TBM na Zamarłej Turni – resumé. Strefa bez młotka

Jak już wcześniej informowaliśmy, renowacji poddane zostało 5 dróg w rejonie środka Zamarłej Turni – dla której postanowiliśmy stosować nazwę „strefa bez młotka” dla odróżnienia od „strefy sportowej”. Łącznie usuniętych zostało ok. 80 starych haków, szczególnie z dróg Prawi Wrześniacy, Jargiło-Paćkowski oraz Motyka.

Naszą konsternację spowodował szczególnie fatalny stan niektórych haków stanowiskowych – np. dwa stanowiska na drodze Klasycznej zbudowane były z pękniętych haków, które zdawały się wyglądać całkowicie pewnie. Zdecydowana większość haków dawała się także sporo dobić, liczba zaś haków uszkodzonych wynosi ok. 70%. Uważamy, że zadaje to kłam stwierdzeniu, że można się w Tatrach bezpiecznie poruszać po „ohaczonych” drogach bez użycia młotka, choćby dla inspekcji haków.

Poniżej krótkie resumé nt. obecnego stanu każdej z dróg jako opis do załączonego topo:

1. Prawi Wrześniacy

Stanowiska z dwóch spitów i łańcucha, na wierzchołku stanowisko umożliwia zjazd na obie strony. Wyciągi długości maks. 40m. Droga wyczyszczona ze stałych haków niemal całkowicie: in situ pozostało ok. 10 haków, z czego 5 jest nowych (Grivel). Asekuracja w całości przy użyciu zestawu standardowego. Możliwy zjazd drogą. Przygotowany został tylko wariant wyjściowy VI+, prawy wariant, o trudnościach V+ nie był poddany inspekcji.

2. Klasyczna

Stanowiska z jednego spita oraz starego haka lub kostki (kostek). Wyciągi maks. 40 m. Usunięto najgorzej prezentujące się stałe haki w liczbie ok. 10, niemniej na drodze pozostała jeszcze znaczna liczba starego żelaza. Będzie ono usunięte w następnym etapie. Na Górnym Trawersie dobite zostały (w miejsce usuniętych haków) 2 spity w kluczowych miejscach. Poza tym, na drodze niemal wszędzie są doskonałe możliwości asekuracji przy użyciu zestawu standardowego.

3. Prawy Heinrich

Stanowiska z dwóch spitów (jedno dodatkowo z łańcuchem) za wyj. wspólnego z Klasyczną. Wyciągi po maks. 40 m za wyjątkiem drugiego VII-; ok. 50-55 m – możliwe jest jednak założenie dobrego stanowiska z kości na pół po 20 m. Oczyszczony niemal całkowicie ze starych haków – pozostało ok. 4 na pierwszym i 2 na drugim wyciągu trudności. Dobito 2 spity i 2 nowe haki Grivela na pierwszym wyciągu VII-, oraz 1 nowy hak i 1 spit na drugim. Poza tym idealna asekuracja z zastosowaniem zestawu standardowego. Możliwe jest ominięcie 2 wyciągu VII- (samego w sobie mało interesującego) nowo "odkrytą", bardzo estetyczną rysą o trudnościach V.

4. Jargiło-Paćkowski

Stanowiska ze spitów, pierwsze z łańcuchem, drugie z 3 spitów, dwóch starych i nowego (lub dojście do Motyki – 1 spit), trzecie na wierzchołku – łańcuch. Wyciągi maks. 45 m. W przypadku startu z ziemi pierwszy wyciąg to 55 m, można jednak wystartować z wygodnej półki 10 m nad ziemią (2 stałe haki i blok, w przyszłości zostanie tam umieszczone stanowisko). Droga oczyszczona niemal całkowicie z żelastwa, in situ ok. 3 stare i 3 nowe haki. Asekuracja z zestawu standardowego, ewentualnie – dla całkowitego komfortu – można zabrać 1-2 dodatkowe małe camy.

5. Motyka

Stanowiska z jednego spita jak na Klasycznej. Haki usunięte niemal w całości za wyj. zacięcia. Wyciągi po maks. 45 m (wyjściowy). Start z ziemi, pierwsze stanowisko na początku zacięcia, drugie pod koniec. Komfortowa asekuracja z zestawu standardowego, na wyciągu wyjściowym dobity jeden hak, in situ 3 haki stare.

Wszystkie wymienione drogi są w skali Tatr wspinaczkami o unikalnym pięknie, co wypada stwierdzić bez żadnej przesady. W obecnym kształcie są też one jednymi z bezpieczniejszych, a asekuracja, choć w większości ruchoma, jest wyjątkowo pewna. Niewątpliwie, można się nimi dziś cieszyć w stanie dość zbliżonym do tego, w jakim były w czasach pierwszych zdobywców.

W pracach na Zamarłej pomocy udzielili nam: Marcin Chrzanowski, Przemek Jaskuła, Piotrek Wypych, Michał Wachowski, Grzesiek Rutkowski, Krzysiek Jagiełło, Tadek Grzegorzewski oraz Piotr Korczak. Wszystkim serdecznie dziękujemy.

Z taternickim

Adam Pieprzycki i Artur Paszczak