16 maja 2013 12:02

Dwie nowe drogi na wschodniej ścianie Moose’s Tooth

Nasza notatka z 26 kwietnia o nowej drodze Bird of Preyautorstwa Davida Lamy i Daniego Arnolda wymaga uzupełnienia. Mniej więcej w tym samym czasie, podczas 10-dniowego okresu dobrej pogody, powstały dwie inne nowe drogi na tej samej, rzadko pokonywanej ścianie – Moose’s Tooth.

Trudno zarzucać tym dwóm alpinistom, w końcu zawodowcom, że nie reklamują osiągnięć konkurentów, choć nie mogli o tym nie wiedzieć… A ci ostatni – Amerykanie Scott Adamson, Pete Tapley i Chris Wright – nie spieszyli się z informacjami o swoich przejściach.


Wschodnia ściana Moose’s Tooth:
1. „Dance of the Woo-Li Masters” (VII A5 5.10b 1500 m) – Jim Bridwell i Terrance „Mugs” Stump, 1981; 2. „Arctic Rage” (VI WI6+R, A2 1400 m) – Ben Gilmore i Kevin Mahoney, 2004;
3. „Bird of Prey” (6a M7+ 90° A2 1500 m) – Dani Arnold i David Lama, 2013; 4. „NWS” (V WI6 M5 1400 m) – Scott Adamson i Pete Tapley, 2013; 5. „Terror” (VI WI6 M7 R / X A2 1500 m) – Scott Adamson, Pete Tapley i Chris Wright, 2013

Scott Adamson już trzykrotnie próbował poprowadzić nową drogę w prawej połaci ściany. Pierwsze dwie miały miejsce w 2008 i 2010 roku. 11 kwietnia 2013 roku Adamson i Tapley podjęli próbę, która zakończyła się niepowodzeniem, gdy ten ostatni złamał jedną ze swoich dziabek.

W tym czasie na lodowcu Buckskin pojawili się Geoff Unger i Chris Wright. Mieli identyczne plany jak Adamson i Tapley. Gdy zastali ich szykujących się do ponowienia próby, zmienili zamiar – postanowili zaatakować lewą część ściany. W dniach 12 i 13 kwietnia Unger i Wright przeprowadzili nieudaną próbę pokonania wybranej linii, tracąc niemal cały dzień na pokonanie przy iluzorycznej asekuracji zalodzonych skał dolnej partii ściany. Dotarli do kluczowej partii – systemu zacięć w środku ściany i wycofali się po biwaku.

Natomiast dwójka Adamson-Tapley w dniach13-14 kwietnia zrealizowała swój zamiar, wytyczając w ciągu 34 godzin (bez biwaku, tylko z trzema krótkimi odpoczynkami) drogę nazwaną NWS (V, WI6, M5, 1400 m). W partii pod wierzchołkowej ich linia łączy się z Arctic Rage – drogą Gilmore’a i Mahoney’a z 2004 roku.


Scott Adamson prowadzi kluczowy lodowy wyciąg na drodze „NWS” (fot. Pete Tapley)

Warunki w ścianie Moose’s Tooth wciąż były idealne, nigdy wcześniej niewidziane. Ponieważ Unger doznał kontuzji łokcia i nie mógł się wspinać, Wright poszukiwał partnera. Adamson i Tapley przyjęli go do zespołu i w trójkę postanowili zaatakować linię wymyśloną przez Wrighta.

W ścianę weszli 18 kwietnia. Przez pierwsze 750 metrów wspinali się równocześnie, pokonując również prawie 200-metrowy odcinek oceniany na WI4+, i dosyć szybko dotarli do miejsca, gdzie zakończyła się próba Wrighta i Ungera. Wyżej trudności były ogromne i znacznie spowolniły postęp wspinaczki.

Gdybym wiedział, że nie jeden, dwa, ale wszystkie wyciągi przez kolejne trzy dni będą tak samo trudne, wziąłbym ze sobą więcej papieru toaletowego – stwierdził później Scott Adamson.


Chris Wright na efektownym biwaku na drodze „Terror”
(fot. Scott Adamson)


Chris Wright startuje do pierwszego wyciągu ostatniego dnia wspinaczki na drodze „Terror” (fot. Scott Adamson)

W sumie wspinacze doliczyli się 22 wyciągów, z których tylko 3 były łatwiejsze niż WI4, a 19 sklasyfikowali na co najmniej WI5 i M6. Ogólna klasyfikacja drogi nazwanej Terror, to VI WI6 M7 R / X A2.

Janusz Kurczab
Źródła: Alpinist




  • Komentarze na forum Dodaj swój wątek

    ciekawa dyskusja [3]
    Uwazam, ze o wiele ciekawszwa jest dyskusja niz same relacje…

    16-05-2013
    jerrygwizdek