Najważniejsze przejścia XX wieku wg Climbinga
Redaktorzy Climbinga pokusili się, być może trochę za wcześnie ;)), o wytypowanie najbardziej inspirujących, a co za tym idzie najważniejszych przejść XX wieku. Jest to na pewno spojrzenie subiektywne i zza wielkiej wody, ale tym bardziej znaczące jest pojawienie się na tej liście Wojtka Kurtyki.
- Thimble, 1961
John Gill
John Gill zrobił w 1961 Thible, 10-metrowy bulder 5.11d/5.12a, ok. 7a+ (Needles, Południowa Dakota), kiedy innym drogi o takich trudnościach jeszcze się nie śniły. - Salathe, 1961
Tom Frost, Chuck Pratt, Royal Robbins
Mimo, iż już w 1958 (po prawie 2 latach poręczowania) został pokonany The Nose na El Capitan, to jednak przejście Salthe miało klasę. Po dojściu do Heart Ledge wspinacze zrzucili liny niezbędne do ewentualnego wycofu i przez następne 6 dni w dziewiczym terenie wytyczyli drogę, której trudności klasyczne sięgały 5.9. - Action Directe, 1991
Wolfgang Güllich
O klasie tej zaledwie 7.5 metrowej drogi (8c+) świadczy fakt, iż od chwili powstania ma dopiero jedno powtórzenie. Strzały z i do dziurek na jeden palec zatrzymały największych… - Astroman, na żywca, 1987
Peter Croft
Astroman to 13 silnie eksponowanych wyciągów (ok. 500 m), drogi o trudnościach 5.11c (6c+). Croft znał ją jedynie z przejścia, którego dokonał 4 lata wcześniej. - Gasherbrum IV, Zachodnia Ściana, 1985
Wojtek Kurtyka, Robert Schauer
Po 10 dniach wspinaczki (w tym 3 bez wody i 4 bez jedzenia) 2 osobowy zespół przebył trudną technicznie ponad 2.5 km „Świetlistą Ścianę” G IV (7924 m) udawadniając tym samym, że najwyższe szczyty i ściany ziemi można zdobywać w stylu alpejskim. - Nose, 1994
Lynn Hill
Drobna Lynn Hill pokonała klasycznie 33 wyciągi mitycznego Nose’a, jej wycena brzmi 5.13+ (8a). Droga do dzisiaj czeka na powtórzenie. - Eiger, 1938
Anderler Heckmair, Ludwig Vorg, Heinrich Harrer, Fritz Kasparek
Próby na Eigerze kosztowały życie 8 wspinaczy, a ściana otrzymała miano „Ściany zabójcy”. Dopiero połączone już w trakcie wspinaczki siły dwóch zespołów pokonały ten „Ostatni Wielki Problem”. - Bridalveil Falls, 1974
Jeff Lowe, Mike Wiss
Aż do czasu przejścia znajdującego się w Colorado lodospadu Bridalveil (ok. 170 m) pokonywano jedynie krótkie fragmenty pionowego lodu. Jeff Lowe i Mike Wiss używali udoskonalonych dziabek i raków i swoim dokonaniem stworzyli podstawy współczenej techniki wspinaczki lodowej.
Mysza