Wieloryb z Saint Leger

Patrząc na wspinaczkową mapę południowej Francji wydaje się, że każda skała nadająca się do wspinania została już dawno temu odkryta, obita, a chwyty na drogach wypolerowane magnezją.

Trudno w to uwierzyć, ale są miejsca, które jeszcze nie zostały wyeksplorowane do końca, a każdy nowy sektor okazuje się perełką w koronie.

Sektor La Baleine (fot. Maciek Oczko – Marmot, KS Korona)

Raptem 2 lata temu otwarto nowy, piękny sektor w wąwozie niepozornej rzeczki Toulourenc u stóp Mont Ventoux. Chociaż La Baleine (franc. wieloryb) już od dawna czekał na wspinaczy i kusił dziewiczymi liniami, dopiero po kilkunastu latach władze departamentu Vaucluse zezwoliły na eksplorację wspinaczkową tego miejsca.

Widać ptaki, które tu niegdyś gniazdowały, postanowiły wreszcie opuścić swój rezerwat oddając pałeczkę pierwszeństwa wspinaczom. Nie oceniam tego zjawiska w kategoriach ekologicznych, ale jedno jest pewne – wspinacze dobrze się nim zaopiekują.

Tym bardziej, że wschodnia wystawa ścian pozwala na wspinanie nawet w upalne dni, a zejście w skały wiedzie wygodną ścieżką w skarłowaciałej dębinie.

Kamil Ferenc na "Amateur de gros essaims" 8b+/8c – droga w centralnej części sektora, której główne trudności rozgrywają się w dachu (fot. Maciek Oczko – Marmot, KS Korona)

Mateusz Hajto na "Narcissique Party" 7c – najkrótsza droga w sektorze, czyli niecałe 20 metrów
(fot. Maciek Oczko – Marmot, KS Korona)

Nowy sektor znanego Saint Leger du Ventoux oferuje bardzo różnorodne wspinanie – od lekko przewieszonych dróg po mniejszych chwytach, poprzez wspinanie w dachu, spore przewieszenia po wielkich klamach i całe mnóstwo kaloryferów.

Obecnie wspinać się można po około 70 drogach w trudnościach od 5+ do 9a, ze zdecydowaną przewagą dróg powyżej 7c+.

Generalnie łatwo nie jest, a trudności ciągną się na średnio 35 metrach, amatorzy krótkich siłówek raczej nie mają tu czego szukać. Co więcej, skała też nie jest łaskawa i czasami wpinka do łańcucha jest tą najtrudniejszą na drodze.

„Miłośnik pszczół” – o ile ptaki się wyprowadziły z sektora, nie zamierzają tego zrobić tego pszczoły. Gdzieniegdzie w połowie ściany można natknąć się na zwisające plastry miodu.
(fot. Maciek Oczko – Marmot, KS Korona)

A do łańcucha jednej z najtrudniejszych dróg nowego sektora Amateur de gros essaims 8b+/8c szybko wpiął się Kamil Ferenc (Rock Pillars, Climbing Technology, KS Korona). Podobnie zresztą jak na wielu innych drogach nowego i starego St. Leger.

Kamil Ferenc i "Amateur de gros essaims" 8b+/8c
(fot. Maciek Oczko – Marmot, KS Korona)

Już w 3. próbie poddała mu się Collection automne hivier 8b/b+, około 40-metrowa linia biegnąca dachem, a zakończona czujnym, płytkowym boulderem pod ringiem zjazdowym. Tę drogę poprowadził również Maciek Oczko (Marmot, KS Korona).

Maciek Oczko podczas jednej z prób na "Collection autumne hivier " 8b/8+ (fot. Natalia Zarzecka)

Obaj zakończyli również sukcesem próby na Les abdominables 8b – w jednym z najbardziej kultowych sektorów: FFMeuh. Tutaj Kamil zrobił również drogę mającą już kilka polskich przejść – Fluid Glacial 8b+ w 3. próbie.

Na uwagę zasługują także onsajtowe przejścia chłopaków:

Kamil

• Malaxe 8a/a+
• Ca jette.com 8a
• Coloscopie 8a
• Le chant de baleines 8a
• Black Mamba 8a

Maciek

• Ca jette.com 8a
• Coloscopie 8a
• Le chant de baleines 8a
• Peguig les porkas 7c+/8a

Pochylnie prawej części sektora – Kamil na "Malakserze", który już zdążył się stać jednym z klasyków (duże przewieszenie i ciąg po dobrych chwytach) (fot. Maciek Oczko – Marmot, KS Korona)

Okolice Mont Ventoux to nie tylko ekstremalne drogi w Saint Leger. Wspinacze poszukujący łatwiejszego wspinania bez problemu znajdą w promieniu kilkunastu kilometrów dziesiątki innych, mniejszych rejonów, często określanych mianem „rodzinnych”.

W Bedoin do rejonu Combe Obscure bądź do wąwozu Ubrieux niedaleko Buis les Baronnies śmiało można zabrać dzieciaki stawiające pierwsze kroki w skale – czeka tu kilkadziesiąt świetnie przygotowanych dróg w trudnościach głównie między 4c a 6a.

Xenia Oczko (KS Korona)