adidas Zako Boulder Power – druga odsłona Pucharu Polski w boulderingu

Zawody w Zakopanem były świetną okazją, żeby potwierdzić formę przed Mistrzostwami Świata.
Była to zarazem druga edycja Pucharu Polski, w której – podobnie jak w przed trzema miesiącami w Tarnowie – rundę eliminacyjną rozegrano w formule flash. Po raz kolejny także w organizację imprezy zaangażował się adidas, co pozwoliło stworzyć emocjonujace widowisko. Finał Pucharu obejrzymy tradycyjnie w Krakowie, podczas Krakowskiego Festiwalu Górskiego.

adidas Zako Boulder Power (fot. Piotr Turkot / wspinanie.pl)

***

W sobotnie przedpołudnie rozpoczęły się zmagania w eliminacjach. Padł frekwencyjny rekord – w zawodach rywalizowało blisko 70 wspinaczy rozdzielonych na trzy startowe grupy. W czasie 90 minut zawodnicy wspinali się po 10 boulderach, które w rozmaity sposób testowały wspinaczkowego „skilla” startujących.

Wśród opinii na temat przygotowanych tras przeważały te korzystne dla zespołu konstruktorów. Trzeba przyznać, że zespół w składzie Grześ Karolak (debiutujący w roli chief routesettera na zawodach PZA ;) i Michał Łodziński wykonał kawał niezłej roboty, wykorzystując do maksimum możliwości, jakie dawały ściany należące do Tomka Oleksego (Koncept Oleksy), chwyty i struktury HRT oraz struktury firmy Geco, udostępnione na zawody PZA przez producentów.

Pojawiły się jednak argumenty za tym, że boulderów w eliminacjach powinno być nieco mniej. Wspomniane 10 nakręconych sztuk powodowało, że na ścianie było po prostu zbyt ciasno, co przeszkadzało zawodnikom we wspinaniu (generując kolejki) i w odbiorze show przez widzów, których spore ilości przewijały się przez oba weekendowe dni przez plac przed Dworcem Tatrzańskim. Zgodnie z założeniem, w którym eliminacje powinny być „dla ludzi”, problemy nie przedstawiały niebotycznych trudności, w efekcie czego aż 15 panów i dwie panie skończyło sobotnie zmagania z kompletem topów. Stawka pań została natomiast wstępnie rozrzucona przed niedzielnymi półfinałami, do których z automatu awansowały wszystkie panie.

Jedna z faworytek, Agata Modrzejewska (fot. Piotr Turkot / wspinanie.pl)

Zgodnie z zasadami PZA, w 20-osobowym półfinale musi znaleźć się przynajmniej 20 zawodników z potwierdzonymi badaniami lekarskimi. Jako, że były to zawody o charakterze otwartym, spora grupa startujących nie spełniała tego wymogu. Było wśród nich kilku zawodników z pierwszej dwudziestki, w efekcie czego trzeba było skład półfinałów „uzupełnić” o kolejne 5 osób… Było kilka osób, które w przypadku dostarczenia badań przed zawodami, wystąpiłyby w niedzielnym półfinale – zdecydowanie było więc warto zadbać o dość prostą w sumie formalną sprawę. Runda półfinałowa miała oddzielić przysłowiowe ziarna od plew i tak się w istocie stało – według zamysłu konstruktorów półfinały były trudne i selekcyjne – żeby znaleźć się w finałowej szóstce, trzeba było wykazać się sporą mocą, ale i pomyślunkiem.

Kuba Jodłowski i Bartek Jarosiewicz (fot. Piotr Turkot / wspinanie)

W finale, zgodnie z przewidywaniami, znaleźli się wszyscy trzej reprezentanci Polski na MŚ w Paryżu, którzy obecni byli w Zakopanem. Zabrakło w składzie Piotrka Bunscha i Andrzeja Mecherzyńskiego-Wiktora, którzy zapewne w chwili, gdy czytacie te słowa startują już paryskiej hali Bercy.

W Zakopanem triumfował zdecydowanie Olo Romanowski, potwierdzając niezłą dyspozycję, z którą – miejmy nadzieję – jest w stanie sprawić niespodziankę w Paryżu. Kolejni na podium zawodnicy to Kuba Główka i Kuba Jodłowski – obaj bardzo zmotywowani, z pewnością mogą zaliczyć start do udanych.

Kuba Jodłowski (fot. Jarek Noga)

W finale zobaczyliśmy też doświadczonego Tomka Oleksego (MKS Tarnovia, Koncept Oleksy), który jak równy z równym walczył z młodszymi zawodnikami, w tym z klubowym kolegą z MKS Tarnovia, Krzyśkiem Szalachą, zwycięzcą w swojej kategorii wiekowej (Krzysiek był jedynym młodzieżowcem) w półfinale i finale. W finale wystąpił tez Bartosz Jarosiewicz z Warszawy, co dało łącznie aż czterech mieszkańców stolicy w 6-osobowej grupie.

Tomek Oleksy, poniżej Krzysiek Szalacha (fot. Jarek Noga)

Romanowski, Główka i Jodłowski wysforowali się na prowadzenie już na drugim bulderze. Trzeci okazał się nie do zrobienia, a najbliższym topu zawodnikiem był Olo, który z niedowierzaniem kręcił głową, po tym jak dojście do bonusa zajęło mu aż cztery próby. Ostatni, najbardziej powietrzny boulder był chyba najbardziej efektowny – obowiązkowe majtanie nogami w powietrzu i trzy topy potwierdzające prymat zawodników z Warszawy, których w finale rozdzieliła jedynie ilość prób na trzech topach.

Przed półfinałami, grupę 17 pań zmotywował do startu sam Thomas Huber, który wraz z ekipą adidasa pojawił się tuż przez rozpoczęciem rundy.

Thomas Huber i dziewczyny (fot. Aneta Żukowska)

Grono sześciu najlepszych kobiet otwierała wieczorem Gosia Rudzińska, ponadto wystąpiły Marta Czajkowska, Paulina Kalandyk, Kasia Ekwińska i dwie obstawiane w roli faworytek zawodniczki – Agata Modrzejewska i Sylwia Buczek.

Kasia Ekwińska (fot. Jarek Noga)

Wieczór należał jednak do Sylwii, która wygrała po niezwykle wyrównanej walce. Wynik rozstrzygnał się na ostatnim bulderze, a konkretnie na ruchu do topu, który najwidoczniej nie przypadł do gustu Agacie, nie stanowił natomiast wielkiego problemu zarówno dla Sylwii, jak i też dla Pauliny, której dał podium. Niestety jedynie dwie zawodniczki rywalizowały w kategorii młodziezowców, a były to Karolina Kozera z KW Jastrzębie oraz Karina Mirosław z Pol-Inowex Skarpa Lublin. Po raz kolejny zwycięstwo przypadło w udziale Karinie.

Czekamy więc na rozstrzygnięcia w klasyfikacji generalnej Pucharu Polski, które poznamy po ostatnich w tym sezonie pucharowych zmaganiach na krakowskim KFG. Tymczasem zapraszam na relację z MŚ na www.ifsc.tv. Kibicujcie przed odbiornikami!

Tomek Poznański

Wyniki kobiety:

Wyniki kobiety młodzieżowcy:

Wyniki mężczyźni:

Wyniki mężczyni młodzieżowcy: