Tomek Kowalski – „aby spełniać marzenia”

W 2013 roku Tomek Kowalski, po zdobyciu zimą Broad Peaku, został na tej górze na zawsze. Dzisiaj chcemy przypomnieć Jego sylwetkę. Jest po temu bardzo dobra okazja. Jutro 28 października w Katowicach zostanie odsłonięty pomnik upamiętniający ośmiu wspinaczy tragicznie zmarłych w górach wspinaczy KW Katowice.

Tomka wspomina jego starszy brat, Przemek.

***

„Patrzę na szczyt, którego nie widać”, Tomek Kowalski podczas dokonywaniu trawersu Denali, 2010

Ale w końcu zawsze spotykaliśmy się w Tatrach

Ostatni raz wspinałem się z Tomkiem w marcu 2012 roku, prawie równo rok przed zdobyciem Broad Peaka. Robiliśmy wtedy „prawego Dorawskiego”, skończyło się pechowo, mój niespodziewany lot w łatwiejszym terenie i skręcona kostka. Długie, dla mnie bardzo bolesne zejście do Kuźnic, na szczęście Tomek wziął na plecy praktycznie wszystko, co mieliśmy. Tatrzańska przygoda jakich wiele, zgrany zespół, wzajemna pomoc i wsparcie…

Podczas treningowej „hakówki”- końcówka lat 90.

Nasi rodzice pokazali nam góry. Z tatą odbywaliśmy pierwsze wspinaczki na Jurze i w Tatrach. Kiedy zacząłem się wspinać samodzielnie, Tomek często jeździł razem ze mną i moimi partnerami w skałki latem, także zimą, kiedy ćwiczyliśmy hakówkę. Na wspinanie w Tatry zabrałem Go pierwszy raz kiedy skończył 14 lat. Dwa lata później wspinaliśmy się razem w górach coraz częściej.

Impreza KW Katowice, początek lat 2000

Potem role się odwróciły, Tomek robił trudniejsze drogi w skałach, coraz częściej wyjeżdżał na wyprawy, rozkręcał biznes. Mnie powiększyła się rodzina, rzadziej jeździłem w góry. Oboje wyprowadziliśmy się z domu, każdy miał swoje życie. Ale w końcu zawsze spotykaliśmy się w Tatrach. W ostatnich latach najczęściej były to jednodniowe wyjazdy, nocleg w aucie, szybka akcja i do domu, każdy w swoją stronę…

Tomek podczas jednej ze swoich podróży

Tak jak On kiedyś dopingował moim wyjazdom, tak ja cieszyłem się, a nawet zazdrościłem Jego podróżniczego stylu życia. Miał znajomych i przyjaciół na całym świecie, był trochę szalony, a jednocześnie bardzo zmotywowany, dążący do założonych celów. Miał klarowną wizję swojego życia i przezwyciężając przeszkody realizował ją krok po kroku. Imponował wielu znajomym i nieznajomym. Mnie w dalszym ciągu motywuje do tego, aby wyznaczać sobie nowe cele, aby spełniać marzenia…

Przyjaciele Tomka zmontowali o Nim wspaniały film:

Przemek Kowalski

***

Zimowa wyprawa na Broad Peak

Tomek Kowalski  (07.04.1985–06.03.2013), podróżnik, alpinista, ultramaratończyk, którego największą pasją były góry. Zdobywca sześciu z dziewięciu szczytów Korony Ziemi: Mont Blanc, Elbrus, Kilimandżaro, Aconcagua, Góra Kościuszki, Denali. Wspinał się w skałkach Jury Krakowsko-Częstochowskiej, w Sokolikach, w Tatrach latem i zimą, w Alpach, Andach, górach  Alaski, Kanady, Afryki, w Kaukazie, Tienszanie oraz Pamirze.

