Wyjście z cienia na Sfinksie

Na przełomie czerwca i lipca w górach Cordilliera Blanca (Dolina Peron, Peru) działała polska wyprawa w składzie Bogusław Kowalski (KW Toruń), Arkadiusz Grządziel i Jerzy Stefański (KW Katowice). Głównym celem było wytyczenie nowej drogi na wspaniałej, granitowej ścianie Sfinksa (La Esfinge, 5325 m).

Schemat drogi „Wyjście z Cienia”, La Esfinge, Cordilliera Blanca

22 czerwca w ramach aklimatyzacji Arkadiusz Grządziel i Bogusław Kowalski przeszli własny wariant na siodło Sfinksa. Ten fragment skały najprawdopodobniej nie był chodzony, gdyż droga Niemców z 1955 roku obchodzi tę część ściany i wychodzi na grań od zachodu.

Następnie 24 czerwca kolejne wejście aklimatyzacyjne i kondycyjne z Jerzym Stefańskim do wysokości 5100 m na filarze Nevado Caraz.

Kolejny cel tym razem na wschodniej ścianie Sfinksa to wytyczona w 1997 roku Droga klasyczna (7a, 750 m), którą zespół pokonał OS.

Od 29 czerwca wyprawa rozpoczęła poręczowanie głównego celu wyprawy, linii na północnej ścianie Sfinksa. Po jednodniowym odpoczynku 2 lipca, w dniach 3-4 lipca udało się przebyć drogę wiodącą logiczną formacją w lewej części ściany. Wyjscie z Cienia ma długość 680 m i trudności VI 6b+ A2+.

Tak jak podaje się w periodykach jest tam bardzo zimno. Skała miejscami jest bardzo krucha i wymagała czyszczenia z ziemi. Mieliśmy bardzo trudny biwak, wzięliśmy jedynie kurtki puchowe. Następnego dnia, na trzy godziny przed zachodem słońca, nagle oślepiło mnie gorące słońce. Mimo, że już raz byliśmy na szczycie (po zrobieniu „Drogi klasycznej”) wyszlismy tam mocno przygrzewani sloneczkiem. W topo Sfinksa nasza droga bedzie funkcjonowala jako SALIDA DESDE LA OSCURIDAD. [Bogusław Kowalski]

Na koniec 9 lipca (niestety drobna, ale uciążliwa kontuzja jednego z uczestników, zmusiła do zakończenia wyprawy) zdobyto własnym wariantem Artensoraju (6025 m), na lewo od drogi normalnej, trudnosci TD-.

Mysza

Topo wschodniej ściany Sfinksa i historia eksploracji znajduje się w GÓRACH nr 115.