Częściowo w słońcu |
|
Opracowanie: Artur Pierzchniak
Zdjęcia: Jacek Bronowski
Diabelskie Mosty to wysoka, ok. 25-metrowa, atrakcyjna skalna turnia. Leży w starym, dębowo-bukowym lesie tuż przy drodze Janów-Żarki. Skała stoi na terenach Rezerwatu Parkowe. Więc zachowujemy ciszę i nie śmiecimy! Skała leży prawie bezpośrednio przy drodze. Ma to swoje złe strony - hałas, spaliny i śmieci zostawione tutaj przez turystów. No niestety, ale skałę i tak warto opisać, ponieważ znajduje się tu cały szereg ładnych, długich i trudnych dróg. Również tych łatwiejszych.
Na skale znajduje się wiele trudnych dróg od VI.4 do VI.5+ autorstwa P. Haciskiego i M. Szymanka. Jest to jedna z niewielu skał w tej części Jury Północnej z tak dużym zagęszczeniem trudnych dróg. Ale są też drogi łatwiejsze od IV+.
Lewa i środkowa część skały to syte przewieszenia i przewaga trudnych dróg. W dalszej części skały mamy wspinanie płytowe po dobrych dziurach i rysowe po drogach znacznie łatwiejszych. Tutaj najwięcej działali T. Skoczylas i M. Mińczuk, swoje trzy grosze dorzucił tutaj też A. Pierzchniak.
W przewieszeniu skały możemy po wspinać nawet w deszczowe dni, a latem można schować się w cieniu lasu i zaznać chłodu skały.
Dojazd
Dojazd z Janowa, bądź z Żarek i Siedlca. Stajemy na dużym parkingu przy przecięciu się drogi z Siedlca z drogą Złoty Potok - Żarki. Z parkingu idziemy ok. 250 m szlakiem w kierunku Żarek. Skała jest dobrze widoczna z drogi. Jest od niej oddalona zaledwie kilkanaście metrów. Dobrą poglądową mapę tego terenu znajdziecie tutaj.
Historia
Na Diabelskich Mostach wspinano się już w latach 80. XX wieku. Działał tu głównie Jacek Kaczmarczyk-Potok. Prowadził on niektóre łatwiejsze TRADy oraz wytyczał trudniejsze linie na wędkę, np. dzisiejsze Diabelskie Sztuczki (kiedyś Ser) i rysę Czarci Rowek.
Na Diabelskich Mostach pierwsze drogi spitują Artur Pierzchniak i Mariusz Szymanek w 1995 roku. A są to niełatwe Pandemonium i Zanikający Biceps. Potem skała idzie na kilka lat w zapomnienie. Dopiero w 2006 roku budzi się ze "snu". Wtedy Paweł Haciski, Wojtek Krzanowski, Artur Pierzchniak, Mariusz Szymanek, Tomek Skoczylas i Maciek Mińczuk z własnych funduszy i po części ze wsparciem wydawnictwa "Ring" obijają i prowadzą wszystkie nowe istniejące linie.
Zdjęcia: Jacek Bronowski
Diabelskie Mosty to wysoka, ok. 25-metrowa, atrakcyjna skalna turnia. Leży w starym, dębowo-bukowym lesie tuż przy drodze Janów-Żarki. Skała stoi na terenach Rezerwatu Parkowe. Więc zachowujemy ciszę i nie śmiecimy! Skała leży prawie bezpośrednio przy drodze. Ma to swoje złe strony - hałas, spaliny i śmieci zostawione tutaj przez turystów. No niestety, ale skałę i tak warto opisać, ponieważ znajduje się tu cały szereg ładnych, długich i trudnych dróg. Również tych łatwiejszych.
Na skale znajduje się wiele trudnych dróg od VI.4 do VI.5+ autorstwa P. Haciskiego i M. Szymanka. Jest to jedna z niewielu skał w tej części Jury Północnej z tak dużym zagęszczeniem trudnych dróg. Ale są też drogi łatwiejsze od IV+.
