Najważniejsze przejścia XX wieku wg Climbinga

Redaktorzy Climbinga pokusili się, być może trochę za wcześnie ;)), o wytypowanie najbardziej inspirujących, a co za tym idzie najważniejszych przejść XX wieku. Jest to na pewno spojrzenie subiektywne i zza wielkiej wody, ale tym bardziej znaczące jest pojawienie się na tej liście Wojtka Kurtyki.

  • Thimble, 1961
    John Gill
    John Gill zrobił w 1961 Thible, 10-metrowy bulder 5.11d/5.12a, ok. 7a+ (Needles, Południowa Dakota), kiedy innym drogi o takich trudnościach jeszcze się nie śniły.
  • Salathe, 1961
    Tom Frost, Chuck Pratt, Royal Robbins
    Mimo, iż już w 1958 (po prawie 2 latach poręczowania) został pokonany The Nose na El Capitan, to jednak przejście Salthe miało klasę. Po dojściu do Heart Ledge wspinacze zrzucili liny niezbędne do ewentualnego wycofu i przez następne 6 dni w dziewiczym terenie wytyczyli drogę, której trudności klasyczne sięgały 5.9.
  • Action Directe, 1991
    Wolfgang Güllich
    O klasie tej zaledwie 7.5 metrowej drogi (8c+) świadczy fakt, iż od chwili powstania ma dopiero jedno powtórzenie. Strzały z i do dziurek na jeden palec zatrzymały największych…
  • Astroman, na żywca, 1987
    Peter Croft
    Astroman to 13 silnie eksponowanych wyciągów (ok. 500 m), drogi o trudnościach 5.11c (6c+). Croft znał ją jedynie z przejścia, którego dokonał 4 lata wcześniej.
  • Gasherbrum IV, Zachodnia Ściana, 1985
    Wojtek Kurtyka, Robert Schauer
    Po 10 dniach wspinaczki (w tym 3 bez wody i 4 bez jedzenia) 2 osobowy zespół przebył trudną technicznie ponad 2.5 km „Świetlistą Ścianę” G IV (7924 m) udawadniając tym samym, że najwyższe szczyty i ściany ziemi można zdobywać w stylu alpejskim.
  • Nose, 1994
    Lynn Hill
    Drobna Lynn Hill pokonała klasycznie 33 wyciągi mitycznego Nose’a, jej wycena brzmi 5.13+ (8a). Droga do dzisiaj czeka na powtórzenie.
  • Eiger, 1938
    Anderler Heckmair, Ludwig Vorg, Heinrich Harrer, Fritz Kasparek
    Próby na Eigerze kosztowały życie 8 wspinaczy, a ściana otrzymała miano „Ściany zabójcy”. Dopiero połączone już w trakcie wspinaczki siły dwóch zespołów pokonały ten „Ostatni Wielki Problem”.
  • Bridalveil Falls, 1974
    Jeff Lowe, Mike Wiss
    Aż do czasu przejścia znajdującego się w Colorado lodospadu Bridalveil (ok. 170 m) pokonywano jedynie krótkie fragmenty pionowego lodu. Jeff Lowe i Mike Wiss używali udoskonalonych dziabek i raków i swoim dokonaniem stworzyli podstawy współczenej techniki wspinaczki lodowej.

Mysza





  • Komentarze na forum Dodaj swój wątek
    Brak komentarzy na forum