Był pierwszym Polakiem, który wspiął się samotnie podczas jednej wyprawy na trzy najwyższe szczyty Ameryki Południowej: Aconcaguę, Ojos del Salado, Monte Pissis. Przeszedł stukilometrowy trawers masywu Denali – najwyższego szczytu Ameryki Północnej.

W rekordowym czasie 28 dni zdobył cztery 7-tysięczniki byłego ZSRR zaliczane do Śnieżnej Pantery: Pik Lenina, Pik Korżeniewskiej – solo, Pik Komunizmu oraz Chan Tengri – solo. Za ten wyczyn otrzymał wyróżnienie na Festiwalu Kolosy w 2012 roku.

Kochał podróżować. Odwiedził kilkadziesiąt krajów na sześciu kontynentach. W roku 2009 wyjechał w półtoraroczną podróż dookoła świata, podczas której na bieżąco prowadził blog magisterkowalski.blogspot.com. Miało go czytać grono najbliższych znajomych i rodzina, a teraz ma już ponad pół miliona wejść i dziesiątki komentarzy, często od zupełnie nieznanych czytelników.

W rajdach przygodowych startował razem z Agnieszką

Był wszechstronnym sportowcem, startował w maratonach, górskich ultramaratonach, rajdach przygodowych na całym świecie. W roku 2012 założył hostel Poco Loco w Poznaniu. Swoją przygodę z górami i zaczynał w KW Katowice, z którym związany był przez pierwsze samodzielne sezony. Po przeprowadzce do Poznania został członkiem KW Warszawa.

Był jednym z członków narodowej wyprawy na niezdobyty zimą Broad Peak w Karakorum. Polscy wspinacze przez dwa miesiące walczyli z górą i stanęli na jej szczycie, jako pierwsi w historii hima­laizmu w trudnych warunkach zimowych. 6 marca 2013 roku, po zdoby­ciu szczytu, w trakcie drogi powrotnej Tomek z Maćkiem Berbeką nie powrócili do bazy. Zostali w górach na zawsze… Tomek został odnaleziony i pochowany na grani poniżej Rocky Summit, 15 lipca 2013 roku, przez Jacka Berbekę i Jacka Jawienia.

Tomek na każdym kroku udowadniał, że w życiu można i trzeba iść dalej, nie poddając się. Dla osób, które Go znały i kochały to szczególnie trudne. Ale idziemy… Z tą myślą stworzyliśmy dwa biegi dla niego i tych wszystkich, dla których ważne jest by łapać chwile. Bieg Tomka odbywa się 7-go kwietnia w dniu jego urodzin w Dąbrowie Górniczej jego  rodzinnej miejscowości, dla wszystkich dużych i małych, na dystansie ok.6 km. Zimowy  Ultramaraton Karkonoski im. Tomka Kowalskiego, pierwszy w Polsce zimowy bieg górski na tak długim dystansie (53 km),  o niepowtarzalnej atmosferze, którą tworzą przede wszystkim dziesiątki zaangażowanych wolontariuszy, w większości  to przyjaciele. znajomi Tomka i ich rodziny.

***

W czasie prowadzenia zbiórki na pomnik, który jutro zostanie odsłonięty w Katowicach, portal wspinanie.pl publikował sylwetki i wspomnienia o tragicznie zmarłych kolegach:

1. Henryk Furmanik – Góry Św.Eliasza na Alasce w dn.29.08.1974 r.
2. Andrzej Hartman – Ganesh II w Himalajach w dn.23.10.1983 r.
3. Rafał Chołda – Lhotse w Himalajach w dn. 25.10.1985 r.
4. Jan Nowak – Bhagirati w Himalajach w dn.31.08.1988 r.
5. Mirosław Dąsal – Khumbutse w Himalajach w dn. 27.05.1989 r.
6. Jerzy Kukuczka – Lhotse w Himalajach w dn. 24.10.1989 r.
7. Tomasz Kowalski – Broad Peak w Karakorum w dn. 8.03.2013 r.
8. Artur Hajzer – Gasherbrum I w Karakorum w dn. 07.07.2013 r.