Ogre II, a jednak Huber
Masyw Ogre: baza, Ogre II, Ogre III
Niecały miesiąc po wejściu na dziewiczy Ogre III, ekipa pod wodzą Thomasa Hubera dokonała drugiego wejścia na Ogre II (7285 m, Pakistan). Szczyt ten będący właściwym celem wyprawy, Ogre III zaatakowali ze względu na działającą na Ogre II wyprawę Amerykańską, jest jednym z trudniejszych himalajskich celów. Od 1977, kiedy to Chris Bonington i Doug Scott stanęli na szczycie, zęby połamało ponad 20. ekspedycji.
Ogre II i linia drogi: obóz I, obóz II (portaledge), obóz III (portaledge), obóz IV
Thomas Huber, Urs Stöcker i Iwan Wolf wyruszyli 18 lipca, na wysokość 6500 m dotarli Filarem Południowym (wariantem Fine’a/Vauqueta, 28 wyciągów), następnie strawersowali Ścianę Południową do linii próby Boningtona/Estcourta, by 21 lipca o 15.30 osiągnąć wierzchołek linią pierwszych zdobywców – Scotta i Boningtona. W partii szczytowej prócz trudności techniczynych walczyli z zimnem i silnym wiatrem. Do podstawy zjechali Filarem Południowym. Trudności drogi ocenili na VI/A2.
Mysza
Źródła: planetmountain