Lewa i środkowa część skały to syte przewieszenia i przewaga trudnych dróg. W dalszej części skały mamy wspinanie płytowe po dobrych dziurach i rysowe po drogach znacznie łatwiejszych. Tutaj najwięcej działali T. Skoczylas i M. Mińczuk, swoje trzy grosze dorzucił tutaj też A. Pierzchniak.
W przewieszeniu skały możemy po wspinać nawet w deszczowe dni, a latem można schować się w cieniu lasu i zaznać chłodu skały.
Dojazd
Dojazd z Janowa, bądź z Żarek i Siedlca. Stajemy na dużym parkingu przy przecięciu się drogi z Siedlca z drogą Złoty Potok - Żarki. Z parkingu idziemy ok. 250 m szlakiem w kierunku Żarek. Skała jest dobrze widoczna z drogi. Jest od niej oddalona zaledwie kilkanaście metrów. Dobrą poglądową mapę tego terenu znajdziecie tutaj.
Historia
Na Diabelskich Mostach wspinano się już w latach 80. XX wieku. Działał tu głównie Jacek Kaczmarczyk-Potok. Prowadził on niektóre łatwiejsze TRADy oraz wytyczał trudniejsze linie na wędkę, np. dzisiejsze Diabelskie Sztuczki (kiedyś Ser) i rysę Czarci Rowek.
Na Diabelskich Mostach pierwsze drogi spitują Artur Pierzchniak i Mariusz Szymanek w 1995 roku. A są to niełatwe Pandemonium i Zanikający Biceps. Potem skała idzie na kilka lat w zapomnienie. Dopiero w 2006 roku budzi się ze "snu". Wtedy Paweł Haciski, Wojtek Krzanowski, Artur Pierzchniak, Mariusz Szymanek, Tomek Skoczylas i Maciek Mińczuk z własnych funduszy i po części ze wsparciem wydawnictwa "Ring" obijają i prowadzą wszystkie nowe istniejące linie.
Schemat
dodaj schematLista wszystkich dróg na skale
dodaj drogęnr na schemacie | Nazwa drogi | trudność |
---|---|---|
18 |
Powrót Piekieł
Powrót Piekieł ubezpieczona 18m 1 Tak |
VI.2 |
19 |
Kostucha
Kostucha ubezpieczona 15m 1 Tak |
VI.1+ |
20 |
Kitek Mały
Kitek Mały ubezpieczona 12m 1 Tak |
VI+ |
nr na schemacie | Nazwa drogi | trudność |
---|---|---|
21 |
Ostatni Dzwon
Ostatni Dzwon ubezpieczona 12m 1 Tak |
V+ |
22 |
Pożegnanie z Rysą
Pożegnanie z Rysą ubezpieczona 12m 1 Tak |
IV+ |
Przejścia
dodaj przejścieSzukaj w topo
Liczba dróg: 5
dodaj drogę
Wyszukiwarka dróg
Diabelskie Mosty - Liczba dróg w bazie wg. skali Kurtyki
? | 0 |
I | 0 |
II | 0 |
III | 0 |
III+ | 0 |
IV | 0 |
IV+ | 1 |
IV- | 0 |
V | 0 |
V+ | 1 |
V- | 0 |
VI | 0 |
VI+ | 1 |
VI+/1 | 0 |
VI- | 0 |
VI.1 | 2 |
VI.1+ | 2 |
VI.1+/2 | 0 |
VI.2 | 3 |
VI.2+ | 2 |
VI.2+/3 | 0 |
VI.2/2+ | 0 |
VI.3 | 1 |
VI.3+ | 1 |
VI.3+/4 | 0 |
VI.3/3+ | 0 |
VI.4 | 1 |
VI.4+ | 4 |
VI.4+/5 | 0 |
VI.4/4+ | 0 |
VI.5 | 2 |
VI.5+ | 2 |
VI.5+/6 | 0 |
VI.5/5+ | 0 |
VI.6 | 0 |
VI.6+ | 0 |
VI.6+/7 | 0 |
VI.6/6+ | 0 |
VI.7 | 0 |
VI.7+ | 0 |
VI.7+/8 | 0 |
VI.7/7+ | 0 |
VI.8 | 0 |
Najlepiej oceniane drogi
1
2
3