Endangered Species M6+ NEI5+ R

W 1996 roku Jeff Lowe i Ed Palen dokonali pierwszego przejścia Gorillas in the Mist IV, WI5+ M6+, wiodącej cienkim lodem linii na Poke-O-Moonshine w Adirondacks. Droga ta znalazła się w książce „Fifty favorite climbs: the ultimate North American tick list”, gdzie trafiła za sprawą rekomendacji jej autora Jeffa Lowe.

Linia dość szybko zyskała powtórzenie zespołu Alex Lowe – Randy Rackliffe i od tamtej pory nie miała kolejnego przejścia. Aż do początku stycznia 2011, kiedy to trójce wspinaczy udało się przejść lodospad wytyczając przy okazji własny wariant na prawo od Gorillas, nazwany Endangered Species (3 wyciągi, M6+ NEI5+ R). Wspinaczami tymi byli Matt Hormer, Matt McCormick i Bayard Russell.

Lodowa nitka wyznacza przebieg wspinaczki zespołu. Od końca lodu "Gorillas in the Mist" odbija w lewo, a "Endangered Species" idzie po prawej krawędzi okapu i do góry (fot. Jim Lawyer)

Pierwsza dwójka próbowała swoich sił na drodze zarówno osobno, jak i w zespole, ale ich ostatnia wspólna próba zakończyła się niepowodzeniem z uwagi na słabą asekurację  w bardzo cienkim lodzie na pierwszym wyciągu. W środowisku miejscowych wspinaczy do dzisiaj krąży opowieść dotycząca próby przejścia drogi w 2008 roku przez Hormera, który musiał wycofać się z drogi zjeżdżając i zostawiając w ścianie własne dziaby, które były najlepszym punktem zjazdowym, jaki udało mu się znaleźć.

Matt McCormick na jednej z prób na "Endangered Species/
Gorillas in the Mist" (fot. Matt Horner)

Na początku stycznia cała trójka, „uzbrojona po zęby” m.in. z  prototypem nowych mechaników i domowej roboty śrubami do lodu, które można wkręcić na 4 do 6 cm w lód, pojawiła się pod drogą. Panowie podzielili się prowadzeniem i każdemu przypadł w udziale jeden wyciąg. McCormick prowadził pierwszy, drugi kluczowy wyciąg prowadził Russell, który zmagał się z lodową polewą tak cienką, że nawet ich krótkie 4 cm śruby nie dawały się wkręcić. Wyciąg ten pokonał mając za asekurację naprawdę kiepskiej jakości przeloty. Trzeci wyciąg prowadzony przez Hornera wiedzie na prawo od linii Gorillas pionowym dry-toolowym terenem, pokonując okap, który choć trudny oferował jednak w miarę przyzwoitą asekurację.

Dwa pierwsze wyciągi Endangered Species w dużej mierze pokrywają się z Gorillas. Natomiast trzeci wyciąg, prowadzący nowym terenem, odbija pod okapem w prawo, podczas gdy Gorillas omijała okap z lewej strony.

Wilan

Źródła: Climbing