo i w rekordowym czasie (25 godzin) Drogę Bonattiego na północnej ścianie Matterhornu. W lipcu udał się w Karakorum, gdzie w zespole z Hansem Mittererem i  Cedric Hählenną wytyczył nową drogę na północnej ścianie wschodniego wierzchołku Gasherbruma II.


Ueli Steck, Hans Mitterer i Cedric Hählen na wierzchołku Gasherbruma II Wschodniego (fot. kobler-partner.ch)

Ueli Steck ma na koncie również trudne drogi sportowe: zarówno skałkowe (do stopnia 8b+, np. Hexenküche w Gimmelwald. No-Sika – no Crime 8b w Leen), jak i mikstowe (do stopnia M11: Mission Impossible, The Empire Strikes Back ).

Piotr Drożdż (Góry)

Tagi:



  • Komentarze na forum Dodaj swój wątek
    Brak komentarzy na forum